ใจหนึ่งฝังลึกในความคิด ลิขิตดวงใจ
ใจหนึ่งเหม่อมองอ้างว้างโดดเดี่ยวเดียวดาย
ฝันเอยใยที่ว่าหอมหวาน
ฝันเอยช่างหมองหม่นแสนเศร้าแสนทรมาน
ดวงดาวและเดือนระยิบสุดขอบฟ้า จะหยิบเด็ดจะไคว่คว้าช่างห่างไกล
ดวงดาวดวงน้อยคล้อยใกล้แสงจันทร์ เลือนลับหายไป
เจ้าจะมาเจ้าจะไปช่างว้าวุ่น
เจ้าจะเอ่ยวจีแผ่วเบาละมุนเคลือบด้วยลมฉงน
อีกไม่นานก็จะสว่างอีกแล้ว
อีกไม่นานคงต้องอยู่ในวังวน สับสนด้วยชีวิตที่วุ่นวาย
อนิจา..........อนิจา................................ตัวเรา
ไม่มีความเห็น