สิทธิรักษ์
สิทธิรักษ์ รักษ์สิทธิธรรม รักษ์สิทธิธรรม

อนุทินล่าสุด


สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ
  • อตฺตา หิ อตฺตโน คติ
  • ตนแล เป็นแนวทาง แห่งตน
  • ทนฺโต เสฏฺโฐ มนุสฺเสสุ
  • บรรดามนุษย์ทั้งหลาย ผู้ที่ฝึกตนได้ ประเสริฐที่สุด


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

ปัญหาไม่ได้เกิดเพียงเท่ารู้

ปัญหาคู่ความจริงทางสองด้าน

ไตร่ถามทั่วเท็จจริงไร้แรงทาน

ประจักษ์สานเหตุผลและที่มา

ไตร่ตรองตรึกคิดให้ถูกผูกแจ่มชัด

ดึงความคิดจิตจรัสจัดแจงหา

มุ่งสู่ใจใส่ให้ชัดไร้อัตตา

บรรเจิดมาปัญหาแก้แน่แท้จริง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

วันวานคงคมคนหยิ่ง         คนจริงยิ่งแน่ประกาศ

วันนี้มารสราญพินาศ         อำนาจจองจิตจ้องจำ

วันหน้าวันไหนคร่ำคิด       สนิทมิตรชิดเปลี่ยนขันขำ

โออะไรกันแน่ระยำ           กลายพันธุ์กระหน่ำพวกแก



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

รวมมิตรจิตคิดคมเคียว         เดินหน้าไม่เหลียว

จ่อเกี่ยวเคียวคมสมไทย

รำลึกตรึกตรองหมองไหม้     ละลายหัวใจ

สำนึกเทิดไท้แผ่นดิน

ทุนหัวแดงเปลี่ยนเป็นสิน       น้ำตานองริน

ไม่เหลือแม้ถิ่นนอนตาย

ผืนแผ่นเบื้องหน้าใจหาย        ตะเกียกตะกาย

เดินหน้าไปไม่ให้จำนน



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

วิหคน้อยเริงร่าท้าเมฆปุย           เหิรเกี่ยวคุ้ยคำตอบขอบฟ้ากว้าง

เรื่อยเรื่อยเรียงเรียงเอียงอิงทาง  น่านฟ้าสร้างสางตอบชัดเจนคำ

ปูตัวน้อยไต่ขอบทะเลเชี่ยว        น้ำหลากเขียวเกรี้ยวลมม้วนคลื่นฉ่ำ

เสาะสรรหาปัญญาสาซึมซ้ำ       ตรึงตอกย้ำความจริงนิ่งกลางใจ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

สุขสัมพันธ์ล้ำลึกสุดกำหนด        แสนหมดจดล้ำค่าหาไม่ได้

ผูกพันชีวิตร่วมกายใจ               พันสายใยแน่นแฟ้นแน่นเหนี่ยวนำ

อารมณ์เคลื่อนคล้อยในยามค่ำ    ล้วนดื่มด่ำผสมสานนานชุ่มฉ่ำ

เข็ญเคี่ยวเกี่ยวคล้องส้องจาคำ    สำราญทำสัมฤทธิคิดมิตรมั่นคง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

