กราบนมัสการหลวงพี่  BM.chaiwut

วันนี้เปิดอ่าน blog ช่วงกลางคืน พบว่ามี ๒ บันทึกที่พูดถึงเรื่องการใช้โทรศัพท์มือถือ อีกท่านหนึ่งคือ อาจารย์paew ที่บันทึกนี้ค่ะ แสดงว่าการใช้มือถือพร่ำเพรื่อนั้นมีไปทั่วจริงๆ ค่ะ

กราบนมัสการพระคุณเจ้าค่ะ

เห็นด้วยกับหลวงพี่เลยค่ะ..ทั้งเวลาทำพิธี ( ขนาดงานศพก็ยังมีเหตุการณ์อย่างนี้ ) ทั้งเวลาประชุม..ทั้งเวลาดูหนัง ฯลฯ..ช่างน่าตักเตือนเสียจริงๆ

กราบสามครั้งค่ะ

กมลวัลย์

เบิร์ด

๒-๓ วันก่อนไปกรุงเทพฯ พอได้รับโทรศัพท์แจ้งว่าญาติเสีย ก็มาพิจารณาถึง โทรศัพท์.....

เพราะมีโทรศัพท์จึงได้กลับมาทันงานศพ....เป็นส่วนพึงใจ ซึ่งอาจประเมินค่าเป็น คุณ ดี หรือถูก

เพราะมีโทรศัพท์จึงไม่ได้เที่ยวกรุงเทพฯ ตามที่ตั้งใจเดิม... เป็นส่วนไม่พึงใจ ซึ่งอาจประเมินค่าเป็น โทษ ชั่ว หรือผิด

ปัญหาอีกประเด็นหนึ่งของโทรศัพท์ก็คือ นอกจากจะเป็นอุปกรณ์แล้ว บางครั้งก็เป็นเฟอร์นิเจอร์ประจำตัวอีกด้วย.... 

เจริญพร

กราบนมัสการหลวงพี่ BM.chaiwut

อ่านที่หลวงพี่ตอบแล้ว ทำให้นึกถึงเรื่องที่ทุกอย่างมักมี ๒ ด้านเสมอ มีด ก็มี"สันมีด"กับมี"คมมีด" มีประโยชน์ทั้ง ๒ ส่วนหากใช้ได้ถูกต้อง และมีโทษทั้ง ๒ ส่วนหากใช้ไม่ถูกต้อง

แต่ในกรณีที่หลวงพี่เล่านี้ เป็นการใช้โทรศัพท์แต่เกิดผลทั้ง ๒ ด้าน คือพึงใจและไม่พึงใจ.. ก็เลยทำให้สรุปได้เพิ่มจากเดิมที่เคยคิดว่าทุกอย่างมี ๒ ด้าน ส่งผลพึงใจหรือไม่พึงใจแล้วแต่การใช้งาน แต่คราวนี้เพิ่มอีกอย่างเป็นบางทีก็ส่งผลทั้งพึงใจ และไม่พึงใจพร้อมกันก็ได้..  แต่ทั้งนี้..ก็แล้วแต่คนอีกใช่ไหมคะ..  ว่าจะคิดพึงใจหรือไม่พึงใจ.. สรุปแล้ว..มันไม่เที่ยงเพราะมันขึ้นกับความคิดคนซึ่งไม่เที่ยง

เขียนไปเขียนมาชักจะยาวและวนเวียนค่ะ พอดีคำตอบของหลวงพี่ชวนให้คิดและเขียนค่ะ.. : ) ขอบคุณค่ะ

กมลวัลย์

ก็ว่าเล่นๆ ทำนองประเมินค่า.....

เศรษฐศาสตร์ ก็พิจารณาในเชิงการใช้สอยทรัพยากรว่าคุ้มหรือไม่ ?

จริยศาสตร์ ก็พิจารณาในเชิงตีค่าว่าดีชั่วหรือผิดถูกเพียงใด ?

สุนทรียศาสตร์ ก็พิจารณาในเชิงการสนองตอบต่อความรู้สึกของเราอย่างไร ?

ซึ่งบางครั้งเจ้าโทรศัพท์มือถือนี้ ก็อาจถูกพิจารณาทั้งสามนัยคลุกเคล้าก็นไป... ผู้ใช้แต่ละคนก็อาจตรวจสอบตัวเองว่าคำนึงถืงนัยใดเป็นประการสำคัญ...

 อนึ่ง ถ้าการพิจารณาขึ้นอยู่กับตัวเราเป็นเกณฑ์ก็จัดเป็น อัตนิยม (Subjectiveism)...  หรือถ้าการพิจารณาไม่ขึ้นอยู่กับตัวเรา แต่ใช้เกณฑ์อื่นเข้าไปกำหนดก็จัดเป็น ปรนิยม (Objectiveism)...

โทรศัพท์มือถือ ทำท่าจะเขียนเป็นหนังสือได้เล่มหนึ่ง ถ้าจะใช้วิชาเกินทำนองนี้เข้าไปจับเล่นๆ....

เจริญพร 

กราบนมัสการพระคุณเจ้าค่ะ

อ่านแล้วเห็นด้วยตามที่ท่านกล่าวค่ะ

• ตามหลักเศรษฐศาสตร์ มีแล้วต้องใช้ให้คุ้ม
• จริยศาสตร์ ต้องดูความเหมาะสม
• สุนทรียศาสตร์ เราชอบที่มีโทรศัพท์ค่ะ ชีวิตสะดวกขึ้นอีกมากค่ะ
• แต่ระหว่ามีพิธีกรรมในโบสถ์ น่าจะปิดหรือทำ silent ก่อนค่ะ

sasinanda

ก็ต่อยอดไปเรื่อยๆ...

ตอนนี้คิดชื่อหนังสือขึ้นมาได้แล้ว....

โทรศัพท์มือถือ : วิเคราะห์เชิงปรัชญา

๑. บทนำ

๒. การประเมินค่าโทรศัพท์มือถือ

๓. มุมมองด้านเศรษฐศาสตร์

๔. มุมมองด้านจริยศาสตร์

๕. มุมมองสุนทรียศาสตร์

๖. ผลกระทบด้านวัฒนธรรม

๗. สรุป

..........

คิดเล่นๆ เมื่อยังไม่ได้เขียน ก็ไม่สงวนลิขสิทธิ์ เผื่อใครจะนำไปเขียนจริงๆ ...

เจริญพร