อนุทิน 14027

โหยหวลชวนคิดสนิทแนบ        เท้าแทบยืนไม่ติดชิดถนน

เฝ้าคอยกอบโกยในกมล          สับสนอลเวงในใจกาย

ได้แต่คิดว่าได้การใหญ่           ไม่ใส่ใจทางแท้ของสหาย

มีมากมีน้อยก็ต้องตาย             สุดท้ายแท้เบิ่งเชิงตะกอน

โครงการณ์นับแสนหมื่นกี่ล้าน  ก็ประจานกึ๋นแท้เชิงกะล่อน

ลืมคิดพวกเราแท้คือลคร          จัดเป็นตอนตอกประจำล่ำลักใจ

ของจริงอยู่ข้างสร้างความรัก    คอยนำชักชี้นำอยู่ใกล้ใกล้

แต่ตอกลิ่มทิ่มแทงเสียดภายใน จะไม่ให้อดสูสายังไง ยังไง ยังไง