เวทีงานวิจัย KM (ตอน 2) เรื่องเล่ากรมอนามัย
คุณศรีวิภาเริ่มด้วยการเล่าให้ฟังว่า ตอนเริ่มทำ KM ใหม่ๆ จำคำพูดอาจารย์วิจารณ์ได้ขึ้นใจว่า "KM ไม่ทำไม่รู้" ครั้นพอมาได้เริ่มลงมือทำจริงๆ กลับพบว่า "KM ยิ่งทำ ก็ยิ่งไม่รู้" ผมฟังแล้วเห็นว่าสิ่งนี้เป็น “ตัวชี้วัด” ที่ดีมากครับ ใครที่ทำKM แล้วรู้สึกว่าตัวเองเข้าใจ KM ได้ชัดเจนมากๆ ผมเชื่อว่า “มาผิดทาง” แน่นอน ตัวชี้วัดที่บอกว่ามาถูกทางก็คือ เดี๋ยวรู้สึกว่าเข้าใจ พอทำไปทำไปกลับไม่เข้าใจ มีงงบ้างเป็นธรรมดา แต่ไม่ใช่งงตลอดเวลานะครับ ถ้างงตลอดเวลาก็น่าจะมาผิดทางเช่นกันครับ
นอกจากนั้นคุณศรีวิภายังเปรียบเทียบกับกระบวนการของบริษัทปูนแก่งคอยที่ใช้วิธี “Learning by Doing” ว่าหน่วยงานของคุณศรีวิภานั้นใช้วิธี “Learning by Confusion” คือเป็นการเรียนรู้ที่อยู่บนความงง คล้ายๆ กับการสอนว่ายน้ำแบบผลักให้ตกลงไปในแม่น้ำ คือให้เริ่มทำเลย ไม่ได้เริ่มด้วยการบรรยายให้เข้าใจทะลุปรุโปร่งเหมือนกับที่หลายๆ หน่วยงานพยายามทำ เพราะเรื่อง KM ไม่สามารถเข้าใจได้ผ่านการบรรยาย นอกจากนี้ที่กรมอนามัยยังไม่ได้มีขั้นตอน KM ที่ตายตัว ผมฟังดูแล้วคิดในใจว่านี่คือวิธีการ “สอนโดยไม่สอน” คือเป็นการสอนที่ “ไม่เน้นบรรยาย แต่ให้ใช้เรื่องเล่า โดยการนำเข้ากระบวนการ ซึ่งทำให้เกิดการผสานใจ"
ในช่วงสุดท้ายคุณศรีวิภาสรุปให้ฟังว่า “ปัจจัยแห่งความสำเร็จ” ของ KM ในกรมอนามัยอยู่ที่การสนับสนุนของผู้บริหาร การยอมให้แผนงานและองค์ประกอบของกรรมการสามารถปรับเปลี่ยนได้ การให้ความสำคัญกับผู้ที่มาทำหน้าที่เป็น Facilitator และการที่เอา KM ไปผูกไว้กับ KPI ของกรม ส่วนคำแนะนำสุดท้ายของคุณศรีวิภาก็คือ ระวังอย่าติด "กับดัก กพร." ที่มัวแต่เน้นเอกสาร มัวแต่กรอกแบบฟอร์ม จะต้องพยายามทำ KM ให้เป็น "Living KM” ให้ได้ ผมยังมีประเด็นที่ได้จากในห้องอื่นๆ อีก แต่คงต้องเป็นตอนหน้านะครับ
ความเห็น (2)
ขอบคุณค่ะอาจารย์....ทำๆ ไป จริงดั่งอาจารย์ว่า "เดี๋ยวรู้สึกว่าเข้าใจ พอทำไปทำไปกลับไม่เข้าใจ มีงงบ้าง.....คราวหลังจะได้เห็นว่าเป็นธรรมดา
จริงนะคะอาจารย์..หากท้อบ้างงงบ้าง...เลิกทำก็ไม่ได้..น่าจะไม่มีความสุขในการทำ
คุณเมตตา มาถูกทางแล้วล่ะครับ ...เข้าใจบ้าง ...งงบ้าง ...มีกำลังใจบ้าง ....ท้อใจบ้าง ถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาครับ
ดีใจที่คุณเมตตากลับมา comment beyondKM ...มาโฉมใหม่ สีเสื้อสดใสดีจัง!!