อนุทิน 123764

Sila Phu-Chaya

เมื่อเร็ว ๆ นี้มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งกล่าวสะท้อนให้เราได้เข้าใจความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ท่านบอกว่า "นิ่งขึ้น" แสดงว่าเมื่อก่อนผู้เขียนไม่นิ่ง กระสับกระส่าย ลุกลี้ลุกลน เร่งรีบ... ใช่ค่ะ บางท่านเคยบอกว่าผู้เขียนไฮเปอร์ ทำอะไรหลายอย่างเต็มไปหมดและทำเสร็จในเวลารวดเร็ว พูดก็พูดเร็ว แม้ตอนนี้ พูดก็อาจจะไม่ได้ช้าลงเท่าไรนัก แต่ที่แน่ ๆ จะพูดเท่าที่จำเป็นค่ะ

ยามที่ควบคุมปากตนเองไม่ได้ สังเกตว่ากรรมตามทันตาเห็น เช่น ทำให้ผู้อื่นเก็บไปคิดมาก เราหมายความผิวเผิน ไม่มีนัยยะอะไรมากนัก ก็ตีความกันไปคนละทิศคนละทาง คงเพราะเราพูดเกินความจำเป็น พูดตามใจอยาก ไม่ได้พูดจากสติ การพูดอะไรไปโดยไม่จำเป็นบางครั้งอาจก่อให้เกิดความร้าวฉานแตกแยก อาจทำให้ผู้อื่นช้ำใจ ไม่สบายใจ พูดแต่พอดี จากจิตที่เป็นกุศลจะเป็นมงคลแก่ชีวิตค่ะ

ข้อยกเว้นก็มีเหมือนกันนะคะ พูดโต้ตอบยามจำเป็นเพื่อป้องกันตัวหรือป้องปราม หากถูกกระทำก่อน แต่ก็ขอให้พูดจากการยับยั้งชั่งใจเท่าที่จำเป็นอีกเช่นกันค่ะ ในทางโลก เราคงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องโต้ตอบบ้าง เพื่อมิให้เกิดการกระทำที่ไม่ถูกต้องเหมาะสมกับเราซ้ำ ๆ ซาก ๆ ที่สำคัญ เราอย่าเป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อนและอย่าต่อความยาวสาวความยืด พูดโต้ตอบแล้ว จบแล้วแล้วกัน ถ้าเขายังไม่หยุด เราได้บอกไปแล้ว ถือว่าทำหน้าที่จบแล้ว ขอให้เราหยุดแค่นี้ ขันติค่ะ ขันติคือธรรมของผู้ปฏิบัติธรรม

๑๒ พฤษภาคม ๒๕๕๖