ทบทวนความหลังกันหน่อย
ปูนา มี สี ดำ
โต ก็ มี หู สี ดำ
หู โต มี ปูนา
มานี จะ ตี ปูนา
ปูนา ไป ใน รู
มานี เท ยา
ทา หู โต
มานี ทา ยา เบา เบา
โต เอา ขา เกา หู
ที่มา: http://www.ee43.com/photo/topic/182.html
ขอบคุณเม้งที่ส่งลิงค์มาให้
จำข้อความด้านบนนี้ได้มั๊ยครับ เด็กสมัยนี้คงไม่รู้หรอกว่าข้อความด้านบนคืออะไร เพราะตำราเรียนเปลี่ยนไปแล้ว และปูนาตัวเป็นยังไง ก็ไม่แน่ใจว่าเด็กสมัยนี้จะรู้จักปูนาหรือเปล่า
ผมมีภาพปูนามาฝากครับผมถ่ายเก็บเอาไว้ตอนที่ผมไปหาชอยเชอรี่มาทำปุ๋ย
ถ้าถามต่อว่าปูนาสองสามตัวนี้ไปไหนแล้ว มันลงไปอยู่ในกระป๋องเก็บพริกแห้งของแม่หมดแล้วครับ ที่บ้านปลูกพริกไว้กินเอง เก็บพริกแห้งไว้นานที่สุดคือ 5 ปี อาจมากกว่านั้น พอดีพริกที่แม่ปลูกไว้ครั้งก่อนโน้น ขายไปนิดหน่อยเหลือเก็บไว้กินเองได้ถึง 5 ปีโดยที่ย่างปูให้สุก ให้แห้ง แล้วใส่รวมกันไว้กับพริก พริกจะไม่เป็นมอด แม่บอกมาครับ ใครปลูกพริกไว้กินเองก็ลองดูนะครับ
สวัสดีครับโส
คิดถึงปูนา ในนาดำ
คิดถึงปูดำ ข้างหนำนา
คิดถึงต้นกล้า ตอนหาปู
คิดถึงตัวปู วิ่งสู้กัน
คิดถึงปูมอบ แกงมอบปู
คิดถึงก้ามปู ในปูมอบ
คิดถึงปูมัน ยอดมันปู
คิดถึงล้วงรู หาปูมอบ
คิดถึงกระสอบ จับมอบปู
จะเอิ้ง เอิ่ง เอ๊ย..........
ว่าทอยจ้า จ้าเหอ ปูมอบ
คิดถึงปูมอบ และสอบปู
คิดถึงล้วงรู หาปูมอบ
คุ้นๆ ไหมครับ เพลงบอกบ้านเรา...มัวเอาสุดๆเพราะคิดถึงเพลงบอกครับ
สวัสดีค่ะ คุณโสทร
เมื่อคืนการจราจรคับคั่งมากเลย
กว่าปูจะผ่านด่านมาเจอน้องปูได้
เขียนไป กดปุ๊บ แฮงค์ปั๊บ ข้อมูลหายเลย
.... ไม่ได้พบเจอสหาย มานานมากแล้ว
แต่ ไม่ชอบกินพวกเดียวกันค่ะ .. ^ __ ^
แต่คิดถึง ปูนาในหนังสือตอนประถมค่ะ
.... ความรู้ใหม่เลยนะคะเนี่ย ..
ที่บ้านพ่อชอบต้นพริกเหมือนกันค่ะ
เป็นพันธุ์บ้านๆ ลูกเขียวอ่อน อวบๆ
ไม่เหมือนพริกขี้หนูทั่วไปที่มีหลากสีสัน
ปลูกไว้เยอะเป็นสิบต้น บอกว่า น่ารักดี
ไม่ทราบ ต้นพริก น่ารักตรงไหน ...