รายงานผล...เด็กเศรษฐศาสตร์เล่นละครเพลงและประกวดมิสพอเพียง


กิจกรรม...มักสร้างประสบการณ์ที่ดีเสมอ

             เนื่องจากเคยได้ขอความเห็นจากเพื่อนๆg2k ว่าควรจะทำกิจกรรมอะไรดีในงานนิทรรศการ"วิทยาการฯร่วมใจ   เทิดไท้องค์ภูมินทร์"     วันนี้จึงมารายงานผลเด็กเศรษฐศาสตร์เล่นละครเพลง           

       <p>             ภาพเวทีแสดงละคร….ก่อนเริ่มงาน  จะเห็นภาพอ.ราณีอยู่ไกลๆ เลือกห้องแต่งตัวอยู่ชั้น 2 เพื่อให้นักศึกษาสามารถดูงานแสดงของกลุ่มอื่นได้</p><div style="text-align: center">  </div><p style="text-align: center" align="left">            นักศึกษาเริ่มทะยอยเข้ามาชม  ตอนนี้นักศึกษาเราเริ่มตื่นเต้นกันใหญ่   </p><p style="text-align: center" align="left"></p><p style="text-align: center" align="left">การแสดงเปิดงาน……</p><p style="text-align: center" align="left">            ที่สำคัญ...ครั้งนี้เป็นงานแรกและเด็กเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่ไม่ถนัดเรื่องการแสดง   แถมเราต้องเล่นต่อจากนักศึกษานิเทศศาสตร์ซึ่งถนัดในการเล่นละครเวที  แถมมีห้องอัดเสียงส่วนตัวด้วย  เด็กๆแอบเลียนแบบท่าทางในการแสดงกันใหญ่</p><div style="text-align: center"></div><p>              ก่อนขึ้นแสดงมีผู้สื่อข่าวจากเคเบิ้ลท้องถิ่นมาขอสัมภาษณ์ผู้กำกับและทีมนักแสดง  ตื่นเต้นกันใหญ่….เลยบอกว่า”กล้าๆกันหน่อย”  นักศึกษาเลยให้สัมภาษณ์อย่างฉะฉานเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง</p><div style="text-align: center"></div><p>              ได้ยินเสียงถามว่าแล้วอาจารย์หล่ะจะสัมภาษณ์ซะหน่อย  ….อิอิอิ….ว่าแล้วอาจารย์ก็อันตรธานไปในพริบตา   </p><div style="text-align: center"></div><p>

          คราวนี้นักศึกษากำลังใจเต็มร้อย….ไม่น่าเชื่อว่าสามารถเรียกคนดูที่เริ่มหายไปกลับมาได้  มุขกระจาย…</p><div style="text-align: center"></div><p>ทำให้เรารู้ว่าเราไม่ควรไปคิดแทนนักศึกษา   เพราะคนดูส่วนใหญ่คือนักศึกษา  เขาย่อมรู้ว่าพูดอย่างไร  วัยรุ่นจะชอบและสอดแทรกแนวคิดปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง  ในละครแบบไม่รู้ตัว  
</p><div style="text-align: center"></div><p>            ปรากฏว่าเกิดเหตุการณ์เพลงเปิดไม่ได้  ตอนช่วงร้องเพลงก่อนจบ  นักศึกษาต้องยืนเคว้งอยู่บนเวที   พอเราวิ่งไปด้านหลัง…นักศึกษาคนหนึ่งซึ่งเตรียมประกวดสุนทรพจน์เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง  ก็คว้าไมค์มาพูดฆ่าเวลา.…สุดยอดจริงๆ   สุดท้ายเราต้องแก้ปัญหาให้นักศึกษาพูดปิดรายการไปเลย…..   แต่มีเสียงเรียกร้องอย่างมาก โดยให้เราแก้ไขและมีเกมส์คั่นเวลาไปก่อน….</p><div style="text-align: center"></div>

           สุดท้าย....เราก็ได้แสดงชุดสุดท้าย   นักศึกษาเราร้องสดๆเพลง"สปาบ้านทุ่ง"  เสียงมีพลังมากจนอาจารย์หลายท่านติดต่อให้ประกวดร้องคาราโอเกะ  ในวันพรุ่งนี้… เราได้รับเสียงปรบมืออย่างท่วมทัน  ไม่เสียแรงที่อยู่ดึกๆเป็นเพื่อนเด็กๆซ้อมหลายวัน  และสนับสนุนเรื่องค่าใช้จ่ายในการแสดง <p>           เฮ้อ…เสร็จไปอีกงานนึงแล้ว   ภูมิใจแทนเด็กๆจริงๆ</p>

หมายเลขบันทึก: 79220เขียนเมื่อ 17 กุมภาพันธ์ 2007 19:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:49 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (40)
  • หลังจากที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลการแสดงของนักศึกษาเศรษฐศาสตร์ธุรกิจชั้นปีที่ 2 
  • ค่อนข้างกังวลว่าเขาจะทำได้หรือไม่  เพราะเด็กของเราค่อนข้างเป็นเด็กเรียน
  • แต่พอบอกให้เขาลองคิดบทละครมา...พวกเขารวมกลุ่มกันทั้งห้อง  และแบ่งบทกัน  พอเห็นบท เอ้อ...มีภาษาพ่อขุนแทรกอยู่ด้วย  แต่ก็ตามใจนักศึกษา  ให้เขาได้ตัดสินใจอย่างเต็มที่
  • เราอยู่ดึกๆเพื่อซ้อม 2 - 3 วันก่อนแสดงจริง  ทำให้ได้คุ้นเคยกับนักศึกษา   บางคนก็เอาการบ้านมานั่งทำ  และช่วยเหลือกัน   ช่วยกันนั่งคิดบท 
  • นักศึกษาซักถามเกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียงโดยเราแค่บอกแนวทางและให้นักศึกษาคิดคำพูดเอง
  • ปกติจะย้ำเด็กๆเสมอว่า การทำกิจกรรมนั้นเราจะได้ประสบการณ์ซึ่งหาไม่ได้ในตำราเรียน

พี่หนิงภูมิใจแทนเด็กๆค่ะที่มีอาจารย์ลูกหว้า  อยู่เคียงข้างและสนับสนุนทุกๆอย่าง

  • แวะมาชื่นชมและแสดงความยินดีกับกิจกรรมสร้างสรรค์ที่เต็มไปด้วยพลังของคณะครูและนักศึกษา
  • ชอบบรรยากาศสถานที่มากครับ..ห้อมล้อมด้วยต้นไม้  และต้นไม้เหล่านี้กลายเป็นสิ่งประดับเวทีและบริเวณงานได้อย่างกลมกลืน
  • คำของพ่อและเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อถูกถ่ายทอดได้อย่างงดงามครับ

สุดยอดครับ... การให้กิจกรรมนักศึกษาทำเป็นการปลดปล่อย ศักยภาพคนให้แสดงออกตามความสามารถของเขา และเขาจะพัฒนาขึ้นไป เขาประเมินตัวเขาได้ว่าถนัดอะไร ไม่ถนัดอะไร เขาจะต้องพัฒนาอะไร  การแสดงเป็นส่วนหนึ่งแต่ที่สำคัญคือสาระที่คิดอ่านกัน  สุดยอด น้องลูกหว้า 

ความจริงการแสดงละครในเนื้อหาเศรษศาสตร์พอเพียงน่าสนใจมาก  หากแสดงดีๆ น่าที่จะออกตะเวนแสดงตามโรงเรียนต่างๆ หรือชนบทก็ได้  ..โอยคิดไปใหญ่แล้ว..  ดีมากครับ

คุณแผ่นดิน...

  • เดาได้เลยค่ะ...ว่าถ้าเขียนเรื่องนี้จะต้องมีคุณเข้ามาอ่านเป็นอันดับต้นๆค่ะ   ที่นี่เรียกว่าลานประดู่ค่ะ อยู่กลางอาคารเรียนของคณะ  อาคารเราสร้างเป็นมุมฉากค่ะ
  • หว้าเป็นคนแรกที่  เมื่อปีที่แล้วเลือกจัดงานที่นี่เป็นงานส่วนตัวในรายวิชาค่ะ  บรรยากาศดีมากเลย   ทำให้คณะอยากจัดบ้างและเลือกหว้าเป็นเลขาฝ่ายจัดงานนิทรรศการ
  • งานนี้ใหญ่มากค่ะ รอบในเป็นงานนิทรรศการเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง  รอบนอกคณะเป็นการแสดงสินค้า OTOP และอาหารรวม 60 ซุ้ม  ทุกซุ้มจัดโดยนักศึกษาค่ะ
  • เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมีแข่งร้องคาราโอเกะและประกวดมิสพอเพียงค่ะ   หว้าเองก็ส่งเด็กประกวดเหมือนกัน  แต่เราส่งลักษณะให้เด็กรู้จักคิดและแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง   ส่วนบางเอกเขาส่งเด็กที่เคยผ่านการประกวดระดับประเทศมาแล้ว...
  • ช่วยให้กำลังใจเด็กเขาหน่อยนะคะ      อาจารย์เทรนเองกับมือค่ะ   เผื่อ work จะลาออกไปเป็นป้าลูกหว้า ส่งเด็กประกวดดีกว่า.....

         

ภาพเด็กแสดงละครวันนี้....เล่นเป็นแม่เล้าที่รับนางเอกซึ่งเป็นเด็กบ้านนอกหนีเข้ามาในเมืองหลวง... ตัวจริงก็เป็นเด็กเรียนคนหนึ่งค่ะ  แถมฉลาดด้วย...พรุ่งนี้จะมารายงานผลค่ะ

พี่หนิงขา...พวกเราทำงานเพื่อเด็กๆกันค่ะ พอเราเห็นเด็กประสบความสำเร็จเราก็เป็นสุขใจนะคะ อย่าลืมส่งกำลังใจให้เด็กหว้าด้วยนะคะ เจ้าคนร้องเพลง โดนติดต่อให้ไปร้องประกวดพรุ่งนี้ทันทีค่ะ ได้เงินรางวัล 3,000 บาทค่ะ แต่มิสพอเพียงไม่แน่ใจ เราจัดเป็นสีสันในงานค่ะ
อืม....เป็นแม่เล้าที่สวยน่ารักและดูใสซื่อมากเลย  (คงจะต่างจากแม่เล้าตัวจริงมาก)
**
เด็กนักศึกษาสมยนี้เก่งนะคะ  กล้าแสดงออก   ....(ต่างจากสมัยก่อน)
อ.ลูกหว้า   ว่ามั๊ย...
พี่บางทรายคะ...ตอนนี้หว้าชักจะลอยแล้วค่ะ อีกกลุ่มหนึ่งเขาแสดงแบบสาระเต็มๆเลยค่ะ แต่หว้ากลับคิดว่าในงานก็มีสาระมากแล้ว เด็กๆเลยเน้นความบันเทิงแต่ค่อยๆสอดแทรกแนวคิดลงไปค่ะ เด็กชั้นปีนี้ถือเป็นเด็กปั้นของเราเลยค่ะ แต่เราไม่สนับสนุนให้เขาแสดงบ่อยๆหรอกค่ะ เพราะเด็กเราเน้นวิชาการมากกว่า เพียงแต่อยากให้เขาได้ทำกิจกรรมบ้างเป็นประสบการณ์ชีวิตค่ะ
คุณ nidnoi หว้าอยากให้มาเห็นภาพตอนนั้นจังค่ะ เราแสดงละครชุดหลังสุด คนดูเริ่มหายไปเยอะมากแล้ว เลยกระซิบบอกเด็กที่เกริ่นนำเรื่องแบบตลกๆว่า ให้พูดชักจูงให้คนเข้ามาก่อน ค่อยเริ่มแสดง เป็นพรสวรรค์สุดๆค่ะ ตลกมากเลย หันกลับไปดูอีกที คนมาดูเต็มเลยค่ะ แถมมองขึ้นไปบนอาคารทุกชั้นมีแต่คนดู อึ้ง..จริงๆ ส่วนเด็กคนนี้ชื่อกาญจนาค่ะ เป็นเด็กฉลาด มีสัมมาคารวะ ไม่คิดว่าเขาจะแสดงได้ หว้าบอกเด็กๆว่าถ้าไม่ใครดู จะมีครูที่ยืนอยู่หน้าเวทีเสมอค่ะ ช่วยเชียร์ด้วยนะคะ

