สื่อรักจากบทกลอน-(03)


จงเยือกเย็น แก้ปัญหา อย่าดูเบาขอเพียงเรา อย่าหวั่นไหว แพ้ใจตน
      ผมรู้สึกว่าได้ทำสิ่งถูกต้องอีกอย่างหนึ่งในชีวิต  นั่นคือการแนะนำให้พี่ชายที่เกษียณอายุราชการจากงาน "ครู" มาฝึกใช้ Internet เพื่อเป็นเวทีแพร่ความรู้และประสบการณ์ที่สั่งสมมาตลอดระยะเวลายาวนาน เชื่อว่าจะทำให้พี่สนุกและเป็นสุขกับงาน "สอนพิเศษ" ฟรี ที่ไปได้กว้างไกลแบบไร้พรหมแดน  และก็เป็นจริงตามที่คาดหมาย  พี่เคยสอนวิชากลุ่มสังคมศึกษา และวิชาหลักคือพระพุทธศาสนา  ในระดับมัธยม  และด้วยความที่เป็นคนเจ้าบทเจ้ากลอน  เมื่อเข้าสู่ "ถนนนักเขียน"ใน pantip.com จึงได้ใช้สนามดังกล่าวอย่างคุ้มค่า  มีเพื่อน  มีลูก  มีหลาน เต็มไปหมด จนตอนหลังเกิดเป็นเครือข่ายประเภท F 2 F และกลายเป็นเหมือนญาติสนิทไปก็หลายราย เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ไปถึงเพื่อนไทยในต่างแดนก็ไม่น้อย  ผมอดปลื้มใจไม่ได้ก็เลยเข้าไปร่วมวงหลายครั้ง ในกระทู้ของพี่  ที่จะนำมาบันทึกตรงนี้และอาจมีต่อเนื่องไปอีก จะเป็นเฉพาะส่วนที่พี่และผมโต้ตอบกัน เพราะถ้าเอาที่เครือญาติ Online ของพี่มาลงด้วย  คงยืดยาวมาก ... ผมใช้ชื่อ Handyman ตั้งแต่อยู่ pantip.com พอพี่เข้ามาก็เพิ่มอีก man หนึ่ง เขาใช้ Augustman มาจากอะไรใครๆก็คงเดาไม่ผิด

     * * *  ต่อจาก  สื่อรักจากบทกลอน-(01)  และ สื่อรักจากบทกลอน-(02) ครับ

       ครั้งหนึ่ง ผมรู้สึกเบื่อๆชีวิต เลยเขียกลอนระบาย ถ่ายทอดความคิดไปวางไว้ ที่ pantip.com มีมิตรสหาย มาตอบด้วยความหวังดี-ห่วงใยมากมาย และหนึ่งในนั้นย่อมต้องมีคุณ Augustman "พี่ชายที่แสนดี" ของผมอยู่ด้วย

     * * *  ผมเริ่มไว้ดังนี้ ...

           เ บื่ อ ชี วิ ต ....???? 

   ฉันเหนื่อยล้า  แทบสิ้นแรง  ระโหยอ่อน
ดุจตะวัน  ผันจร  จวนอับแสง
ตะเกียกตะกาย  ผ่านหลายรส  บทแสดง
ละครแห่ง  เวทีโลก  สุขโศกปน

   ใจมุ่งมั่น  สิ่งที่ฝัน  ย่อมจริงได้
แต่อีกนาน  สักเท่าไร  จึงเกิดผล
ใช่ว่าท้อ  แต่ก็รอ  ด้วยทุกข์ทน
เห็นผู้คน  หมองมัว  ทั่วแผ่นดิน

   ตอบได้ไหม  อยู่ทำไม  กันนานนัก
ทั้งที่ทุกข์  ถมหนัก  ราวแผ่นหิน
คนทั้งโลก  แย่งกันอยู่  แย่งกันกิน
ยิ่งนับวัน  จะต้องดิ้น  ทุรนทุราย

   หากชีวิต  สิ้นไป  ในวันนี้
แง่มุมหนึ่ง  ก็คงดี  นะสหาย
ใช่จะคิด  มืดมัว  ฆ่าตัวตาย
แต่เริ่มท้อ  และเหนื่อยหน่าย  ในชีวี.

จากคุณ : Handyman

* * * พี่คงห่วงมากจึงมาฝากเตือนว่า ...

   เหนื่อยและท้อ  กายใจ  ให้หยุดพัก
มีงานหนัก  ควรพักผ่อน  ก่อนจะสาย
ควรระวัง  สุขภาพ  ใจและกาย
มีผู้คน  มากมาย  คล้ายตัวเรา

   การทำงาน  มักมี  อุปสรรค
ผู้เป็นนัก - การศึกษา  อย่าได้เขลา
จงเยือกเย็น  แก้ปัญหา  อย่าดูเบา
ขอเพียงเรา  อย่าหวั่นไหว  แพ้ใจตน

   อย่าได้ท้อ  ขอให้  กำลังใจ
ทำสิ่งใด  จงได้  สำเร็จผล
"การทำงาน  เพื่องาน" ต้องอดทน
ความดีจะ  บันดาลผล  ให้สุขเอย

    จากคุณ : Augustman

 

หมายเลขบันทึก: 29946เขียนเมื่อ 21 พฤษภาคม 2006 10:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน 2012 17:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

บทกลอนของคุณ "Augustman" ให้กำลังใจดีจังเลย หากใครกำลังท้อแท้หมดหวังในชีวิต ได้อ่านบทกลอนนี้รู้สึกตนเองกำลังถูกปลอบโยนและให้กำลังใจรู้สึกเข้มแข็งอดทนขึ้น "กำลังใจ" สิ่งนี้ที่ทุกคนปรารถนาที่จะได้รับจากใครสักคนในยามสับสน คนทุกคนล้วนมี "ทุกข์ สุข" คละเคล้ากันไปจึงเรียกว่า "ชีวิต"

  • อยากอ่านต่อครับ
  ขอบคุณครับ ทั้ง คุณ Vij และ คุณ น้องขจิต อีกไม่นานเกินรอ จะลองขยับดูอีกตอน เชื่อว่าคง ไม่ต้องรอนานเกิน
ขอขอบใจ น้องพี่ ที่อ้างเอ่ย แม้นล่วงเลย อุตส่าห์ มาจำจด ใจสู่ใจ หวนคนึง ซาบซึ้งรส อิ่มเอิบใจ มิหมด จากบทกลอน ขอบคุณ vij ที่ชื่นชมบทกลอน และ ขอบใจ"น้อง Handy" เอ่ยอ้างบทกลอนของเรามาเผยแพร่ นะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท