ครั้งแรกกับ gotoknow


เคยได้ยินเรื่องราวของ gotoknow มาบ้างแล้วค่ะ หากแต่เคยชินกับการเขียน blog กุ๊กกิ๊กแบบสัพเพเหระซะส่วนใหญ่
วันนี้มีผู้ช่วย 2 ท่าน (อ.ศรีจิภา เลี้ยงพันธุ์กุล และ ทพญ.นนทลี วีรชัย) มาให้ความรู้เกี่ยวกับวิธีการใช้ blog ของ gotoknow
ให้กับเจ้าหน้าที่ศอ.สส (ศูนย์อำนวยการยุทธศาสตร์สังคมอยู่เย็นเป็นสุข ด้านสาธาณรสุข)
นี่จึงเป็น blog แรกกับ gotoknow ที่จะเขียนถึงเรื่องราวของการอยู่เย็นเป็นสุขค่ะ 

หมายเลขบันทึก: 75299เขียนเมื่อ 30 มกราคม 2007 14:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:46 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

กุ๊กกิ๊กคืออะไร ช่วยแถลงไขที ม่ายรู้จริงๆ

 

อยากมีมั่งแต่โดนบล็อก ช่วยด้วย

กุ๊กกิ๊ก อันนี้ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ไม่น่าถามเลยคุณปอน่าจะ expert ในด้านนี้ดี
^
^ ^ ^
เนี่ยล่ะ ที่เรียกว่ากุ๊กกิ๊กล่ะ

  • ชอบภาพคุณยาย 2 คนนี้มากค่ะ ดูแล้วมีความสุขเยอะเลยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ 
  • ขออนุญาตนำภาพคุณยาย2ท่านนี้ไปต่อยอดนะคะ

บอกรักภาษาต่างๆ

คำว่า “ฉันรักเธอ” ของแต่ละประเทศ-`๏’-

-`๏’- -ภาษาพม่า เรียกว่า จิต พา เด (chit pa de)

-`๏’- เขมร เรียกว่า บอง สรัน โอน (Bon sro Iahn oon)

-`๏’- อินโดนีเซีย เรียกว่า ซายา จินตา ปาดามู (Saya cinta padamu)

-`๏’- ญี่ปุ่น เรียกว่า คิมิ โอ ไอ ชิเตรุ (Kimi o ai X eru)

-`๏’- เกาหลี เรียกว่า โน รุย สะรัง เฮ (No-rui sarang hae)

-`๏’- เยอรมัน เรียกว่า อิคช์ ลิบ ดิกช์ (Ich Liebe Dich)

-`๏’- ฝรั่งเศส เรียกว่า เฌอแตม (Je taime)

-`๏’- ฮอลแลนด์ (ดัชต์) เรียกว่า อิค เฮา ฟาวน์ เยา (Ik hou van jou)

-`๏’- สวีเดน เรียกว่า ย็อก แอลสการ์ เด (Jag a Lskar dig)

-`๏’- อิตาลี เรียกว่า ติ อโม (Ti amo)

-`๏’- สเปน เรียกว่า เตอ เควียโร (Te quiero)

-`๏’- รัสเซีย เรียกว่า ยาวาส ลุยบลิอู (Ya vas Liubliu)
-`๏’- โปรตุเกส เรียกว่า อโม-เท (Amo-te)

-`๏’- จีนกลาง เรียกว่า หว่อ อ้าย หนี่ (Wo ai ni)

-`๏’- จีนแคะ เรียกว่า ไหง อ้อย หงี (Ngai oi ngi)

-`๏’- ฮกเกี้ยน เรียกว่า อั๊ว ไอ้ ลู่ (Auo ai Lu)

-`๏’- ตุรกี เรียกว่า เซนี เซวีโยรัม (Seni Seviyorum )

เห็นภาพคุณยายแล้ว ก็ให้รู้สึกอยู่เย็นเป็นสุข จริงๆ ด้วยค่ะ
ยินดีค่ะคุณ อ้อ - สุชานาถ เห็นภาพคุณยายสู้ตายแบบนี้ ทำให้ใจเหี่ยวๆสดชื่นขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อพูดถึงภาพแล้วชักอยากจะทำ blog "ประกวดภาพความสุขในความหมายของคุณเป็นอย่างไร"ขึ้นมาแล้วสิค่ะ ^-^
  • สวัสดีค่ะ น้องใหม่ Pom
  • ดูจากภาพถ่าย สื่อได้ว่า มีความสุขแน่นอนค่ะ
  • รออ่านบันทึกต่อไปของน้องนะจ๊ะ

เชียร์..เชียร์..สู้..สู้.. ผมรออ่านด้วยคน

.. รูปภาพคุณยายน่ารักมากๆ..

มีช่วงชีวิตช่วงหนึ่งผมได้เดินทางไปทำงานที่จังหวัดแม่ฮ่องสอนและอาศัยอบู่กับชาวพื้นเมืองที่นั่น ประกอบด้วย คนเมือง ชาวปาเกอยอ ชาวม้ง ชาวลีซอ ด้วยความที่ตนเองเป็นอยู่ง่ายก็เลยอยู่ได้นานและเข้ากับชาวบ้านได้เร็วทำเห็นเห็นถึงวิถีการดำเนินชีวิตของคนเล่านั้น ได้ความคิดอย่างหนึ่งว่า วิถีคนในเขามีความพอเพียง พึ่งพา พึ่งพิง ธรรมชาติและคนต่างเผ่าพันธุ์ แต่เขาบอกว่า เขาไม่ได้ยากจน แต่เราคนนอกมักมองว่า การอยู่บ้านมุงหญ้า ฝาบ้านขัดแตะ ไม่มีถนน ไม่ไฟฟ้า คือความยากคจนความขาดแคลน เรามักจะยัดเยียดความช่วยเหลืออย่างไม่ได้มองว่า เขาต้องการหรือไม่ บางสิ่งบางอย่างเขาไม่ได้ต้องการ ผมเห็นว่า ชาวภูเขามีความพอเพียงและมีความสุขกับการที่เขาเป็นและเป็นเขาอย่างนั้น อยากให้เราทุกคนร่วมทำให้สังคมมีแต่ความดีและความสุขตามอัถภาพครับ

ดีจังครับ...

ได้ทำงานเกี่ยวกับการอยู่เย็นเป็นสุข...

แล้วจะเข้ามาอ่านเรื่อย ๆ ครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท