ถนนชีวิต

คนเราเป็นสิ่งมีชีวิต เมื่อได้รับการพัฒนาทั้งทางร่างกายและจิตใจแล้วย่อมก่อเกิดดวงตาเห็นธรรมได้

ถนนชีวิตของผู้มีลมหายใจอยู่...

ยามเช้าตามท้องถนนล้วนมีชีวิตชีวาผู้คนต่างเร่งรีบไปยังจุดหมายของตน ความเร่งให้เร็วบางทีกับช้ากรณีพบอุบัติเหตุ ความเร็วทำให้ขาดสติได้เหมือนกัน...

ก่อนมาทำงานดูข่าวสารทางทีวีมีข่าวดีน่าชื่นชมอยู่บ้างก็ข่าวการบรรยายธรรมของท่านพระสงฆ์ชาวเวียดนามที่ไปจำวัดอยู่ที่หมู่บ้านพลัมในฝรั่งเศส...

ขณะนี้ท่านยังอยู่บรรยายธรรมในเมืองไทยอยู่โดยมีพิธีกรกล่าวว่าท่านปฏิบัติธรรมทั้งร่างกายและจิตใจในรูปแบบของพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน

สะท้อนภาพมุมให้คิดว่า...คนเราเป็นสิ่งมีชีวิต เมื่อได้รับการพัฒนาทั้งทางร่างกายและจิตใจแล้วย่อมก่อเกิดดวงตาเห็นธรรมได้

แต่ในเส้นทางชีวิตคนเรานั้นเต็มไปด้วยอวิชชาจึงทำให้เกิดการหลงผิดยึดถือว่าเป็นตัวกูของกูวันใดถูกลดบทบาทนี้ก็เกิดความโกรธด้วยอำนาจแห่งความไม่รู้มีความริษยาไม่ต้องการเห็นความเจริญของผู้อื่น

ด้วยเหตุดังกล่าวมาท่านผู้รู้จึงกล่าวว่า...ทุกคติในโลกนี้และโลกหน้า ล้วนมีอวิชชาเป็นราก มีอิจฉาและโลภเป็นลำต้นนั้นแล. ฮา ๆ เอิก ๆ.

เขียนใน GotoKnow โดย ยูมิ
ใน วัฒนธรรมท้องถิ่น

คำสำคัญ (Tags): #อวิชชา...โลภ...ยึดมั่นถือมั่น#แนวคิด...เรื่องเล่า...ประจำวันนี้#แลกเปลี่ยนเรียนรู้

หมายเลขบันทึก: 99937เขียนเมื่อ 1 มิถุนายน 2007 09:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน