ดอกไม้


JJ
เขียนเมื่อ

เช้านี้มีคนไข้ที่เป็นมะเร็งตับ สองราย มะเร็งตับอ่อนหนึ่งราย และ วัณโรคปอดระยะแพร่เชื้อหนึ่งราย เล่นเอาปวดหลังเลย  เพราะ มาพร้อมท้องฟ้ามืดครึ้ม

5
0
Pojana Yeamnaiyana Ed.D.
เขียนเมื่อ


มนต์เสน่ห์ดินแดนแห่งหิมะ Charming Lands of the Snow (ตัว Gopher)

                   

                 เมืองคัลการี่ (Calgary City ) นอกจากจะมองหากระต่าย กวาง และนกนานาชนิด ได้ไม่ยากนัก เมืองนี้ไม่มีหนู แต่มีตัวกูบเฟอะ Gopher หรือ กระรอกดิน ที่มีชื่อเต็มว่า Richardson's ground squirrel ให้เห็นเป็นจำนวนมาก เพราะทันทีที่หิมะละลายหมด ตามพงหญ้าริมแม่น้ำโบ (bow River) เกาะกลางถนน เนินดิน เนินหญ้าข้างทาง และสนามหญ้าตามโรงแรม บริษัท ห้างร้านต่างๆ ก็จะพบเห็นเจ้ากูบเฟอะ ผลุบๆโผล่ๆ กันสลอน บางครั้งวิ่งเล่นวิ่งไล่กันมาถึงบนถนน ถูกรถทับตายก็มี แต่ที่น่าสงสารมากคือเจ้าตัวกูบเฟอะมักตกเป็นอาหารของนกขนาดใหญ่ และสุนัขป่าCoyotes ยังดีที่พวกมันกลัวคนจึงไม่เข้าไปรบกวนตามบ้านอยู่อาศัยเหมือนหนู อาหารของกูบเฟอร์ คือแมลงที่ตายแล้ว...

                     

 

 

6
3
krusorn
เขียนเมื่อ

กลับมาบ้าน  ก็ยุ่งๆกะโรงเรียนเพราะต้องไปอยู่เวรที่โรงเรียน 10 วัน  โชคดีที่มีงานที่ต้องสะสางเยอะ และ นั่งเล่าเรื่องการพักผ่อนตอนปิดเทอมกับเพื่อนๆ  สนุกสนานไม่ต้องคอยพะวงกับเด็กๆ   ครบเวรแล้วต้องไปตรวจเวรอีก 1 เดือน  ว่างๆก็ไปตรวจสุขภาพที่โรงพยาบาลค่ายวชิราวุธ  (ค่ายทหาร)  พบว่ากระดูกสันหลังมันยุบไป 1 ข้อที่ต่อกับกระดูกเชิงกราน ส่งผลให้มีอาการ  ปวดเมื่อยที่สะโพกซ้าย-ขวา  และช่วงขาด้านหลัง สงสัยว่านั่งหน้าจอคอมฯมากไป  ต้องกินยาเยอะแยะเลย  ..เฮ้อ..  สังขารร่วงโรย  ต้องคอยดูแลแล้วเน้อออออ

4
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๔๕ |

"แม่"

"พ่อ" เดินทางกลับบ้านแล้ว เมื่อเช้านี้ เนื่องจากติดงาน
ส่วน "แม่" ยังพักผ่อนต่ออยู่ที่บ้านปลายดง ณ หางดอย

ตอนสายก่อนออกมามหาวิทยาลัย
ก็ "ล้างจาน" กองโตให้แม่ก่อน
แม่จะได้ไม่เหนื่อยมาก

ที่เหลือก็ให้แม่จัดการ "สวนของแม่" ต่อไป
เป็นความสุขของแม่โดยแท้จริง

ตอนนี้กำลังวางแผนอยู่เลา ๆ กับการจัดการครัวหลังบ้านต่อไป
หากจัดการให้ดี ภายในบ้านจะโล่งขึ้นกว่าเดิมเยอะ

หลังจากจัดการเรื่องความร้อนในห้องแม่เรียบร้อยแล้ว

5
0
Sila Phu-Chaya
เขียนเมื่อ

เมื่อเร็ว ๆ นี้มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งกล่าวสะท้อนให้เราได้เข้าใจความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ท่านบอกว่า "นิ่งขึ้น"  แสดงว่าเมื่อก่อนผู้เขียนไม่นิ่ง กระสับกระส่าย ลุกลี้ลุกลน เร่งรีบ... ใช่ค่ะ บางท่านเคยบอกว่าผู้เขียนไฮเปอร์ ทำอะไรหลายอย่างเต็มไปหมดและทำเสร็จในเวลารวดเร็ว พูดก็พูดเร็ว  แม้ตอนนี้ พูดก็อาจจะไม่ได้ช้าลงเท่าไรนัก แต่ที่แน่ ๆ จะพูดเท่าที่จำเป็นค่ะ


ยามที่ควบคุมปากตนเองไม่ได้ สังเกตว่ากรรมตามทันตาเห็น เช่น ทำให้ผู้อื่นเก็บไปคิดมาก เราหมายความผิวเผิน ไม่มีนัยยะอะไรมากนัก ก็ตีความกันไปคนละทิศคนละทาง  คงเพราะเราพูดเกินความจำเป็น พูดตามใจอยาก ไม่ได้พูดจากสติ การพูดอะไรไปโดยไม่จำเป็นบางครั้งอาจก่อให้เกิดความร้าวฉานแตกแยก อาจทำให้ผู้อื่นช้ำใจ ไม่สบายใจ พูดแต่พอดี จากจิตที่เป็นกุศลจะเป็นมงคลแก่ชีวิตค่ะ 


ข้อยกเว้นก็มีเหมือนกันนะคะ พูดโต้ตอบยามจำเป็นเพื่อป้องกันตัวหรือป้องปราม หากถูกกระทำก่อน แต่ก็ขอให้พูดจากการยับยั้งชั่งใจเท่าที่จำเป็นอีกเช่นกันค่ะ ในทางโลก เราคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องโต้ตอบบ้าง เพื่อมิให้เกิดการกระทำที่ไม่ถูกต้องเหมาะสมกับเราซ้ำ ๆ ซาก ๆ ที่สำคัญ เราอย่าเป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อนและอย่าต่อความยาวสาวความยืด พูดโต้ตอบแล้ว จบแล้วแล้วกัน ถ้าเขายังไม่หยุด เราได้บอกไปแล้ว ถือว่าทำหน้าที่จบแล้ว ขอให้เราหยุดแค่นี้ ขันติค่ะ ขันติคือธรรมของผู้ปฏิบัติธรรม

   

๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๖   

8
6
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๔๖ |

"เขียนด้วยความนิ่ง"

การจะเขียนอะไรลงไปในอนุทิน
มักจะต้องทำจิตใจให้นิ่งก่อนเสมอ

มิฉะนั้นงานเขียนจะดูฟุ้งซ่าน
ใจกระเด็นกระดอน ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

อย่างน้อยให้งานเขียนเป็นไปตามที่ตนคิด
สัก ๗๐ - ๘๐ เปอร์เซ็นต์ก็ยังดี

คงเขียนอะไรสมบูรณ์แบบไปไม่ได้ทั้งหมด

เพราะงานเขียนเป็น "ความคิด" ไม่ใช่ "สัจธรรม"
จากผู้มีปัญญาญาณแล้ว

6
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๔๗ |

"ประโยคย้อนแสง"

ว่าจะซื้อหนังสือให้น้อยลง
แต่ก็ได้หนังสือติดมือมาอยู่ดี

หนังสือของพี่จิก ประภาส ชลศรานนท์




ผมไม่ใช่แฟนหนังสือประจำของพี่ิจิก แต่เล่มนี้ ...
มันคือ การตกผลึกความคิดที่เกิดขึ้นของพี่จิกที่น่าอ่าน

พี่ที่ผมรู้จักคนหนึ่งที่คณะแพทย์ สวนดอก
เป็นแฟนตัวยงของพี่จิกเลย

"เมื่อเราอยู่ถนนเส้นหนึ่ง
และเราก็เชื่อว่าถนนเส้นนี้
มันมีทางไปต่อมากกว่าที่เราเห็น

นี่แหละคือศรัทธา"

4
0
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๔๘ |

"เพิ่มบล็อกเล่น ๆ"

ตอนนี้มีแผนการในใจว่า
จะเพิ่มบล็อก (สมุด) อีกสัก ๒ เล่ม คือ

บล็อกเกี่ยวกับ "สุขภาพ" แบบสั้น ๆ
กับ บล็อกเกี่ยวกับ "ธรรมะ" แบบสบาย ๆ

รอ admins เขาปรับหน้าแรกก่อนดีกว่า
ยังมึนอยู่เลย ...