เหยียบศพปักธง       ว่าคงเป็นทาง

เย้ยหยันถากถาง      สท้านร่างผลงานกู

หากแม้นฉุกคิด         ดัดจริตหัวหู

เบื้องหลังอดสู          ไม่รู้ว่ามันทราม



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

เมฆคล้ำลมแรงแทงใจนัก             มิตรรักทักถามให้ความเห็น

แยกแยะแตกย่อยเป็นประเด็น       ร่วมด้วยช่วยเข็ญโกทูโน

ยามคลื่นลมแรงมิตรร่วมรับ          จ่อแถวซับช้อนร่างไร้ยะโส

ช่วยกันสร้างช่วยกันเข็ญโกทูโน   ให้เติบโตชั่วนิจชั่วนิรันด์



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

ฉากชีวิดจิตร่วมกายใจ

หม่นไหม้หมองเศร้าห่างเหิน

เส้นทางเหมือนสุดทางเดิน

เธอเมินแล้วจากจรไป

ฉันเฝ้าฝันหาเพื่อนรัก

ฟูมฟักความหลังหลั่งไห้

ปลดปล่อยสัญญาว่าไว้

จิตใจใฝ่หาแต่เธอ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

ไปเรียนใฝ่เสริมรู้           เพื่อจักสู้มุ่งสู่ฝัน

ค้นคว้าพัลวัน               ฝ่าฟันผันตัวใจกาย

เจ็บปวดจักเจ็บปาด       พาฟื้ดฟาดห่วงห่างหาย

เหม่อมองใจมลาย         มีแต่ได้กระดาษใบเดียว

นำคิดนำจริต                ใคร่ครุ่นคิดจิตเฉลียว

มองคนเฝ้าคมเคียว       เอี้ยวเหลียวเสี้ยวทางทุ่งทอง

นำพาปัญญาฝาก          ก่ายหน้าผากงุนเงงมอง

ความรู้นำมากอง           ไม่เท่าของคนกำเคียว



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

สายลมขมหวานเค็มเปรี้ยว          บ้างเกรี้ยวเชี่ยวกรากหลากหลาย

บ้างละมุนหนุนนำเย็นสบาย         บ้างกระโชกบ้างคลายหลายอารมณ์



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

@14463  ดีใจด้วยครับ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

กอดกอดสอดรัดฟัดเหวี่ยง  เปล่งเสียงสอดรักเกาะเกี่ยว

ยืนหยัดมั่นคงไม่เหลียว      แน่แท้จริงเจียวเสี่ยวเจ้า

เออออหยัดรักอุ้มกุม          ชุมนุมสุมคิดติดเบ้า

ไอ้เกลอกอดรักไม่เบา        แต่เขาแว้งเอากัดเลย



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

นั่งเฝ้าคอยจับผิด

ชั่วชีวิตทำไรมั่ง

คอยจับผิดฤาถึงฝั่ง

หรือจะฝังว่ามันดี

อะไรที่ท่านคิด

นั่งผูกติดคอยเสียดสี

หันมองตัวเองซี

ว่าเราดีแล้วหรือยัง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

อุ่นรักพันแขนกอด

สาดแสงสอดลานดินรับ

กัลญาณมิตรขยับ

แวววาววับขยับปัญญา



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

โหยหวลชวนคิดสนิทแนบ        เท้าแทบยืนไม่ติดชิดถนน

เฝ้าคอยกอบโกยในกมล          สับสนอลเวงในใจกาย

ได้แต่คิดว่าได้การใหญ่           ไม่ใส่ใจทางแท้ของสหาย

มีมากมีน้อยก็ต้องตาย             สุดท้ายแท้เบิ่งเชิงตะกอน

โครงการณ์นับแสนหมื่นกี่ล้าน  ก็ประจานกึ๋นแท้เชิงกะล่อน

ลืมคิดพวกเราแท้คือลคร          จัดเป็นตอนตอกประจำล่ำลักใจ

ของจริงอยู่ข้างสร้างความรัก    คอยนำชักชี้นำอยู่ใกล้ใกล้

แต่ตอกลิ่มทิ่มแทงเสียดภายใน จะไม่ให้อดสูสายังไง ยังไง ยังไง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ
P
2. Wasawat Deemarn
เมื่อ อา. 29 มิ.ย. 2551 @ 00:21
720690 [ลบ]

คำถาม : ทำไม Gotoknow.org ถึงมีชีวิต ?

คำตอบ : เพราะ ... Gotoknow.org ใช้ "ลมหายใจ" จากทุก ๆ คน ร่วมกัน ดังนั้น เมื่อใดก็ตามที่ "ลมหายใจ" นี้หมดไป ... Gotoknow.org ก็หามีชีวิตอยู่ได้ ไม่ จึ่งทำให้ Gotoknow.org มีชีวิตอยู่

:)....

