ช่วงบ่ายเกือบ ๔ โมงเย็น พิษณุโลก ฝนตกหนักมาก ๆ ตอนนี้เบาแล้วค่ะ

ไปส่งพี่ภัครเมื่อตอน ๐๖.๓๐ น. ที่สนามบิน ฝนตกหนักแต่เช้าเลย เริ่มเข้าหน้าฝนจริง ๆ แล้วใช่ไหมเนี่ย!!!

วันนี้ได้ทำหน้าที่คุมสอบ ภาค ข ของการสอบบรรจุข้าราชการของกรมส่งเสริมการเกษตร (ภาคเหนือ)...ทำให้สังเกตเห็นความพร้อมของเด็กรุ่นใหม่ที่ได้เข้ามานั่งสอบ ข้อสอบมีทั้งปรนัย + อัตนัย...เห็นบางคนก็นั่งทำจนหมดเวลา...บางคนคงไม่ได้เตรียมตัวอ่านหนังสือมา ทำได้ประมาณ ๔๕ นาที ก็ขอออกก่อน...

         ความพร้อมของตัวเราเอง...ทำให้เห็นถึงการที่จะได้สอบผ่านหรือไม่ผ่าน...

           เมื่อวาน ๕ มีนาคม ๒๕๕๖ ตัวเราได้นำเรื่องรูปแบบของการเขียนการประชุมไปให้ผู้บริหารได้ดูว่า รูปแบบที่ถูกต้องเป็นไปตามแบบนี้ ซึ่งได้ประกาศในราชกิจจานุเบกษา เมื่อ พ.ศ. ๒๕๔๘ แต่ผลที่ได้รับ ท่านบอกว่า...ให้ทำแบบเดิม ๆ ที่มันผิดไปจากในประกาศ ฯ ท่านบอกต่อว่า...มันเป็นประเพณี เขาปฏิบัติกันมา ตัวเราก็โต้กลับไปว่า..."ประเพณีที่มันปฏิบัติแบบผิด ๆ แล้วเรายังต้องปฏิบัติแบบผิด ๆ กระนั้นหรือ แล้วปล่อยให้น้อง ๆ รุ่นใหม่เห็นและปฏิบัติกันแบบผิด ๆ อย่างนั้นอีกหรือ...แล้วท่านก็บอกต่อว่า...ปฏิบัติแบบเดิมแล้วตำรวจจับหรือไม่...ผู้เขียนก็โต้ตอบกลับไปว่า..."มันไม่ได้เกี่ยวกับตำรวจจะจับหรือไม่จับ...แต่มันเกี่ยวกับว่า ที่ปฏิบัติอยู่นี้รูปแบบมันไม่ถูกต้องตามหลักของงานสารบรรณ ซึ่งสำนักนายกรัฐมนตรี ประกาศให้ส่วนราชการได้ปฏิบัติ..."

          ผู้เขียนกลับบ้านด้วยความมึนงง...หรือว่า...ตัวเรา "ตรงเกินไป หรือจะจริงอย่างเขาว่า...มันเป็นประเพณีปฏิบัติ" แต่ก็ยังคลางแครงใจอยู่ดีว่า..."ก็ที่ทำมามันไม่ถูกต้องนี่...เหตุที่ท้วง เพราะมันอยู่ในวงการของอุดมศึกษา ถ้าใครเห็นแล้ว เมื่อไม่ถูกต้อง เขาจะว่าเราได้ว่า นี่ขนาดระดับอุดมฯ นะเนี่ย!!! ยังผิด"...เหนื่อยใจจริง ๆ แต่เราก็ได้ทำหน้าที่ทักท้วงไปแล้ว เมื่อเห็นว่าผิด ก็บอก ดีกว่านิ่งเฉยเสีย...นี่แหล่ะ!!! ชีวิตของคนทำงานสายปฏิบัติ...หรือว่า...ตัวเราทำถูกต้องเกินไป...

วันนี้ ได้ทำหน้าที่ของการเป็นข้าราชการที่ดีอีกหน้าที่หนึ่ง นั่นคือ จัดโครงการอบรมคุณธรรม จริยธรรมให้แก่บุคลากรภาครัฐ สังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม ได้ผลเกินเป้าหมาย เพราะตั้งเป้าหมายไว้เพียง  ๑๐๐ คน แต่ผลปรากฎว่ามาเข้ารับฟังการอบรม ๑๘๓ คน เกินเป้าหมายเกือบเท่าตัว...วิทยากรบรรยาย ได้แก่ คุณอดุลย์  จันทรศักดิ์  รองอธิบดีศาลปกครอง

เช้านี้ พิษณุโลก ฝนตกมาก....

ทำไม? การทำงานของส่วนราชการจึงชอบเป็นลักษณะการเมืองจัง!!!...พวกเขาสำนึกกันบ้างหรือไม่ว่า...มหาวิทยาลัยเป็นส่วนราชการของภาครัฐ...ไม่ใช่ของคนใดคนหนึ่ง พวกใดพวกหนึ่ง...ควรหันมาใส่ใจการพัฒนาให้เกิดขึ้นกันได้แล้ว...อย่านึกถึงประโยชน์ส่วนตนกันนักเลย...ใคร ๆ ก็บริหารงานได้ ถ้าคน ๆ นั้นรู้เรื่องจริง...รู้เรื่องบริหารจริงเราไม่กลัว...แต่กลัวคนที่ไม่รู้เรื่องการบริหารแบบจริง ๆ...แบบหลังนี่สิ!!! น่ากลัวมากกกกกกก...อีกประเภท ชอบสร้างความปั่นป่วนให้เกิดขึ้นภายในองค์กร ประเภทไม่ค่อยหวังดีจากใจ...ทุกอย่างกระทำกันเพื่อผลประโยชน์ของตัวเองกันทั้งนั้น...น่ากลัวมาก ๆ...แล้วตัวเราจะรับมือไหวกันไหมเนี่ย!!! สำหรับคนทำดี...ก็ท้อเป็นเหมือนกันนะ...เหนื่อยมากกับการทำงานในระบบปัจจุบัน

เมื่อ ๒ วันก่อน ไปประชุมการพิจารณาผลงานทางวิชาการให้กับอาจารย์ในมหาวิทยาลัย...ตอนเย็น ได้พูดคุยกับอาจารย์ที่เคยสอนมา + ผู้ทรงคุณวุฒิทางด้านการบริหารงานบุคคล ท่านบอกว่า..."ขอบคุณที่ผู้เขียน Print เรื่อง ความรู้ในการวิเคราะห์ค่างานให้กับท่านได้ศึกษา...ท่านขอบคุณตัวเรามาก..." ตอนนี้ท่านได้นำความรู้นี้ไปเผยแพร่ให้กับ มรภ. + ม.เทคโนโลยี ต่าง ๆ ได้รับความรู้เพิ่มขึ้น...สุขใจและดีใจมากที่ตัวเราก็มีส่วนช่วยในการเผยแพร่ความรู้นี้..."ความรู้เมื่อเก็บไว้ที่เราคนเดียวก็ไม่มีความหมายและไม่เกิดประโยชน์มากเลย เพราะเรารู้คนเดียว...สู้มอบให้กับผู้ที่จะนำไปเผยแพร่ให้คนทั่ว ๆ ไป ได้รับรู้จะดีกว่า"...

วันนี้มาทำงานตั้งแต่ ๐๗.๐๐ น. เพื่อส่งหีบบัตรลงคะแนนเลือกคณบดีประจำคณะต่าง ๆ ๖ คณะ...ตื่นตั้งแต่ ตี ๔.๓๐ น.  (ตื่นเช้าคราวใด...ความวิตกกังวลชอบบังเกิด เพราะปกติจะตื่น ๖ โมงเช้า) แต่คราวนี้เช้าหน่อย ก็ยังดี เห็นอากาศยามเช้า สดชื่นดี...อาหารเช้า คือ ข้าวเหนียว + หมูปิ้ง (กินพร้อมกับน้อง ๆ ในกองบริหารงานบุคคล) ได้บรรยากาศไปอีกแบบ...

ขอเอาวันนี้ ๑๔ กุมภาพันธ์ เป็นสะพานเชื่อมต่อความรักที่ลูกมีต่อแม่...แม้ว่าเราจะไม่สามารถติดต่อกันแบบที่มนุษย์ทั่ว ๆ ไปกระทำกัน...แต่ลูกมีความเชื่อว่า...สื่อที่สามารถเชื่อมโยงความรักระหว่างเรา แม่ - ลูก จะสามารถติดต่อกันได้ นั่นคือ "จิตของเราสองคนแม่ - ลูก" แม้จะอยู่คนละภพ แต่ลูกเชื่อว่า "จิตของเรายังส่งกระแสถึงกันตลอดเวลา" อยากจะบอกแม่ว่า..."ถืงแม้เวลาผ่านไปเกือบ ๑๔ ปี ที่เราไม่ได้พูดคุยหรือเห็นหน้ากันเช่นมนุษย์ทั่วไป...แต่ความรักของเราสองคนยังมีต่อกันอยู่ตลอดเวลา" และอยากบอกแม่ว่า..."ลูกรักและคิดถึงแม่มาก...ตอนนี้ลูกเป็น "ย่า" คน แล้ว เหมือนกับตอนที่แม่ได้เป็น "ยาย" ของหลาน ๆ ไงจ๊ะ?...รักแม่และคิดถึงแม่เสมอจ้า...

ย่าโทร.หาปู่เร ๆ เล่าว่า...ช่วงนี้ ฟ้าคราม ซนมาก ชอบเดินไป เดินมา...ใส่รองเท้าก็ชอบผิดข้าง...ชอบเล่นกับลูกแมว ถ้าเผลอจะจับลูกแมวอาบน้ำ...แม่อ้อมบ่นว่า...แม่จะเอาหนูไม่ไหวแล้ว เพราะตัวหนูจะโตเท่าแม่อ้อมอยู่แล้ว...

วันนี้เจ้าฟ้าครามมาเป็นเพื่อนย่าที่ทำงานด้วยหล่ะ!!! อาการของผดที่หนูเป็นยังมีอยู่ที่แก้มเลยจ้า...

วันนี้ย่าได้ข่าวจากปู่เล่าว่า...ได้ยินว่า แม่อ้อมจะพาหนูไปหาหมออีก...ย่าถามว่า ฟ้าฯ เป็นอะไร? ปู่บอกว่า ยังไม่รู้...พอตกเย็น ย่าถามแม่อ้อมของหนู...แม่อ้อมของหนูบอกว่า...หมอบอกว่า ฟ้าฯ ออกหัด...ออกหัดอีกแล้วครั้งที่ ๒...ย่าชักสงสัยว่า หมอก็ได้ฉีดวัคซีนเรื่องหัดไปแล้ว...แล้วนี่!!! ทำไม? หนูออกหัดอีกแล้วล่ะ ทำให้ย่าสงสัยจัง หรือจะเป็นหัดคนละชนิดกัน...ย่าละงงกับโรคจัง!!!

เมื่อ ๒ วันก่อนมีปัญหาเรื่องการทำงานที่ไม่น่าเกิดขึ้น แต่มันก็เกิด และเป็นเรื่องที่จะต้องหาทางแก้ไข...ในขณะที่จิตวุ่นวาย สับสน หาทางแก้ก็แก้ไม่ได้สักที บางครั้งก็ต้องใช้เวลามาเป็นตัวช่วยในการแก้ไข บางเรื่องก็คงใช้น้อย บางเรื่องก็คงต้องใช้มาก แล้วแต่เหตุการณ์...พอประชุมเสร็จแล้ว วันนี้ก็โล่งเลย แก้ไขปัญหาที่คาใจได้แล้ว...นี่แหล่ะหนอชีวิตของคนทำงาน...

ช่วงระยะนี้ ดูพระอาทิตย์ตกดิน "สวยจัง"

(ถ่ายคนละวันและเวลา)...หรือว่า มันหน้าหนาว จึงทำให้ดูแล้ว "พระอาทิตย์สวย"

เช้านี้ที่อำเภอพรหมพิราม จังหวัดพิษณุโลก...

ช่วงเวลาประมาณ ๑๖.๐๐ น. ฝนที่พิษณุโลก กำลังตก ท้องฟ้ามืด...นี่ขนาดวันนี้เป็นวันลอยกระทง (๒๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๕) นะเนี่ย!!! ทุก ๆ ปี จะย่างเข้าหน้าหนาวแล้ว แต่ปี ๒๕๕๕ กลับมีฝนตก...อากาศชักวิปริตใหญ่แล้ว...ตกเสร็จแล้วไม่เย็นเลย...อากาศยังร้อนอยู่ แปลกดีนิ...

ไม่มีใครรอบรู้ทุกเรื่อง...ไม่มีใครเก่งมาแต่เกิด

เพียงแต่นำสิ่งดี ๆ ที่มี...เอามาแบ่งปันกัน...ให้กับเพื่อน ๆ ของเรา

เท่านี้ก็เติมเต็ม...กับชีวิตที่ไม่สิ้นสุดการเรียนรู้...

เช้านี้ ที่พิษณุโลก หมอกไม่ค่อยมีเท่าไหร่ แต่พอขับรถยนต์เข้าอำเภอพรหมพิราม เท่านั้นเอง ได้แต่สงสัยว่าควันไฟหรือหมอก เพราะเปิดกระจกรถแล้วอากาศก็ไม่ได้หนาว ขนาดขับรถยนต์ต้องเปิดไฟหรี่ก็ยังเอาไม่อยู่ ต้องทั้งไฟตัดหมอก + ไฟตอนกลางคืนอีก...สุดท้าย มันคือ หมอก ๆ ลงจริง ๆ แต่ทำไมมีแค่ที่อำเภอพรหมพิรามล่ะ อำเภอเมืองพิษณุโลก กลับไม่มี น่าแปลกดี อากาศเริ่มเปลี่ยนแปลงมาก ๆ เลย

เมื่อเช้าที่พิษณุโลก หมอกเริ่มลงแล้ว เห็นถ้าจะเข้าฤดูหนาวจริง ๆ แล้วกระมัง ปีนี้ หนาวมาเร็วนะ เพราะว่ายังไม่ต้นพฤศจิกายน เลย มีหมอกบาง ๆ เสียแล้ว...แต่ดี อากาศเย็นสบายดี...

ไหนว่า...ภาคเหนือตอนล่าง...จะถูกพายุ "แกมี" ด้วย แต่ที่พบ คือ เย็นวันศุกร์ โดนนิดหนึ่ง แต่เมื่อเช้า พิษณุโลก อากาศเย็นแล้วค่ะ หมอกลงแล้ว คล้าย ๆ กับอากาศหน้าหนาวด้วยล่ะ

เมื่อวานเย็น อากาศเหมือนจะเข้าหน้าหนาว วันนี้ก็เช่นกัน เมื่อเช้ามีหมอกลง ตอนบ่ายนี้ก็คล้ายกับอากาศในตอนหน้าหนาวอีกแล้ว

30 พฤษภาคม 2555 ตรวจการประกันคุณภาพสาขาวิชา 2 สาขา ได้แก่ สาขาเศรษฐศาสตร์ + สาขาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว (ภาคเช้า + บ่าย)

28-29 พ.ค.2555 เข้าค่าย ฯ ร่วมกับพนักงานมหาวิทยาลัย + พนักงานราชการ

12 - 21 พฤษภาคม 2555 ศึกษาดูงานที่ประเทศสหรัฐอเมริกา...สิ่งที่ดีใจที่สุดในครั้งนี้...คือ จะได้เห็นหน้าพี่ชาย - พี่สาว (พี่ไชสุวัน + พี่นีนาถ) ที่เคยรู้จักกันบนโลก Online เท่านั้น แต่ในคราวนี้ จะได้เห็นหน้าพี่ทั้งสองกันจริง ๆ แล้ว ที่ลาสเวกัส...คงมีเรื่องเล่ามาฝากพี่ ๆ น้อง ๆ ใน Gotoknow มากมายเลยค่ะ...สำหรับประสบการณ์ตรงที่ต้องเผชิญด้วยตัวของเราเองเท่านั้น...