สวัสดีครับท่านนาย คงเดช ภูผิวผา
http://gotoknow.org/blog/mrschuai/113523#
ผมได้นำข้อความดีๆบางส่วนไปรวมในรวมตะกอนครับ หวังว่าท่านคงอนุญาติ และมีความเพลิดเพลินในหมู่ชาว g2k ครับ ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับคุณคงเดช
พ.ต.ท.คะเชนทร์ ยืนยง
รอง ผกก.(ป.) สภ.อ.ชุมแพ จว.ขอนแก่น
mobile. 081-2614622 ครับท่าน
กระผมในนามตัวแทน กลุ่มเด็กหลังห้อง ก็ขอขอบพระคุณ ทุกท่านที่เข้ามาชมและคอยให้คำแนะนำในการจัดทำ g2k จนดีขึ้นไม่ว่าจะเป็นท่าน อ.ขจิต ฝอยทอง(ไม่ทราบว่าเป็นอะไรกับ โกวิทย์ ฝอยทอง)หรือท่านอรพิน เหล่าประเสริฐและท่านสมพร ช่วยอารีย์ และทีมงาน g2k ทุกท่านด้วยนะครับ
พวกเรา กลุ่มเด็กหลังห้อง ถือว่าเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้รับคำติชมจากพวกท่าน และพวกเราจะพยายามจัดทำผลงานให้ดีและมีประโยขน์ต่อส่วนรวมและสังคม ยิ่งขึ้นต่อไปนะครับ
....ดล คนเดิม..
พูดได้ดี...มีสัมมาคาราวะ....เอายังงี้.....ให้เป็นรองนายกฯฝ่ายการศึกษาก็แล้วกัน ..ถือว่ามีความรู้ที่ดี...รู้จักที่ดำ ...ที่ขาวดี.....จาก...นายกคนใหม่
ผมมาหนองโกครั้งแรกปี 2516 จากขอนแก่นมาบ้านท่าหิน โคกสี รอนแรมหัวแดงเพราะฝุ่นลูกรังมาจนซอดพ่อว่อที่วัดป่าชัยมงคล ขมุกขะมอมไปทั้งคณะรำวง ส.สีดา(ไม่มั่วอย่างที่คนพากันล้อเล่น) ครั้งนั้นโรงพักโดยตำรวจเป็นเจ้าภาพรำวง ผมจำไม่ได้ว่าโรงพักปีนั้นตั้งอยู่แห่งไหน จำได้แต่ว่าเวที่รำวงหันหน้าไปทางโรงพัก กองเชียหันหลังให้ถนน(ถ้าเป็นปัจจุบันก็ประมาณหันหลังให้บ้านยายอิ้งถ่ายเอกสารว่างั้นเถอะ) มีแฟนชายมาเต้นรำวงดีพอสมควร ค่าวง 750 บาทในยุคนั้นคงได้ครบเพราะผมได้ค่าตัวครบ 40 บาท จากหัวหน้าคณะ รำวงส.สีดาในยุคนั้นคนลือกันว่ามั่วอย่างนั้นมั่วอย่างนี้(เขาตั้งมาประมาณปี 2513-14 แต่ผมมาเล่นกีตาร์ให้เขา ปี 16 (ขณะเรียนขอนแก่นวิทยายน) จำได้ว่าเพลงสัญญาเมื่อสายันต์ ดังมาก ผมต้องขึ้นอินโทรเล่นเกือบตลอดจนถึงตี 2
อีก10 ปีต่อมาเมื่อราวปี25-26 ผมได้มีโอกาสมาโรงพักกระนวนอีกครั้ง แต่ในฐานะตำรวจตามไปเชิญ(จับ?) เพราะมากับนักโทษไปแบกเศษไม้ปีกที่เขาทิ้งแล้วที่ดงมูลเพื่อเอาไปกลึงทำซี่เล็กๆที่พิงโซฟางานฝีมือนักโทษ(นัยว่ามันประหยัดนักแลเพราะใช้ไม้เศษ) ขากลับ 4-5 โมงเย็นตำรวจตามไปจนถึงทุ่งเลยบ้านหนองกุงใหญ่ ปรากฏว่าทั้งนายทั้งลูกน้อง(นักโทษ)ต้องนั่งแกร่วที่โรงพักจนค่ำมืดหิวข้าวแลง กว่าที่ผู้ใหญ่จะประสานกับทางตำรวจได้ ผมมางานนี้เป็นปีๆ ที่เดียว
ต่อมาราว 12 ปี ผมจึงได้มาทำหน้าที่ทางด้านการศึกษาให้แก่ประชาชนชาวกระนวน ช่วงนี้ยาวหน่อยผมเป็นชาวหนองโกราว 9 ปี เลือก สส. สจ. สว. สท.ที่นี่ก็หลายครั้ง ลูก ๆ เรียนที่ ชุมชนกระนวน นวลน้อย ปรีดาภรณ์ ย้ายบ้านเช่า 4 ครั้ง ตั้งแต่บ้านเสี่ยเต่าน้อยซอยโรงไม้ เป็นต้นมา ผมชอบอัธาศัย สำเนียงพูด อาหารการกินที่พอดีพองามของชาวตลาดหนองโก ที่แปลกดีก็คือตลาดหนองโกเปลี่ยนแปลงไปตามเวลา เช่นรอบดึกมาเช้าที่ตลาดเช้าสืบสารคามคึกคักมาก เช้าไปสายนิดๆ ตลาดซาฮะเฮง(ตลาดสืบสารคามกลับเงียบในตอนกลางวัน) พอคำมาก็ได้ชมความงามของการกิน-อยากของพี่น้องที่ตลาดแลงริมถนนคุ้มหนองโก, คุ้มศรีสุก ผมและแฟนจำพ่อค้าแม่ค้าทุกตลาดหลายท่านได้ดี ต่อมาสถานีขนส่งสร้างขึ้นก็มีตลาดสดอีกแห่งเกิดขึ้นอีก และกลายเป็นตลาดหลักเวลากลางวันต่อมา เสียดายโรงแรม5-6 ชั้นเขาสร้างไม่เสร็จ
ผมมีความทรงจำดีๆ หลายอย่างทั้งจากชาวตลาดเทศบาล และชาวรอบนอกทุกตำบล ปัจจุบันถึงผมไม่ได้ประจำที่กระนวนแล้ว แต่ผู้ผมก็ไปมาหาสู่ตลอดมาเช่น ธ.กรุงไทย เป็นต้น ผมลืมบอกท่านว่าผมเคยมาหนองโกครั้งแรกมาเล่นดนตรี พอมาอยู่จริง ๆ ผมไม่มีโอกาสเล่นเลย เป็นงานงิ้ว หรืองานแห่เถิดเทิงใจมันก็เต้นระทึกอยากเล่นอยากบายแต่ก็ไม่มีโอกาส
ผมเล่ามายาวก็คงไม่มีอะไรถือว่าเป็นคนต่างถิ่นมีโอกาส มาอยู่ก็ชอบที่นี่ ตอนนี้ย้ายออกจากหนองโกได้ 4-5 ปีแล้ว อ้อ..ผมลืมบอกไปว่าในตอนหลังผมจึงรู้ว่า มีเพื่อนชาวกระนวนเรียนหนังสือขอนแก่นวิทย์ห้องเดียวกัน 2-3 คน 2 คนมีและเคยมีเอกลักษณ์ที่ศีรษะ? ขอจบไว้ก่อนครับ
ผมมีความรู้สึกยินดีและดีใจมากเลยนะครับ ที่ได้มีผู้ไม่ประสงค์ออกนามที่ใช้ชื่อว่า..คนการศึกษาคนหนึ่ง..และก็ได้เล่าเรื่องการเดินทางในอดีตตั้งแต่ปี พ.ศ.2516 ผมยังเด็กอยู่เลยครับคุณพี่ ผมอยู่แค่ชั้นป.2เองครับ และสมัยก่อนนั้นเด็กนักเรียนที่ไปเรี่ยนในโรงเรียนขอนแก่นวิทย์.. ก็มีไม่กี่คนด้วยถ้าไล่ไปไล่มาผมอาจจะรู้จักเกือบทุกคนเลยก็ได้นะครับ
เมื่อก่อนตลาดหนองโก ก็ยังไม่เจริญและมีผู้คนมากมายเหมือนปัจจุบันนี้และก็อยู่กันแบบพีๆน้องๆ มีอะไรก็แบ่งปันกันไป ช่วยเหลือกันไปคืออยู่กันตามวิถีชาวบ้านก็ว่าได้ มีบุญมีงานก็ไปช่วยเหลือกัน มีงานประจำปีก็เดินแผ่เงินบริจาคร่วมกัน ยิ่งเป็นงานงิ้วแล้วด้วยนั้นถือว่าขาดไม่ได้เลยครับ เพราะว่าสุดยอดตอนสมัยเป็นเด็กแล้วไม่มีงานอะไรที่จะมีมหรสพครบครันดีไปกว่านี้แล้วหละครับ (นึกแล้วอยากจะกลับไปเป็นเด็กอีกนะครับ)
ถ้าคุณพี่ผ่านมาที่กระนวนก็ขอเชิญแวะซื้อกับข้าวที่ตลาดแลงได้นะครับ ขณะนี้มีกันทั้งตลาดหนองโก ศรีสุข และตลาดสีบสารคาม และก็อย่าลืมอุดหนุน ร้านขายของชำในตลาดด้วยนะครับและขอฝากมินิมาร์ท หน้าสภอ.ด้วยร้านหนึ่งนะครับ เพราะวันข้างหน้าไม่รู้ว่าจะมีร้านขายของชำหรือมินิมาร์ทขนาดเล็ก จะยังอยู่บริการพวกเราซักร้านครับ อ้อ...ลืมไปนะครับ
ช่วงที่ผมอยู่ ชั้นป.2 นั้นพี่ชายผมอยู่ ม.ศ.2ขอนแก่นวิทย์ฯครับ...
ดล คนเดิม
บ้านหนองโก..ปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปมาก บ้านเมืองเจริญขึ้นสวนทางกับความเป็นคนบ้านหนองโก...นับวันจะน้อยลง....หนึ่งในเด็กหลังห้อง...