• สวัสดีครับ
• บรรยายทักษะในงานเขียนได้น่าสนใจมากครับ
• เนื้อความ - สาระ - ที่ถูกร้อยเรียง
• การค้นพบ - อารมณ์ - ความรู้สึก
• ทักษะการฟังเชิงลึก
• สังเกต - จินตนาการ - สมมุติฐาน
• ถกเถียง - ล้อมวง
• จนมาสู่บทสรุปในคำพูดเชิงสุนทรียสนทนา
• อธิบายได้งดงามมากครับ
• มีครั้งหนึ่งผมประทับใจ ภาพยนตร์เรื่อง Finding Forrester ซึ่งอธิบายผ่านบทสนทนาของนักเขียนที่ประสบความสำเร็จ จนกลายเป็นตำนาน และหลบหายจากผู้คน
• ที่กำลังถ่ายทอดทักษะการเขียน
• เขากล่าวว่า First Draft by Heart, Second Draft by Head
• ปล่อยให้งานเขียน เป็นสายน้ำที่ออกจากหัวใจและความรู้สึก ก่อนที่จะขัดเกลาด้วยตรรกะ เหตุผล และสมอง
• ขอบคุณมากครับ สำหรับการลำดับความ ในทักษะงานเขียนที่น่าสนใจ
• ขอบคุณครับ

ขอโทษครับท่าน

คนไร้กรอบ
อริยชน
ผมคงเบรอมากครับ  ขอโทษครับท่าน

สวัสดีครับอาจารย์
      หลังจาก deep reading แล้ว คิดเทียบเคียงจากสิ่งที่พบเห็น  ส่วนใหญ่ก็เป็นจริงตามที่บอกครับ 
      ความปรารถนาดี ของทั้ง พ่อแม่ และ ครู-อาจารย์ มักจะมาพร้อมกับกรอบ ที่สืบทอดกันมาจนอยู่ในเนื้อในตัว ทั้งๆที่ควรสลัดออก หรือเปิดกว้างบ้าง เพื่อจะได้เห็นความงามที่เป็นธรรมชาติในชีวิตมนุษย์มากขึ้น แต่ก็หาดูยากครับ ที่จะไม่ติดกรอบ

สวัสดีครับอาจารย์

"เราเรียนวิทยาศาสตร์กัน    เอาตั้งทำตามที่ครูสั่ง  ตั้งสมมติฐานกันทั้งปี  เอาสมมติฐานที่เขาลากมาให้ใช้    ฯลฯ   เราไม่ได้สังเกต และ รู้สึกเอง     เราเปิดตำรา เพื่อดูว่า เราสังเกต ตรงตำราหรือไม่  ?    นี่แหละ  เรียนกันแบบ ตามก้นฝรั่ง   และ ขาดจินตนาการ  สร้างสมมติฐานเองไม่ได้ " 

• ผมเห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
• การทำงานต้องหัดตั้งสมมติฐานและทดสอบสมมติฐานบ่อยๆ
• เหตุที่สร้างสมมติฐานเองไม่ได้ เพราะขาดการสังเกตและสงสัย(ใฝ่รู้) เพราะใจแข็งกระด้าง ขาด sensing
• ที่น่ากลัวในการทำงานเป็นทีมก็คือ คนพวกนี้มักมองคนไม่เป็นคน ไม่เข้าใจและยอมรับความแตกต่างของคน สุดท้ายทีมพัง
• ขอบคุณมากครับสำหรับบันทึกดีๆ

สวัสดีค่ะ อาจารย์

จำความไม่ได้แล้วเหมือนกันค่ะว่า ตอนเริ่มเรียนวิชาเขียนเรียงความ ครูสอนอะไรบ้าง จำได้แต่ภาษาอังกฤษต้องมีรูปแบบ ภาษาไทยก็มีแต่ไม่เข้มงวดเท่า ตอนเด็กๆ ชอบวิชานี้มากๆ เหมือนเปิดโอกาสให้เราได้คิด ได้บอกความคิดของเราออกไป ถ้าเขียนแบบไร้กรอบ บรรยายความรู้สึกจะเหมือนเขียนไดอารี่ มากกว่าเขียนเรียงความไหมคะ