ไม่เห็นมีเจ๊หว้าเลย สงสัย เป็นผู้กำกับ

อิอิ เด็กๆของพี่หว้าเก่งจังคับ

ท่าทางละครจะขายดีแล้วค่ะ อ.ลูกหว้า

ก็เป็นคนถ่ายรูปจ้ะ แถมกลัวออกทีวี แหะ..แหะ..หายในพริบตาเลย อ้อ..นักศึกษาเป็นผู้กำกับค่ะ พี่รู้เลยว่าการที่เราคิดแทนเด็กหมด เด็กก็จะไม่มีความคิดสร้างสรรค์ แถมบางกลุ่มอาจารย์เขียนบทให้อีก แถมแคสติ้งเองหมด งานที่ออกมา เด็กก็จะไม่ค่อยขำ สู้ปล่อยให้เขาเล่นเอง ลุยไปเลย..อาจารย์บางคนอาจจะไม่ชอบ แต่เด็กชอบก็พอแล้ว...จริงมั้ย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะนำภาพบูธพี่มาให้ชม ดูไอเดียเศรษฐศาสตร์ซะก่อน
น้องสุ...แต่พี่ให้เด็กทำแค่งานเดียวนะเนี่ย ปกติที่คณะมักจะบ่นว่าเด็กเศรษฐศาสตร์ไม่ร่วมกิจกรรม พี่ก็เลยให้ร่วม..แต่กลายเป็นถูกใจไปได้อย่างไม่น่าเชื่อ พรุ่งนี้จะมารายงานผลค่ะ
  • มาทักทายจากเม็กดำ
  • กำลังทำงานสนุกมาก
  • แต่เสียงหายไป เด็กๆสนุกดี
  • ท่าทางงานที่มหาวิยาลัยนักศึกษาคงชอบดีใจด้วยที่ได้พูดเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง
  • เป็นกำลังใจให้ทั้งครูทั้งเด็กอย่างเต็มที่ ผมตระเวนอยู่หลายวันอยู่เหมือนกันว่าบันทึกกิจกรรมนี้จะฉายโฉมกี่โมงยาม ...
  • ที่ มมส มีลานสะเดา เป็นลานกิจกรรม (ผมตั้งชื่อเองนะครับ) และทุกคนก็เรียกลานสะเดา วันที่ 24 นี้จะมีงานวันขอบคุณนักกิจกรรม คงได้นำมาแลกเปลี่ยนกันต่อไป
  • ส่วนที่ว่าถ้าไปได้สวยแล้วจะลาออกจาการเป็นครูสอนหนังสือนั้น ไม่สนับสนุนนะครับ... เอาดีทั้งสองทางเลยก็ได้  ครูขายผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางมีเยอะแยะไป ไม่เห็นใครลาออกเลยนะครับ..(ยิ้ม ๆ)
  • แล้วพรุ่งนี้จะแวะมาฟังผลอีกครั้งนะครับ
  • นึกว่าวันนี้จะไม่ได้เข้ามาค่ะ   เด็กๆดูสนุกมากเลยนะคะอาจารย์   หว้าไม่ถนัดสอนเด็กเล็กค่ะ  แต่เด็กๆลูกๆอาจารย์มักชอบเรา  แวะมาทักทายอยู่เรื่อย
  • ช่วงนี้ต้องรักษาสุขภาพเสียงหน่อยนะ  ยิ่งต้องทำกิจกรรมแบบนี้  ต้องตะโกนมาก  อาชีพอย่างพวกเรา  ปกติหว้าจะจิบน้ำอุ่นเป็นประจำหลังการสอน  ไม่ชอบทานน้ำเย็นค่ะ
  • เดี๋ยวพรุ่งนี้อีก 1 วันค่ะ จะตระเวนถ่ายรูปซุ้มต่างๆที่สวยๆมาฝากค่ะ  ไอเดียเริ่ดมากเลยค่ะ
  • มารอดูซุ้มครับผม
  • อยู่กับพ่อครูบาอิจฉาไหมครับ

คุณแผ่นดิน..

  • หว้าพูดเล่นค่ะ  เรื่องทำธุรกิจหว้าทำมาก่อนเป็นอาจารย์แล้ว....ขายเครื่องสำอางค์นี่เป็นอาชีพเสริมมาตั้งแต่สมัยเรียนค่ะ    แต่ตอนนี้หยุดแล้ว  ขี้เกียจ...

อ.ขจิต...

  • ต้องขออภัยด้วยที่ไม่ได้ไปถ่ายซุ้มพวก OTOP และซุ้มอาหารเลย  สวยๆทั้งหมด แต่กระดิกตัวไปจากแถวเวทีไม่ได้เลยค่ะ  เป็นความผิดพลาดตั้งแต่การเลือกวันจัดงาน  วันนี้เป็นวันตรุษจีนทำให้จำนวนคนเข้าชมผิดคาดไปพอสมควร
  • หว้าเลยต้องสวมวิญญาณโหดเข้มกับนักศึกษาแสบๆพอสมควร  ต้องใช้วิธีเช็คชื่อพวกเขาถึง 2 รอบ ไม่กล้าไปไหนเลย  เดี๋ยวงานจะกร่อยค่ะ
  • ลองดูการจัดบูธแบบง่ายๆของเศรษฐศาสตร์ดูนะคะ
  • เนื่องจากหว้าได้มุมที่เจอแดดมาก  แต่มีข้อดีคือติดกับเรือนเพาะต้นไม้  และแวดล้อมไปด้วยต้นไม้  เราเลยไม่ต้องตกแต่งรอบบูธเลยค่ะ เป็นสวนหย่อมอยู่แล้ว...

 

           นำบอร์ดมาเป็นที่บังแดดและเขียนชื่อรายชื่อคนที่มาตอบคำถามทางเศรษฐศาสตร์  ตอนนี้ยังเลอะๆอยู่ค่ะ  เพิ่งตั้งเสร็จ....แถมเด็กก็ไปยกต้นไม้มาประดับได้อย่างสบายเลย

 

            บอร์ดเราก็ไม่ต้องจัด เนื่องจากเป็นกรรมการของคณะเลยไปขอบอร์ดของคณะมาแขวนประกอบนิดหน่อย   แต่เราเน้น powerpoint เกี่ยวกับเศรษฐกิจพอเพียง  ใครสนใจสามารถมาชมได้จากคอมฯที่จัดไว้   กลายเป็นซุ้มที่ได้รับความสนใจจากนักศึกษา  เขานำ    Handy   Drive มา copy  ไปเลย    สงสัยจะขี้เกียจจดจากบูธอื่น  และมีคาราโอเกะคลายเครียด...

             เนื่องจากเราไม่มีงบเบิกเรื่องอุปกรณ์การจัดบูธ   จึงขอเป็นของรางวัลสำหรับการตอบคำถามเศรษฐศาสตร์ได้  เป็นพวก MP3,  Handy  Drive ฯลฯ  ได้รับความสนใจจากพวกเด็กเรียนกันใหญ่   นักศึกษาบอกว่ามีกลุ่มหนึ่งมาตอบได้หมดเลย  เขาบอกว่ามาติวข้อสอบ   สงสัยจะเป็นเด็กของหว้าแน่ๆ..

            สรุปว่าบูธนี้ใช้เวลาน้อย  คนคุมก็น้อย  เหนื่อยน้อย  แต่นักศึกษาก็ได้รับความรู้  พร้อมของรางวัลค่ะ

  • ช่วงสายๆแว่บขึ้นมาพักที่ห้องทำงาน   เลยเก็บภาพบูธงานนิทรรศการมาฝาก  เป็นรอบในของคณะค่ะ  ถ่ายจากห้องทำงาน

          

                    บูธนี้เป็นของคณะจัดเองค่ะ

 

          นักศึกษาทำงานปตท.เลยได้งบมาจัดบูธค่ะ เลือกทำเลได้สวยงามมากเลย  มีต้นไม้ด้วย...

          

          บูธของเด็กตลาด  ได้รับความสนใจจากเด็กๆมาก  เน้นสนุกสนาน...

           บูธนี้อยู่ตรงข้ามกับเศรษฐศาสตร์  ได้รับความสนใจจากเด็กเศรษฐศาสตร์เป็นพิเศษ  มีแต่สาวๆและที่สำคัญ มีค็อกเทลแจกให้ชิมฟรีตลอดวัน  อร่อยมาก..

          เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายรูปซุ้มสวยๆเลย  ชมแค่นี้นะคะ   คงจะไม่ว่ากัน..

  • รายงานผล...การประกวดมิสพอเพียงค่ะ

        

           ทีมงานอาจารย์ค่ะ   นั่งรอเวลาชมการประกวด   เลยดูการประกวดร้องคาราโอเกะไปก่อนค่ะ

แวะไปให้กำลังใจเด็กหลังเวที  นักศึกษาบอกว่าเลือกชุดนักศึกษาเพราะว่ามีอยู่แล้ว  ไม่ต้องสิ้นเปลือง บอกเด็กว่า "หนูจะได้ประสบการณ์มากกว่าคนอื่นนะ ถือว่ามาร่วมกิจกรรม"

ชุดนี้ทำจากถุงก๊อบแก๊บ  เด็กท่องเที่ยวทำกันเอง  หน้าสวยมากเลย   แอบถ่าย...ปรากฏว่าได้ที่ 3 ค่ะ

  • สวัสดีตอนดึกครับ
  • ภาพที่นำมาแสดงเพิ่มเติม  ช่วยให้บันทึกนี้สมบูรณ์ขึ้นเท่าตัว
  • ยืนยันครับ...ชื่นชมและชื่นชอบงานและบรรยากาศของกิจกรรมนี้มาก ๆ

          แล้วผลการประกวดก็เป็นไปตามความคาดหมายค่ะ  แอบให้ชมเบื้องหลังผู้ชนะเลิศ   ถ่ายไว้ก่อนแล้วค่ะ   เด็กคนนี้แอบมองเขามานานแล้ว  เขาสวยและสูงมากเลย...

            เสื้อทำจากมะเขือพวงค่ะ  ส่วนกระโปรงทำจากสุ่มไก่  แล้วนำทางมะพร้าวมาสาน   ขนแครอทมาหมดตลาดเลย...  ชมแต่เบื้องหลังนะคะ   ถ้าเบื้องหน้าเกรงว่า คืนนี้จะเก็บๆไปฝันตามๆกัน.....

  • มาดูจนคุ้มเลยครับ
  • ชอบความคิดสร้างสรรค์ของเด็กๆครับผม
  • การทำกิจกรรมจะทำให้นักศึกษาได้รับประสบการณ์ดีๆจริงๆครับ
  • โอยอยากเห็นเบื้องหน้าครับ
  • เผื่อจะฝันดีบ้าง ยิ้ม ยิ้ม
อ๊ะ..อ๊ะ..คุณแผ่นดินยังไม่เห็นเด็กที่ชนะเลิศ สวยสุดๆเลยค่ะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาติดตามหลายรอบ เรียบร้อยไปอีกงานแล้วค่ะ
อ้าว..มีอีกหนุ่มมาแอบดูด้วย สวยจริงๆนะคะ การันตี เขาเคยประกวดพวกมิสไทยแลนด์ยูนิเวิร์สมาแล้ว... อยากเห็นเบื้องหน้าหรือคะ อิอิอิ...เดี๋ยวจัดให้ โปรดรอสักครู่
โอ้  น่ารักจังทั้งอาจารย์  ทั้งลูกศิษฐ์  น่าสนุกจริงๆ เลยค่ะ  แจ่มมากๆๆ

ขอแสดงความยินดีกับความสำเร็จของงานค่ะ...ปรบมือให้ดังๆ ค่ะ...คุ้มกับความเหน็ดเหนื่อยที่ อ.ลูกหว้าทุ่มเทให้กับนักศึกษานะค่ะ....นักศึกษาเก่งนะค่ะ แสดง แต่งตัวและประกวด กันเต็มที่เลย น่าภูมิใจค่ะ....

