เมื่อวานผมจะเขียนบันทึกเล่าความรู้สึกที่ผมมีต่อกรณีอาจารย์อายุ นามเทพ เขียนๆ ไปก็เปิดทีวีผ่านช่อง MTV เห็นเด็กไทยมาเต้นแร้งเต้นกา ทำท่าเหมือนจะร้องเพลง Rap!!
ฝ่ายผมนักดนตรีเก่า (ผมเคยเล่าไหมนี่ เรื่องมันยาว) นักดนตรีเก่าเมื่อฟังเด็กไทยร้องเพลง Rap แล้วขัดหูเป็นยิ่งนัก!!
ที่ขัดหูนี่ไม่ใช่เพราะไม่ชอบเพลง Rap แต่เห็นเด็กไทยทำได้หน่อมแน้มมาก ความที่ผมอยู่ Baltimore, Maryland มาห้าปี พื้นที่ที่มีคนดำมาก เพลง Rap นี่ซึมเข้าไปในกระดูกแล้ว เมื่อเห็นใน MTV จึงเซ็งเป็นอันมาก
ว่าแล้วบอกกันไว้ก่อนว่าเห็นด๊อกเตอร์เดินกันไปมานี่ ถ้ารู้ว่าจบมาจาก University of Maryland ไม่ว่าจะเป็น at Baltimore (UMB) หรือ Baltimore Country (UMBC) นี่ ฟังเพลง rap กันได้ทั้งนั้น ตัวอย่างเช่น ท่านรองคณบดีทั้งสองคนของคณะพยาบาล ม.สงขลานครินทร์ นี่ ถ้าเพลง Rap ดังขึ้นท่านจะพยักหน้าเบาๆ เข้าจังหวะด้วยความคุ้นเคยทันที ลองสังเกตดูนะครับ
ดังนั้นแทนที่จะเขียนบันทึกดีๆ เรื่องอาจารย์อายุ นามเทพ ผมก็เลยเขียนเป็นเนื้อเพลง Rap แต่พอเขียนเสร็จก็นึกว่าท่านผู้อ่านคงนึกภาพเพลงที่ผมเขียนไม่ออกแน่ เหลือบตาไปเห็นเครื่อง MacBook ที่ สคส. ซื้อให้ตั้งอยู่ข้างตัว ในเครื่อง MacBook มีโปรแกรม GarageBand แถมมาด้วย ก็เลยฉลองเครื่อง MacBook ซะด้วยการทำเพลง Rap เสียหนึ่งเพลง
เพลงนี้กะว่าจะยกลิขสิทธิ์ให้แก่ สคส. ในฐานะเจ้าของเครื่อง MacBook แต่คาดว่า สคส. คงไม่เอา งั้นลิขสิทธิ์ก็คงต้องเป็นของผมแต่ผู้เดียวก็แล้วกัน ส่วน endorsement จาก ดร.จันทวรรณ คือประโยคสั้นๆ เมื่อผมถามว่าผมจะเผยแพร่เพลงนี้ดีหรือไม่ ว่า "ไม่รู้ คิดเอาเอง"
เพลง Rap นี่ดีนะครับ เป็นรูปแบบการแสดงออกทางดนตรีอีกรูปแบบหนึ่ง แต่รูปแบบของเพลงโดยเฉพาะที่ออกมาจากกลุ่มคนดำนี่ต้องมี "วิญญาณ" ของมันนะครับ ถึงจะทำเพลงได้ โดยเหตุนี้เอง ค่ายเพลงไทยจึงไม่สามารถทำเพลง Jazz หรือ Blues หรือ Rap ได้ เพราะไม่เข้าใจ "วิญญาณ" ของเพลงเหล่านี้
ผมคิดว่าผมพอจะเข้าใจ "วิญญาณ" ของเพลงที่ออกมาจากสังคมคนดำ ต้องขอบคุณห้องสมุดประชาชนเมืองที่ผมอยู่ที่ให้ยืม CDs ครั้งละ 20 แผ่น ทุกสองสัปดาห์ เนื่องจากเมืองนี้คนดำเยอะครับ เขาเลยมี CDs ที่สอดคล้องกับวัฒนธรรมของเขาอยู่เยอะมาก เพลงใน genres ที่คิดค้นโดยคนดำนี่มีเป็นตู้ ผมก็ยืมมาทำเป็น mp3 เก็บไว้ฟังเพราะเห็นคุณค่าว่าคงไม่มีโอกาสหาฟังในเมืองไทย (พระเจ้าแห่งลิขสิทธิ์ ข้าขอโทษด้วย)
สาเหตุอีกอย่างที่ทำให้ผมคิดว่าเข้าใจเพลง Rap นั้นต้องยกคุณความดีให้แก่วัยรุ่นดำกลุ่มใหญ่ๆ ที่มา Rap กันอยู่ที่บันไดหน้าอพาร์ตเมนต์ของผมเกือบทุกวัน ด้วยความที่ดู Jackie Chan เยอะ พวกนี้มีความเชื่อว่าผมมีวิชากังฟู ผมเลยปลอดภัยดีไม่มีใครมาลองวิชา
จริงๆ เพลงเหล่านี้คือเพลง "เพื่อชีวิต" ของแท้และของจริง ถ้า Blues เนื้อเพลงจะหดหู่ถึงทุกข์ของตัวเอง แต่ Rap ที่จะเถื่อนและดิบ เพื่อระบายทุกข์ที่ตัวเองได้เจอ แหม เรื่องการฟังเพลงนี่ต้องเล่ายาวไว้ว่างๆ ผมเขียนบันทึก "ทฤษฎีและหลักปฎิบัติในการฟังเพลง Rap" ดีกว่า
เอาละครับ เชิญ download เพลง "แจก F" (MP3, 3.5MB) ได้เลยครับ เนื้อเพลงปรับเป็น rate PG-13 แล้ว ฟังแล้วไม่ต้องคิดมากนะครับ เพลงนี้ผลิตขึ้นเพื่อความบันเทิงความสะใจภายในครัวเรือนและที่ทำงานเท่านั้น