"หลักสูตร" พิมพ์เขียวสู่ความสำเร็จ

ปัจจัยตัวที่หนึ่งสำหรับความสำเร็จในการนำการจัดการเรียนการสอนเข้าสู่การเป็นส่วนหนึ่งของอิสลามมานุวัตร คือ "หลักสูตร" ทั้งนี้เพราะหลักสูตร คือพิมพ์เขียวของสิ่งที่เรากำลังสร้าง นั่นคือ ในการศึกษาคือเรากำลังสร้างคน สร้างชาติ ครับ

ผมเคยถามในหลายงาน ซึ่งผมได้รับเชิญไปบรรยาย คือ ก่อนการสอนอาจารย์เริ่มด้วยกิจกรรมอะไร คำตอบที่ผมได้ยินมักจะไม่ค่อยมีคนตอบว่า อ่านหลักสูตรเลยครับ ซึ่งอันนี้แสดงให้เห็นถึงปัญหาสำคัญปัญหาหนึ่งของการจัดการเรียนการสอนของเรา

เมื่อตอนใกล้จบปริญญาโทใหม่ๆ ผมได้ไปเป็นอาจารย์พิเศษให้โรงเรียนๆ หนึ่ง เมื่อเขามอบหมายวิชาให้ผมสอน สิ่งที่ผมขอจากโรงเรียน คือ ผมขอดูหลักสูตรและคำอธิบายรายวิชาได้ไหม เพราะผมจะทำประมวลการสอนและแผนการสอนได้ถูกต้องเมื่อผมเห็นหลักสูตร ปรากฏว่า กว่าผมจะได้หลักสูตรต้องใช้เวลาเกือบสองสัปดาห์ จนผมต้องถามว่า ปกติหลักสูตรที่สอนเนี๊ยะ ไม่มีครูคนอื่นขอไปดูเลยหรือ คำตอบคือ ตั้งแต่เปิดโรงเรียนมา มีผมเป็นคนแรกที่ขออ่านหลักสูตรก่อนสอน

"ถ้าครูคือคนสร้างบ้าน ครูแต่ละคนมีอิฐคนละสิบก้อน ซึ่งครูทุกคนต้องเอาไปก่อให้เป็นบ้าน ถ้าครูไม่ดูแบบก่อน ครูจะวางอิฐของครูได้ถูกต้องกับแบบ แล้วมันเป็นบ้านที่สมบูรณ์ได้หรือ"

มีครูหลายคนเมื่อไม่ประสบความสำเร็จในการสอนมักจะโยนความผิดให้กับครูคนก่อน โดยบอกว่า ก็เด็กมีพื้นฐานไม่ดีมาก่อนจะเรียนวิชาฉันให้เก่งได้อย่าง ผมเคยยกตัวอย่างเล่นๆ ให้หลายคนฟังว่า ครู ป.5 ก็โทษไปที่ครู ป. 4 แล้วก็โทษต่อๆ กันไปเรื่อยๆ จนถึงครูอนุบาลหนึ่ง ซึ่งมีทางสุดท้ายที่จะกล่าวโทษคือ ก็เชื้อสายชาติตระกูลมันไม่ดี จะให้มันเรียนเก่งได้อย่างไง

จริงๆ ในใจผม ผมว่า หากผู้ที่เกี่ยวข้องทุกคนถือแผนที่อันเดียวกันแล้วรับหน้าที่สานต่อกันอย่างถูกต้องเหมาะสมมันก็ไม่มีปัญหาครับ แต่แค่ผมสำรวจในเบื้องต้นกลับพบว่า ที่เรารับส่งกันไม่ได้เป็นเพราะแต่ละคนยืนกันผิดจุด เพราะไม่ได้ดูหรือตรวจสอบหน้าที่และจุดยืนกันเท่านั้นเอง

ขออนุญาตเขียนต่อในโอกาสข้างหน้าครับ