9
6
Sila Phu-Chaya
เขียนเมื่อ

นั่งทำงานคอมพิวเตอร์นาน ๆ ขอพักเบรคส่งภาพน่ารัก ๆ มาฝากค่ะ


ไปเป็นแถว เป็นแนว  น่ารักค่ะ 


เข้าใจว่าจะเรียงตามวัยวุฒิค่ะ ดูจากขนาดตัว หากท่านใดทราบธรรมชาติของเขา ช่วยบอกด้วยนะคะ เป็นตัวอย่างที่ดีค่ะ ไปไหนไปด้วยกันไม่แตกแถว 


ถ่ายที่ร้านอาหารและรีสอร์ทตำนานป่า จังหวัดระยองค่ะ อาหารก็อร่อยนะคะ แวะทานกับพี่นุช ระหว่างเดินทางไปอบรมกระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ด้วยศาสตร์นพลักษณ์ ที่ระยองค่ะ Happy Ba, Happy Relax ตามรายทางค่ะ


แกงส้มไข่ปลาเรียวเซียว กับยำผักกรูด ผักพื้นบ้านค่ะ ... อร่อยแบบลืมไม่ลงค่ะ 


๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๖ 

9
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๔๙ |

"โอกาส กับ ความสามารถ"

บันทึกจากหนังสือ ... "โอกาส กับ ความสามารถ" ... (ประโยคย้อนแสง : ประภาส ชลศรานนท์)

"โอกาส" เป็นของที่ไม่ใช่ของเรา แต่เป็นของที่คนอื่นหยิบยื่น

"ความสามารถ" เป็นของของเรา ไม่ว่าจะมีมาตั้งแต่เกิดหรือสร้างขึ้นมาเอง

5
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๕๐ |

"มากันตั้ง ๒ คน"

ดูเหมือนว่า วันนี้จะเขียนอนุทินกับอาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya กันอยู่ ๒ คนนี่แหละ 555
เนื่องจากท่านอื่น ๆ คงติดภารกิจกันหมด หามีเวลามาลงรายละเอียดในอนุทินได้

ผมอยู่ในระหว่างการรอนักศึกษามาส่งงานให้ตรวจร่างบทความ อีก ๔ คน
ก็จะรอไปเรื่อย ๆ จนถึง ๒ ทุ่ม นี่แหละ

จึงมีเวลาแว่บไปแว่บมาบ้าง ;)...

7
6
หนูรี
เขียนเมื่อ

"ปากพาป่วย"

  • เหตุจากเมื่อวาน เราจึงไม่ค่อยสบายตัว
  • เพราะ ... ผงชูรส ...
  • วันนี้ไม่มีเรี่ยวแรงทำขนม เลยอ่ะ 
  • ได้จัดการตัวเองโดย ต้มข้าวกล้อง กินน้ำข้าว 
  • พบว่า ...อาการดีขึ้น ...
  • ราตรี นี้อีกยาวไกล ยังมีขนมที่ลูกค้าสั่งไว้ ...ให้เสร็จ คืนนี้
  • พรุ่งนี้เช้าลูกค้าจะมารับที่บ้าน ...

9
6
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๕๑ |

"..."

ความฉลาดเหมือนกางเกงใน

ต้องใส่แต่ไม่อวด

ประภาส ชลศรานนท์

8
4
วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
เขียนเมื่อ

ไปจากบ้าน  กทน.หลายวัน เพราะงานชุมชน กลับมาเข้าไม่ถูก งง แต่คงทำความเข้าในได้ ในไม่ช้า

6
2
เทียนน้อย
เขียนเมื่อ

ดูเหมือนจะห่างหาย แต่ใจคงไม่หายห่าง...

กลับจากบ้านมาเมื่อวาน...หลังจากต้องไปนอนเข้าน้ำเกลือด้วยอาหารเป็นพิษ...(ของโปรดแท้ๆเลยเชียว)

เริ่มต้นทำงานอีกสัปดาห์...หลังจากมีความสุขกับการอยู่บ้าน  ปลูกต้นไม้แต่่งบ้านกับแม่...จนไม่อยากกลับมา 

อ่านหนังสือ...หวลระลึกถึง...ครั้งสุดท้ายที่เขียนจดหมาย  ส่งโปสการ์ดและรับจากใครสักคน...เมื่อไหร่กันนะ  ^_^

10
4
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๒๖ |

"เดินออกกำลังกาย"

Update สมุดบัญชีธนาคาร - คืนหนังสือห้องสมุด - ไปเช็คใบรายชื่อนักศึกษาปลายภาค - สั่ง External Harddisk ที่คณะฯ - เขียนใบตอบรับไม่ไปดูงาน - เซ็นชื่อทำงานย้อนหลัง - ซื้อกาแฟสด+แคนตาลูป - สั่งพลาสติกห่อปก ๑ ม้วนใหญ่ - เดินกลับมาถึงห้องทำงาน

ระหว่างเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ ฝนตกเม็ดใหญ่ในเมืองเชียงใหม่พอดี ถือร่มสีชมพู กับ ใส่เสื้อสีชมพู

เท่ห์มั๊ก ๆ ;)...

9
10
นงนาท สนธิสุวรรณ
เขียนเมื่อ

                          


          ดอกหางนกยูงสีเหลือง จากเมล็ดพันธุ์ของ น้องกานดา แสนมณี ได้บานงามตาเป็นครั้งแรกเมื่อ วันฉัตรมงคล ที่ ๕/๕/๒๕๕๖ หลังจากได้เพาะเลี้ยงในกระถางที่สวนหย่อมหน้าบ้าน เฝ้าทำนุบำรุงรดน้ำทุกเช้ามาเป็นเวลานานพอสมควร ....ต้นนี้ เป็นต้นที่สองต่อจากดอกสีแสด ที่กำลังแตกกิ่งก้านสาขาออกดอกบานสะพรั่งประดับอยู่ริมรั้วบ้านคุณพ่อของข้าพเจ้า ที่ได้เคยเล่าไว้แล้วที่ อนุทินนี้ : 

http://www.gotoknow.org/journals/109707

 ...ข้าพเจ้ากำลังรอลุ้นดอกสีชมพูที่กำลังแตกใบเต็มต้น ...เพื่อนำภาพมาอวดผู้ให้เมล็ดพันธุ์ และกัลยาณมิตรต่อไป

                                                  Blank


                         

12
6
หนูรี
เขียนเมื่อ

07-05-2556

  • สวัสดียามสายๆค่ะ
  • กับภาระกิจที่เร่งรีบก็ลุล่วงไปด้วยดี
  • ทำงานแบบใช้แรงงานตัวเอง
  • ติดต่อกันมาหลายวัน
  • วันนี้ ว่าง วางมือลง 
  • ส่งชุดใหญ่ไปถึงมือลูกค้าแล้ว...
  • รายนี้ จากเดิมเริ่มแรก สั่งเพียง 100 
  • ค่อยเพิ่มมาเรื่อยๆ เดือนนี้ถึง 400 แล้ว ดีจัง
  • ....
  • วันนี้ได้เวลามานั่งซักผ้า ด้วยมือ
  • สำหรับเสื้อผ้าที่ลงเครื่องซักไม่ได้
  • ...
  • บ่ายๆคงได้เขียนบันทึกสักเรื่องหนอ!
  • ...
  • สุขสันต์นะคะ :)
8
5
อักขณิช
เขียนเมื่อ

สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่า "น้ำใจ"
อยากให้ทุกคนดูจนจบนะครับ



http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&v=MGEiA80ZL08&NR=1



9
2
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ

| อนุทิน ... ๔๒๒๗ |

"โควตารายงานตัว"

วันนี้ที่มหาวิทยาลัย นักศึกษาโควตามารายงานตัว

เสียงกลองอึกทึกจากการรับน้องของรุ่นพี่
พ่อแม่พี่น้องมาส่งนักศึกษารายงานตัว

บรรยากาศแบบนี้ในมหาวิทยาลัย
กลับมาปีละหน

ไม่รู้ว่าเด็กดีใจไหมที่ได้เข้ามาเรียน
แต่พ่อแม่ ... ย่อมรู้สึกดีกว่า
ที่ลูกมีที่เรียน ...

มหาวิทยาลัยเล็ก ๆ
คุณภาพเล็ก ๆ
แต่เด็กมีความอึดสูง

คงพอกล้อมแกล้มไปได้

ทุกอย่างที่ "หัวใจ" จริง ๆ

"หัวใจ" ของตัวเด็กเอง
และ "หัวใจ" ของตัวพ่อแม่ที่จะหาเงินมาส่งเสียเขา

เห็นพวกเด็กปี ๒ - ๕ ที่ไม่ค่อยใส่ใจการเรียน
อยากจะถามว่า เคยคิดถึงบรรยากาศที่มาใหม่ ๆ นี่ไหม

พ่อแม่เขาหาเงินมาส่งเธออย่างไรหนอ ???
8
0
ธิ
เขียนเมื่อ

เมื่อวานรอคณะญาติไปเที่ยวทะเลจะกลับมากินเย็น

มื้อเที่ยง  ต้มน้ำไว้  เดินถือกรรไกรและถาดเหลืองลงบ้านไป

ตัดยอดตำลึง  ผักปลัง  ผักบุ้ง  เก็บดอกแคบ้าน  ล้างสะอาด

ตัดพอดีคำ  ต้มผักจนสุก  ใส่ไข่  ใส่บะหมี่......รอดไป  ๑  มื้อ


6
8
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท