คำอธิษฐานว่า อิมัสมิง อาวาเส อิมัง เตมาสัง วัสสัง อุเปมิ ฯ ( ๓ ครั้ง) ซึ่งแปลว่า ข้าพเจ้าขอจำพรรษาตลอดสามเดือนในอาวาสนี้ี้ ฯ
พระภิกษุยุคสารสนเทศแปลงว่า อิมัสมิง สองวัตต์ โทรชัดทั่วไทย เข้าพรรษานอนไหนก็ได้ วัสสัง อุเปมิ ฯ... โดยอธิบายทำนองว่า เดียวนี้ ใช้ระบบเครือข่าย นอนไหนก็ได้ (5 5 5 ...)
ไม่มีความเห็น
@15623 อัฎฐีบูชา ตั้งแต่บวชมายังไม่เคยผ่านพิธีนี้เลย รู้ตามหนังสือหรือฟังตามข่าวเท่านั้น ความรู้ความเข้าใจเรื่องนี้ก็คงจะพอๆ กัน...
เคยมีบันทึกเรื่องนี้ และได้ให้ความเห็นไว้ทำนองนี้แหละ ลองเข้าไปดู หรือสอบถามบางอย่างก็ได้ คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
พรุ่งนี้เช้า บางท้องถิ่นในภาคใต้จะมีประเพณี นั่งบาตรหัวษา ซึ่งผู้เขียนเคยเล่าไว้ ผู้สนใจ คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
จึงมีสำนวนว่า เข้าพร้อมตอก ออกพร้อมต้ม .... ผู้เขียนเคยเล่าไว้ ผู้สนใจ คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
เคยเขียนเล่าไว้เมื่ออาสาฬหบูชาปีที่แล้ว... สำหรับปีนี้ ใครสนใจเชิญ คลิกที่นี้
....
ก็เคยเขียนเล่าไว้แล้วเหมือนกัน ใครสนใจเชิญ คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
เมื่อเช้าบิณบาตได้ล้นย่ามล้นบาตร กลับมาก็ฉันเพียงเหนียวไก่ห่อเล็กๆ และขนมสาคู ๒ ห่อ กับโอวัลตินเท่านั้น...
สายหน่อย โยมแม่โทรมาว่าทำขนมจีนแล้วจะเอามาถวาย ตอนแรกผู้เขียนบอกไปว่า ไม่ต้องเอามาก็ได้ เพราะที่กุฏิมีอาหารจากบิณฑบาตอยู่ ๒ ถาดแล้ว... โยมแม่ก็บอกว่า งั้นเก็บไว้ค่อยพาไปถวายพรุ่งนี้... แต่พรุ่งนี้ก็เทศกาล มะรืนนี้ จะไปหาดใหญ่ จึงบอกโยมแม่ว่า เอามาถวายวันนี้เลยก็ได้ จะได้หลุดเหมย (ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ จะได้สิ้นเรื่องสิ้นราว)... เมื่อครู่ โยมแม่นำมาถวายแล้วก็กลับไป
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น
วันนี้ ตอนบ่ายกวาดห้องรอคณะจากหาดใหญ่มาถวายเทียนพรรษา... เมื่อรับเทียนถวายเสร็จแล้วก็ถูกชวนไปถวายเทียนต่อที่วัดแม่ลาดและวัดบางเขียด กว่าจะกลับถึงวัดก็เกือบสองทุ่ม...
ยังไม่ได้ เบิกเงินเดือน เลย... ค่อยยกยอดไปเบิกพรุ่งนี้
ไม่มีความเห็น
บางอย่างไว้ คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
ห่างหายไปหลายวัน เพราะ Router พัง... แต่กว่าจะรู้และแก้ไขได้ ก็ลองผิดลองผิด (ลองไม่ถูก) อยู่หลายครั้ง จึงโทรไปยังศูนย์ ช่างบอกให้ตรวจสอบ ก็บอกว่าเสีย ให้ไปเอาตัวใหม่มา... และกว่าจะเช็ตตัวใหม่ได้ก็ลองผิดลองไม่ถูกอยู่หลายครั้งเหมือนกัน จึงโทรเข้าศูนย์อีกครั้ง ช่างก็ให้เซ็ตใหม่ได้ใช้จริงจังก็เมื่อคืนนี้เอง....
สรุปว่า ๔-๕ วันนี้ ได้ประสบการณ์มาอีกอย่างหนึ่ง....
ไม่มีความเห็น
ปิดเครื่องว่าออกไปเดินเล่น... บังเอิญฝนตก แม้ไม่หนักนัก แต่ก็ต้องกลับเข้าห้องเปิดเครื่องอีกครั้ง.....
ไม่มีความเห็น
เช้านี้ นึกสำนวนเก่าว่า...
ไม่มีความเห็น
@14695 ตอนประเด็นนี้ร้อนๆ เคยวิจารณ์ไว้ ลองดู คลิกที่นี้ (ขอฝากนำมาเสนออีกครั้ง)
ไม่มีความเห็น
ตื่นเช้าก็ฉันสาเกเชื่อม ๑ ถ้วย พอตอนเพลหรือใกล้เที่ยงก็ฉันสาเกเชื่อม ๒ ถ้วยกับกาแฟ ๑ แก้ว และแล้วก็ผ่านไปอีกวันหนึ่งสำหรับการฉัน...
สรุปว่า สาเกเชื่อม ๒ หม้อหน้ากุฏิ ซึ่งเดินทางมาถึงวันที่สามก็ได้หมดลงโดยประการฉะนี้
ไม่มีความเห็น
@14290 คิดว่า present จะเป็นตัวเร่งให้เราจัดเก็บประสบการณ์ที่กระจัดกระจายเข้ามาไว้เป็นระบบ โดยผ่านระบบคิด แล้วก็จะค่อยๆ ตกผลึกเป็นองค์ความรู้ของเราเอง....
ถ้าการศึกษาในระบบไม่มี present ทำนองนี้ อาจทำให้การจัดเก็บประสบการณ์ค่อนข้างช้า กว่าจะตกผลึกเป็นองค์ความรู้ ก็อาจใช้เวลานานยิ่งขึ้น... หรือถ้าไม่มีระบบคิดด้วยแล้ว โอกาสที่จะตกผลึกเป็นองค์ความรู้ก็อาจไม่มีเลยก็ได้....ดังนั้น การศึกษาในระบบจึงต้องมี present ซึ่งเปรียบเสมือนตัวเร่งหรือกระตุ้นให้เกิดปฏิกิริยานี้ขึ้นมา...
แต่ สำหรับบางคน แม้ไม่ได้เรียนในระบบ เค้าก็อาจจัดเก็บประสบการณ์ ผ่านระบบคิดตามธรรมชาติ เพื่อให้ตกผลึกเกิดเป็นองค์ความรู้ใหม่ขึ้นมาได้... คนกลุ่มนี้ก็เช่น ปราชญ์ชาวบ้าน เป็นต้น
ไม่มีความเห็น
@14246 ตามความเห็นส่วนตัว ศิลปะการคบเพื่อนนั้น ไม่สิ้นสุด และไม่มีรูปแบบตายตัว เพราะเราก็เปลี่ยนไป เค้าก็เปลี่ยนไป และสิ่งแวดล้อมอื่นๆ ก็เปลี่ยนไป...
นึกถึงสำนวนของชนเผ่าไหนแล้วก็จำไม่ได้ เค้าว่า...
อีกอย่างหนึ่ง น้องชายเคยบอกว่า สุดยอดของหลักการบริหารคือมนุษยสัมพันธ์ จึงสรุปว่า่คงจะมิใช่เรื่องง่ายนัก ที่เพื่อนกันจะผลัดกันเป็นครูสอนหรือชี้แนะข้อบกพร่องของเพื่อนอีกคนหนึ่ง...
ไม่มีความเห็น
@14242 น่าสนใจยิ่ง... อ่านไปช่วงแรกๆ ทำให้ระลึกถึงสำนวนที่ว่า...
และพออ่านไปใกล้จะจบ ก็ระลึกได้อีกสำนวนว่า...
คงจะพอสงเคราะห์กับ กำจัดมิตรเทียมบำรุงมิตรแท้ ตามนัยของคุณโยมได้...
เจริญพร
ไม่มีความเห็น
ท่านมหาบัณฑิต ปณฺฑิตญาโณ เจ้าคณะอำเภอเมืองสงขลารูปใหม่ เป็นเพื่อนร่วมรุ่นเรียนบาลีสำนักวัดเลียบ เมื่อยี่สิบกว่าปีก่อน ตอนนั้นท่านยังเป็นสามเณรน้อยอายุประมาณสิบห้าปี...
มองย้อนกลับไปยังท่านอาจารย์เก่าๆ หลายรูปภายในงาน รู้สึกได้ว่าหลายท่านเริ่มแก่หง่อมแล้ว ซึ่งตอนผู้เขียนแรกบวชนั้น ท่านเหล่านี้ยังหนุ่มแน่น....
ไม่มีความเห็น
@14163 อาจารย์บอกว่าปวดครั้งแรกสองทุ่มกว่า ครั้งหลังก็ตีสามครึ่งกว่าแล้ว คงเหนื่อยกายเหนื่อยใจไม่ธรรมดาแน่ๆ...
ถ้าเป็นไปได้ ช่วงนี้ อาจารย์ควรจะทานอาหารที่มีรสฝาด เพราะรสฝาดทุกชนิดจะช่วยเคลือบแผลและสมานแผลให้หายเร็วยิ่งขึ้น...
สำหรับคนที่เป็นโรคกระเพาะ มียาง่ายๆ แต่ต้องใช้เวลาหน่อย...
กล้วยน้ำหว้าแก่จัด แต่ยังไม่สุก นำมาปอกตากแห้ง (จะหั่นเป็นชิ้นโตๆ ก่อนตากก็ได้ ไม่หั่นก็ได้) แล้วนำไปบดเป็นผง ชงดื่มกับน้ำร้อนครั้งละ ๑-๓ ช้อนชา รสฝาดของกล้วยน้ำหว้าจะค่อยๆ เคลือบกระเพาะ... ถ้าดื่มเป็นประจำต่างน้ำชา โรคกระเพาะจะหายขาด (ดื่มทุกวัน ประมาณครึ่งเดือนจะเริ่มเห็นผล)...
ย้ำอีกครั้ง ต้องใช้กล้วยน้ำหว้าแก่จัด กล้วยน้ำหว้าสุกใช้ไม่ได้ ... เพราะกล้วยน้ำหว้าแก่มีรสฝาดช่วยในการสมานแผล แต่กล้วยน้ำหว้าสุกจะเป็นยาระบาย ช่วยในการขับถ่ายสำหรับท่านที่ท้องผูก...
ไม่มีความเห็น
@14100 @14109 เคยอ่านนิยายหรือดูหนังเรื่องนักวิจัยกลายพันธุ์เพราะสัตว์ทดลอง...
คิดไปว่า อยู่กับแมงหวี่ทุกวัน หลายๆ ปี มีแนวโน้มว่าเป็นไปได้ที่จะกลายพันธุ์เป็นแมงหวี่บางส่วน (.......)
ไม่มีความเห็น
เมื่อตอนเช้า คุณโยมหน้าวัดเอาสาเกเชื่อมมาถวายหนึ่งหม้อ บอกว่าเมื่อวานหลวงพี่เก็บให้หลายหน่วย...สาเกเชื่อมหม้อเมื่อเช้ายังเหลืออยู่อีกครึ่งหม้อ วางไว้ในถาดรองน้ำไว้ เพื่อป้องกันมดขึ้นอยู่ที่ด้านนอก...
และเมื่อครู่ คุณโยมหน้าวัดอีกบ้านหนึ่ง ก็เรียกให้เปิดประตู เอาสาเกเชื่อมมาถวายอีกหนึ่งหม้อ ผู้เขียนจึงวางซ้อนไว้กับหม้อเก่า... ตอนนี้หน้าห้องจึงมีสาเกเชื่อมอยู่สองหม้อ...
ตามธรรมดาลูกสาเกที่วัด จะมีแม่ค้ามาซื้อไปเชื่อมขายตลอด หลายครั้งก็แย่งกัน แต่ช่วงนี้ ไม่มีใครมาซื้อ จึงหล่นอยู่ใต้ต้น... โยมเล่าให้ฟังว่า ช่วงนี้ผลไม้สดในตลาดราคาถูกมาก อาจเป็นเหตุให้ผลไม้เชื่อมต่างๆ ขายยาก...
บางครั้งมิตรสหายหรือญาติโยมมาเยี่ยม ต้องการลูกสาเกไปเชื่อม แต่ก็หาไม่ได้เลย... ถ้าใครมาเยี่ยมช่วงนี้ อาจได้ชิมสาเกเชื่อมที่กุฏิ และแถมลูกสาเกดิบติดมือกลับไปด้วย....
ไม่มีความเห็น
ในประเด็นว่า เค้ามีลูกชาย ๔ คน แต่คนโตยังเป็นข้อสงสัยว่าจะเป็นลูกของเค้าแท้ๆ หรือไม่ ? ก็มีผู้แนะนำว่า ระวังลูกชายจะบาดหมางทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้...
ใจก็ประหวัดไปถึงเรื่อง สี่แผ่นดิน ของท่านหม่อมคึกฤทธิ์ ในประเด็นว่า แม่พลอยมีลูกชาย ๔ คน แต่ลูกคนโตมิใช่ลูกแท้ๆ ของแม่พลอย เป็นเพียงลูกจากเมียเก่าของคุณเปรมสามี...
สงสัยว่า เรื่องสี่แผ่นดินตอนนี้ ท่านหม่อมคึกฤทธิ์ เลียนแบบมาจากลูกชาย ๔ คนของเจงกิสข่านหรือไม่ ?... เพราะประเด็นเรื่องจุดนี้ คล้ายคลึงกันมาก และท่านหม่อมคึกฤทธิ์ก็มีชื่อเสียงในการเลียนแบบเรื่องราวทำนองนี้อยู่บ้าง...
ไม่มีความเห็น