กำลังคิดเหมือนกันค่ะ ว่า ถ้าอาจารย์ให้นักเรียนทำรายงาน แล้วให้เขียนแบบเหมือนเขียน blog จะได้ไหมคะ

น่าจะได้นะ

ให้ รักการเขียนก่อนเถอะ  เรื่องจะมาปรับให้ เป็น ร้อยแก้ว ร้อยกรอง   คงไม่ยาก

กลัว แต่ จะเกลียด  การเขียน ตั้งแต่ต้นเท่านั้นเอง

ก็ลองดู โกวเล้ง  นักเขียนต่างๆ   ก็ไม่ได้ เตร่งกับ รูปแบบเท่าใดนัก

โลกมันเปลี่ยนไป  นิสัย ความชอบ ของคนก็เปลี่ยนไป     ตราบใดที่เป็นกุศล เป็นประโยชน์  ก็อย่าไปเอาเรื่องกันมากนัก    ให้  เด็กๆ มีความสุข และ เข้าใจแยกแยะ กุศล อกุศล ได้  ก็เยี่ยมมากแล้วครับ

สวัสดี และขอบคุณท่านอาจารย์ ค่ะ

 ตราบใดที่เป็นกุศล เป็นประโยชน์  ก็อย่าไปเอาเรื่องกันมากนัก    ให้  เด็กๆ มีความสุข และ เข้าใจแยกแยะ กุศล อกุศล ได้  ก็เยี่ยมมากแล้ว

สำหรับความเห็นของอาจารย์ในเรื่องนี้ ให้ข้อคิดที่ดีค่ะ  สามารถนำไปใช้ในบริษัท และกับตัวเอง

เมื่อเราอยากทำอะไร หรือเห็นคนอื่นทำอะไรที่มันแตกต่างจากสิ่งที่เราเคยรู้ เคยเห็น ก็อย่าคิดว่ามันประหลาด ขอให้ดูว่ามันไม่เป็นอกุศล ก็ดีแล้ว เยี่ยม..เยี่ยม...มากค่ะ

อาจารย์ Handy ครับ

ผมชอบคำว่า Deep reading จัง

มีประโยชน์ทั้งสองทาง
อย่างไรก็ตามการต่อยอดความรู้ทางวิทยาศาสตร์ของมนุษย์ ก็มุ่งสู่การพยายามสร้าง format ทั้งสิ้น
เช่นการเขียน สูตรคณิตศาสตร์ สมการ ต่าง ๆ
บางครั้งคนอธิบายต่อ ก็ไม่ได้บอกความหมายของการมี format เหล่านี้อยู่.. ว่าเป็นเพียงเรื่องสมมติ หรือกลุ่มสัญลักษณ์ ที่ถูกสร้างขึ้นแทนบางสิ่งบางอย่างเท่านั้น
แล้วคนเรียนก็จะสงสัยว่า .. มันเอาไปทำไรได้ (เพราะสักแต่ว่าแทนสูตรอย่างเดียว)

ปัจจุบันเรียน Reading ในภาษาอังกฤษ ก็ยังไม่สามารถหา Main Idea ของเรื่องที่อ่านได้อยู่ดี -__-
(นั่นเป็นเพราะชินต่อการแยกความสำคัญออกเป็น Information กับ Knowledge รึเปล่านะขอรับ? ฮ่า ฮ่า ฮ่า)

 วิถีความเรียงเลี้ยงวรรณศิลป์

ชีวิตบนดินต้อง format ไหม

ตราบใดที่บางคนยังปลูกข้าว

บางคนยังเป็นคนกินคำใหญ่

แผ่นดินนี้จึงมี form ให้ผู้คน

ออกนอกกรอบได้

แต่อย่าชนเขาก็แล้วกัน

คำว่าขอโทษไม่ใช่ยาใส่แผล

ความควรไม่ควรนั้น อาจตอบโดยไม่ต้องถามได้

แด่ความคิด การกระทำ และความฝัน

ของคนเปิดประเด็น

พอจะได้หรือเปล่านะ