ก้านบัวบอกลึกตื้นแผ่นพื้นวารี
ใจมนุษย์นี้สุดวัดได้ตื้นเขินเพียงใดหนา
ภายนอกอาจดูผุดผ่องงามโสภา
ข้างในกลับปนเปื้อนฉากมารยาน่าเกรงกลัว
สยามรพี ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความเห็น
สุมไฟด้วยไม้ฟืน ความร้อนจากธรรมชาติรอบตัวเรา
ครัวไทยยังต้องอาศัยธรรมชาติรอบตัว แม้ไม่เลิศเลออย่างครัวฝรั่ง
ครอบครัวไทย กินอิ่ม นอนหลับ มีเสียงหัวเราะแว่วดังมา ด้วยอาศัยไฟฟืน
เพียงว่าคนไทย ไม่ใช้ไฟฟืนแผดเผากันและกัน ความสุขย่อมเกิดได้ทั่วครัวไทย
สยามรพี ๑๕ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความเห็น
ไม่ต้องรีบสุกงอม ไม่ต้องรีบหอมหวนทวนลม
ไม่ต้องรีบโหมไฟให้ลุกโชน
หากรีบปรุงให้สุก..จะไม่มีทางได้รับรสแห่งความสุข
หากรีบปรุงแต่งให้หอมหวาน..กลับจะมีแต่กลิ่นเหม็นคลุ้งกลบจักรวาฬ
ลาภยศ ชื่อเสียง ด้วยว่าค่อยๆบ่มเพาะ จึงจะเหมาะแก่การสรรเสริญ
สยามรพี ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความเห็น
ดอกบัว.....สัญญลักษณ์แห่งความดี...เครื่องหมายของคนดี
แต่ใยในบัวบึงนี้ จึงแบ่งฝักกั้นฝ่าย คล้ายๆจะโกรธกัน
แต่ครั้นพิจดูแม่น้ำที่รองรับดอกบัว....กลับพบว่า แม่น้ำไม่มีแบ่งฝักปันฝ่าย
น้ำคุณลักษณะของความชุ่มเย็นและ เมตตา เข้าได้กับทุกฝ่ายประสานได้ทุกมิติ
นิยามของคำว่า คนดี.....ช่างแตกต่างกันสิ้นเชิง
สยามรพี ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความเห็น
ธรรมดาแม่น้ำย่อมมีสองฝั่ง แต่คนสองใจท่านว่าห้ามคบ
กินปลาต้องกินปลาใหญ่ อย่ากินปลาเล็ก เพราะปลาเล็กคืออนาคตของมวลมนุษย์
คนที่กินปลาเล็ก คือคนหินชาติ ที่ไม่รักเผ่าพันธุ์ของตน
ถนอมน้ำใจซึ่งกันและกัน สังคมอยู่ได้ด้วยน้ำใจที่สวยงาม
สยามรพี ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความเห็น
คำพ่อสอน
โลกานุกัมปายะ...พหุชะนะหิตายะ ....พะหุชะนะสุขายะ
พ่อสร้างความสุขให้กับคนไทยทั้งปวง พ่อสร้างประโยชน์สุขให้กับคนหมู่มาก
ทฤษฎี ปฏิบัติ วิชาการ ธรรมะวิทยา ล้วนมากจากคำสอนพ่อ
สยามรพี ๑๓ กรกฏาคม ๒๕๕๙
ไม่มีความเห็น
ต้นไม้สูงใหญ่ มาจากกิ่งเล็กต้นอ่อน
อาศัยการเอาใจใส่ ผ่านลม พายุฝน และแสงแดดแผดเผา
ต่อสู้มาทุกฤดูกาล จึงได้เป็นไม้ใหญ่ ยืนหยัดท้าทายฟ้าดินได้
คนดี เริ่มมาจาก คิดดี พูดดี และเพียรทำความดี ค่อยๆสั่งสม
เมื่อความดีมีมากขึ้น จึงเรียกว่า มีบารมี....
ผู้มีบารมีธรรม ย่อมยืนหยัดท้าทายความยั่วยวนของความคิดใฝ่ต่ำได้ทุกสถานะการณ์
สยามรพี ๑๓ กรกฏาคม ๒๕๕๙
ต้นไม้ใหญ่มาก น่าโอบกอดค่ะ
ต้นยางในวัดแห่งหนึ่งที่จังหวัดหนองคายครับ...สูงใหญ่มาก
ฤดูแล้งเฝ้ารอคอยการมาเยือนของฤดูฝนอย่างทรมาน
แต่ก็เต็มใจเฝ้ารออย่างมีความหวัง
ฤดูฝนจึงเป็นเพื่อนแท้ของฤดูแล้ง ถึงเวลาก็มาเยือนนำความชุ่มเย็นมาให้
สองฤดูกาลมาพบกัน
อีกไม่นานก็ร่วมกันเชิญชวนฤดูหนาวมาให้มนุษย์ได้ชื่นชม
ผืนแผ่นดิน หมุนเวียนเปลี่ยนไปตามฤดูกาลที่มาผันผ่าน
แต่ไม่ว่าฤดูกาลไหนก็ตาม ใจมนุษย์ย่อมหมุนเวียนเปลี่ยนผันมิรู้จบ
ภาพสดชื่นมากค่ะ
แบ่งปันความสุขกันครับ