เมื่อวานพี่ไปบ้านพ่อครูบามานะค่ะ แล้ววันนี้ อ.ขจิต ได้นอนกับพ่อครูบาด้วย....อิจฉามั้ย...เมื่อหร่ อ.ลูกหว้า จะมาได้ละค่ะ.....

  • นั่นนะซิครับ อาจารย์paew รอน้องเขามา
  • ว่าแต่ว่ารูปสุดท้ายจะได้ดูไหมครับ
  • ยิ้ม ยิ้ม(นั่งอยู่กับพ่อ ฝากทักทายไหมครับ)
  • รูปสุดท้าย...เป็นภาพเบื้องหน้าค่ะ  กลัวคน sensitive ค่ะ  เอาไปเลยเต็มๆ...

                         

ชื่อน้องมะหยี่ค่ะ  เขาอ้อนมานั่งเฝ้าอยู่หน้าห้องทำงาน  กะจะเฝ้าเจ้านายทั้งคืน อิอิอิ....

คุณจินตนา...ขอบคุณนะคะ งานเสร็จแย้ว...ค่อยตรวจข้อสอบต่อค่ะ ลุยๆๆๆ...
  • คิดอยู่แล้วเชียว อุตส่าห์รอ เห็นภาพขึ้นคาดว่าต้องเป็นรูปนี้
  • วัยรุ่นเซ็งเลย ยิ้ม ยิ้ม
พี่แป๋วขา...ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ หายเหนื่อยเลยค่ะ กลับบ้านดึกมาหลายวันแล้ว
อิจฉาคนได้นอนกับครูบาด้วย...ฝากกราบคุณพ่อครูบาด้วยค่ะ อิอิอิ..หลับฝันดีมั้ยคะ ไปอาบน้ำก่อนค่ะ เดี๋ยวมาทำงานต่อ ช่วงนี้ต้องนอนห้องทำงานมาหลายคืนแล้ว...นอนดึกกันมั้ยคะเนี่ย

สาระบางครั้งก็ทำให้เคลียด

บันเทิงแต่ได้ความรู้่ คนดูดูได้ตลอดละครับ

เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับ 

ขอบคุณค่ะ...ตาหยู งานนี้เหนื่อยแต่สนุกค่ะ รู้เลยว่าถ้าเราให้สาระล้วนๆ บางทีคนเราก็ไม่ชอบค่ะ ดูอย่างให้ขึ้นไปฟังทอล์กโชว์ นักศึกษาต้องเกณฑ์ไปฟัง แต่พอเป็นการแสดง การประกวด คนมาดูกันเต็มเลย...เพราะฉะนั้นเราต้องหาเทคนิคสอดแทรกความรู้ไปแบบไม่ให้เขารู้ตัว ซึ่งเด็กเศรษฐศาสตร์เราก็สามารถค่ะ

   เพิ่งตามมาเก็บเกี่ยว ร่องรอยแห่งความตั้งใจจริง และความสำเร็จ ด้วยความชื่นชมครับ

เอิ๊กๆๆๆๆๆ เด็กเศรษฐศาสตร์เค้าเก่งกันทุกคนแหละค่ะ อิอิ แถมน่ารักกันทุกคนก็ได้ เรียนก็เก่ง การแสดงก็ดี กล้าแสดงออกด้วย โดยเฉพาะ นักร้องง่ะ เสียงดีและก็น่ารักด้วย อิอิ คุณว่าจริงไหมค่ะ 5555555 เด็กเศรษฐศาสตร์ /48 โดย นางสาว นิศาชล สาถิตย์
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท