หลับไปตอนเที่ยงคืนกว่าๆ เพิ่งตื่นมาเปิดเครื่อง ก็ได้ยินเสียงไก่ขัน
ไม่มีความเห็น
monitor.gotoknow ใช้ไม่ได้หลายวันแล้ว เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเคยเขียนเรื่องนี้ จึงเอามาแปะไว้...
ไม่มีความเห็น
@20935 ขอโม้บ้าง เรื่อง The Old Man And The Sea หลวงพี่เคยอ่านฉบับภาษาอังกฤษนะ (5 5 5...) อีกเล่มหนึ่งที่จำได้ก็เรื่อง The Pearl ของ John Steibeck หรือที่แปลเป็นไทยว่า มหามุกดา
สาเหตุที่โม้ก็เพราะหลวงพี่อ่านวรรณกรรมทำนองนี้น้อย และมีปมด้อยด้านภาษาอังกฤษ สองเล่มนี้ เป็นหนังสือรุ่นแรกๆ ที่ตั้งใจอ่านจนจบโดยไม่เปิดดิกเลย เมื่อสิบกว่าปีก่อน...
ความรู้สึกยิ่งใหญ่หรือปมเขื่องในตนเองนั้น แต่ละคนอาจแตกต่างกัน สำหรับการอ่านหนังสือภาษาอังกฤษนั้น บางคนอาจอ่านมาเยอะ หรืออ่านเล่นเป็นปกติ ส่วนหลวงพี่ได้อ่านสองเล่มนี้เป็นภาษาอังกฤษ รู้สึกยิ่งใหญ่จริงๆ (5 5 5...)
ไม่มีความเห็น
บางเรื่องที่เกี่ยวกับเทศกาลเดือนสิบ ซึ่งเคยเล่วไว้บ้างแล้ว
ไม่มีความเห็น
@20794 ไปค้นมาฝากอาจารย์กวิน...
สัทศาสตร์ ประดุจฝั่งมหาสมุทรอันไร้ขอบเขต แต่ช่วงอายุช่างสั้นนัก ทั้งยังมีอุปสรรคในการศึกษามากมาย ดังนั้น บัณฑิตพึงสละข้อผิดพลาด รับเอาแต่สาระจากสัทศาสตร์นั้น เปรียบเสมือนนกกระเรียนดูดดื่มน้ำนมอย่างเดียวจากน้ำผสมน้ำนมฉะนั้นแล
บทคำนำ หนังสือสังวัณณนานิยาม โดยพระคันธสาราภิวงค์
ไม่มีความเห็น
@20774 อนุโมทนาเป็นอย่างยิ่ง สำหรับคำขยายความ (อีกครั้ง)
ครั้งก่อนเรื่องโคลงที่มีคำเกิน พออาจารย์อธิบายก็นึกได้ว่าอาจารย์เคยบอกครั้งหนึ่งแล้วว่า โคลงเน้นตอนอ่านมิใช่เน้นภาษาเขียน... ครั้งนี้ก็เรื่องสำนวนว่า เข้าลิลิต ...
แต่ทั้งสองครั้งที่อาจารย์ขยายความมานั้น ไม่ค่อยเห็นด้วย จะแย้งก็เกรงจะออกนอกประเด็น (ไม่ว่ากันนะ ที่บอกตรงๆ )...
ถ้าเปรียบเทียบอาจารย์เป็นกวี เคยอ่านพบทำนองว่า สิ่งที่กวีนำเสนอนั้นเหมือนน้ำนมผสมกับน้ำ ส่วนผู้อ่าน (หรือผู้ฟัง) เหมือนนกกระเรียนที่ดูดเอาเฉพาะน้ำนมเท่านั้น...
เจริญพร
ไม่มีความเห็น
@20759 อาจารย์กวิน สงสัยอีกแล้ว...
จากข้อความที่ยกมา คำว่่า เข้าลิลิต เป็นอย่างไร ? สงสัยจึงลองไปค้นดู เจอแต่ คลิกที่นี้ ซึ่งแย้งจากที่อาจารย์เล่ามา...
ไม่มีความเห็น
เป็นซี่ประจำที่เคยปวด พอปวดแล้วมันก็ร้าว... คือลามต่อไปยังซี่ใกล้เคียง...
สาเหตุที่ปวดคงเป็นเพราะฉัน ขนมผิง ซึ่งมีรสหวานบางอย่าง สังเกตว่า เวลาฉันขนมปังกรอบบางชนิดมันก็จะปวด แต่ของหวานทั่วๆ ไป มันก็มิได้กำเริบ...
คาดเดาว่า ขนมผิงหรือขนมปังกรอบบางชนิด จะต้องผสมสารบางอย่าง พอกระทบกับรากฟัน ก็กำเริบทำให้ปวด.. ปกติก็ระวังอยู่ แต่พอนานๆ ไม่เจอก็เลยลืม เมื่อฉันแล้วปวดนั่นแหละ จึงรู้ว่า เอาอีกแล้ว !
ฟัน ๒-๓ ซี่นี้ ชำรุดมาหลายปีแล้ว แต่ก็ไม่อยากจะถอน เวลาปกติก็ใช้ทำงานได้ เพียงแต่พอผิดสำแดงแล้วจะเกิดอาการปวดเท่านั้น...
ไม่มีความเห็น
@20227 อาจารย์กวิน...
สงสัยนิดหนึ่ง... ทำไมวรรคนี้ จึงมี ๖ คำ (วรรคหน้าห้าคำหมาย วรรคหลังหกยกแสดง)
เจริญพร
ไม่มีความเห็น
ว่าจะเขียนสาเหตุความขัดแย้งฯ โดยนำแนวคิดมาจากสิงคาลกสูตร แต่รู้สึกสลดใจ เขียนไม่ออก ผู้สนใจลองเทียบเคียงได้จากบันทึก คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
@19704 ชอบรายการอาหารของคุณโยมเสมอ แต่ไม่เคยให้ความเห็น...
เห็นโรตีน้ำแกงแล้วก็นึกถึงอดีต ตอนอายุประมาณ ๑๖-๑๗ เคยเป็นลูกน้องรถสองแถวสงขลา-หาดใหญ่ เที่ยวแรกออกจากสงขลาประมาณตีห้า ถึงหาดใหญ่ก็เช้าตรู่ ลูกพี่ก็พามาทานโรตีน้ำแกงกับชาร้อนที่ร้านมาลายาเกือบทุกวัน...
รู้จักโรตีน้ำแกงครั้งแรกก็ที่ร้านนี้ แต่พอไม่ได้เป็นลูกน้องรถ ก็ไม่ค่อยได้เจอโรตีน้ำแกง และตั้งแต่บวชมายี่สิบกว่าปี ก็ไม่แน่ใจว่าเคยได้ฉันบ้างหรือไม่...
เจริญพร
ไม่มีความเห็น
พรุ่งนี้... เป็นวันคล้ายวันถึงแก่กรรมของสืบ นาคะเสถียร ผู้เขียนเคยนำพฤติกรรมของท่านมาวิเคราะห์ในแง่ การกระทำเหนือหน้าที่ ชุดหนึ่งเมื่อปีที่แล้ว (มี ๙ ตอน) ผู้สนใจ คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
จ่าอ้วน เพื่อนเคยร่วมเรียนร่วมเที่ยวสมัยก่อน จะวิ่งมาราธอนที่สงขลาพรุ่งนี้ คืนนี้จึงถือโอกาสมาเยี่ยมและอาศัยนอนที่วัด ซึ่งเมื่อสองปีก่อนก็เคยมาครั้งหนึ่งแล้ว แต่ครั้งนั้นมาวิ่งฮาพมาราธอน...
กาลเวลาทำให้คนเปลี่ยนไป เพื่อนเราที่เคยเมาเคยเที่ยว เดียวนี้เลิกเหล้าเลิกบุหรี่ (เสียงกระซิบข้างๆ ว่าเฉพาะในพรรษา) มากลายเป็นนักวิ่งเอาชนะตนเองไปได้...
นับว่าเป็นเรื่องธรรมดา แต่ใช่ว่าจะทำไ้ด้ทุกคน
ไม่มีความเห็น
อาจารย์นำของมาถวาย แล้วก็ชงกาแฟสนทนากันในเรื่องต่างๆ เป็นสาระบ้างไม่เป็นสาระบ้าง ซึ่งโดยมากท่านก็เล่างานในหน้าที่พิธีกรทางศาสนาในงานต่างๆ...
ไม่มีความเห็น
เช้านี้ไปบรรยายเรื่องศาสนพิธี ที่วัดโพธิ์ปฐมวาส (พระอารามหลวง) เมื่อกลับถึงวัดจึงคัดลอกหัวข้อในการบรรยายมาไว้ คลิกที่นี้
ไม่มีความเห็น
เช้าตื่นขึ้นมา ก็ดูข่าวบ้านเมือง กำลังลุ้นอยู่ว่าจะเป็นอย่างไร น้องของท่านมหาสุพจน์โทรมาถามว่าว่างหรือไม่ จะพาท่านมหาสุพจน์กับท่านมหาสำราญมาฉันข้าวที่กุฏิ พอตกลงว่าว่างก็เตรียมใจรับแขก...
ใกล้ๆ ตีสิบ มีศักดิ์เพื่อนร่วมห้องร่วมเที่ยวตอนเป็นวัยรุ่นก็มาทำบุญวันเกิดที่กุฏิ หลังจากเสร็จพิธีรับศีลถวายสังฆทานและสนทนาถามสุขทุกข์ไม่นานก็ลากลับไป...
สิบเอ็ดนาฬิกาได้เวลาเพล... คณะอาคันตุกะก็มาถึง พระฉันเพลและโยมทานข้าวเสร็จแล้ว ก็ถูกชวนไปวัดบางเขียดเพื่อแก้บ่น จากบางเขียดก็ต่อไปวัดแหลมดินสอที่เกาะยวน กว่าจะกลับมาถึงวัดก็เลยห้าโมงเย้น...
เมื่อคณะอาคันตุกะลากลับไป โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา อาจารย์เจียมโทรมาบอกว่าจะเข้ามาคุยเรื่องที่นิมนต์ไปบรรยายพรุ่งนี้ จึงต้องรอคุยกับอาจารย์เจียมอีก กว่าจะเสร็จเรื่องก็ได้เวลาทุ่มหนึ่ง.....
สรุปว่า กลิ่นหมิ่นตุๆ คล้ายหนูตายยังโชยมาเป็นระยะๆ ยังไม่ได้ค้นว่าต้นตอของกลิ่นอยู่ที่ไหน...
ไม่มีความเห็น
ไม่มีความเห็น