อ่านเจอคอมเม้นท์นี้แล้วก็เป็นโจทย์ให้คิดได้หลายๆอย่าง

ขอบคุณ ท่าน  Wasawat Deemarn  มากครับ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

ใจหนึ่งฝังลึกในความคิด ลิขิตดวงใจ

ใจหนึ่งเหม่อมองอ้างว้างโดดเดี่ยวเดียวดาย

ฝันเอยใยที่ว่าหอมหวาน

ฝันเอยช่างหมองหม่นแสนเศร้าแสนทรมาน

ดวงดาวและเดือนระยิบสุดขอบฟ้า จะหยิบเด็ดจะไคว่คว้าช่างห่างไกล

ดวงดาวดวงน้อยคล้อยใกล้แสงจันทร์ เลือนลับหายไป

เจ้าจะมาเจ้าจะไปช่างว้าวุ่น

เจ้าจะเอ่ยวจีแผ่วเบาละมุนเคลือบด้วยลมฉงน

อีกไม่นานก็จะสว่างอีกแล้ว

อีกไม่นานคงต้องอยู่ในวังวน สับสนด้วยชีวิตที่วุ่นวาย

อนิจา..........อนิจา................................ตัวเรา



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

ใบไม้มิมรากไม้แจ๋ว       สี่แนวสี่ใบเถา

ไปไหนร่วมเป็นเงา        คลอเคล้าเคี่ยวปัญญา

ร่มรื่นใบไม้ย้อน            แจ๋วซ่อนซ้อนเนื้อหา

รากไม้สรรหามา           เฮฮาคุณครูมิม



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

@12499    ขอบคุณมากครับ  กลอนเพราะๆความหมายดี  คงเป็นสติเตือนใจได้อีกมากครับ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

จะ ฝึกฝน ตัวตน ในสิ่งถูก

จะ ถึงลูก ถึงคน ค้นพวกชั่ว

จะ ฝากกาย ถวายชีพ ไม่เมามัว

จะ ไม่หลง จะไม่กลัว พวกเลวทราม

ไม่ เคยลืม ธาตุแท้ ในตัวตน

ไม่ ยอมทน ความร้าย ที่ไต่ถาม

ไม่ มีวัน  ก้มหัวให้ พวกตระกราม

ไม่ มีทาง ไม่ให้ข้าม ตัวข้าไป

ยอม ให้ท่าน ผู้มีศีล มีแสงธรรม

ยอม จดจำ แก่นแท้ ปัญหาไหน

ยอม อ่อนน้อม ก้มหัว และจิตใจ

ยอม ยกให้ คนดี ของมวลชน

แพ้ ก็แพ้ อย่างคน มีสติ

แพ้ คติ สอนใจ ครูบาฯด้น

แพ้ อย่างมี ศักดิ์ศรี บรรพชน

แพ้ ตัวตน ของแท้ แน่ของจริง



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

ศรีงามอร่ามหรู           ชมพู

องอาจฉลาดรู้             สีฟ้า

มิ่งมิตรชิดชุมชู          กอดเกี่ยว

สอดส่องถามห่วงหา    ทั่วหล้าแดนไกล



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

@10381    โล่งอก โล่งใจ

                เดินกันต่อไป



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

ทุกสิ่งในโลกล้วนเปลี่ยนแปลง

แตกขแนงกิ่งก้านไปทั่วถิ่น

บ้างก็สุขบ้างก็ทุกข์ทั่วทั้งสิ้น

ทั้งแผ่นดินล้วนพลิกเปลี่ยนพัฒนา

หนีไม่พ้นแรงหมุนเวียนเปลี่ยนแปลงได้

ดึงฉุดให้มันหยุดนิ่งไม่ได้หนา

อยู่ที่เรามีเรี่ยวแรงมีศรัทธา

ใฝ่ค้นหาความเป็นจริงสิ่งแท้แม้ยากเย็น   @10342



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

สิทธิรักษ์
เขียนเมื่อ

@9743    เราต้องฝันครับ

ฝันครับฝัน  คิดไปก็ลำบาก คิดมากก็ป่วยการ  คิดนานก็มึนงง คิดตรงก็บอกใครไม่ได้

เดี๋ยวคนเขาว่าเอา...........อิอิ  ฝันเท่านั้นแบ่งปันได้ไม่มีขอบเขต..........ฮ่าๆๆๆๆ  (ไม่มีใครเขารังเกียจ)    กิ๊บๆก๊าบๆ



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท