สืบเนื่องจากการไปราชการ ไปเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาในช่วงที่ผ่านมา ทำให้การทำงานในช่วงนี้มีมาก งานบางอย่างต้องรีบ ๆ ทำเพื่อให้เสร็จตามกรอบของเวลา ซึ่งเป็นการเร่งงานที่ทำให้เกิดความรู้สึกเครียด(บ้าง)ในใจ
เหนื่อยไหม ..... เหนื่อยแบบไม่เหนื่อย (เพราะเหนื่อยไม่ได้)
ท้อไหม ..... ไม่ท้อ.....ยังมีความสุขดี
แต่สิ่งที่หายไปคือ ........ เวลาการไปออกกำลังกาย เวลาการไปเติมความสุข(เพิ่มเติม)ให้กับชีวิต
อีกนิดเดียว ..... บอกตัวเองว่า อีกนิดเดียว
อะไรต่าง ๆ น่าจะเข้าที่แล้ว
........
แต่งานที่จะพัฒนาที่ตั้งใจไว้ประดังประเดเข้ามา(กวนใจ)เรื่อย ๆ ในเวลายามหลับของค่ำคืน เจ้าความคิดในความฝัน มักจะตีกันเสมอ
"อบรม อะไรกันนักหนา ประชุมอะไรกันมากมาย สัมมนาอีกแล้ว ทำกันทำไม ทำไมมันต้องมากอย่างนี้ ไม่มีเวลาทำงานประจำให้ดีเลย ทำงานไปวัน ๆ ไปอบนั่น ประชุมนี่ สัมมนาโน่น ได้เอามาทำ ได้นำไปใช้บ้างไหม"
บางคืนความคิดในความฝันตีกันอย่างรุนแรงมาก ทำให้ถึงขั้นต้องนอนไม่หลับ ต้องตื่นมานั่งทำ ต้องตื่นมานั่งทบทวน ต้องตื่นมานั่งเฉย ๆ เพราะอาการนอนไม่หลับ
ช่วงนี้อาการแบบนี้กลับมาอีกแล้ว จึงจำเป็นต้องมานั่งลำดับความคิดใหม่เพื่อตอบโจทย์ของความคิดในความฝันให้ได้ว่า "ทำไม"
อย่างไรก็ตาม ไม่เคยเสียดายเวลาที่จะต้องไปพัฒนาตนเอง ด้วยการเข้าอบรม ด้วยการสัมมนา ด้วยการประชุม ทั้งในและนอกสถานที่ เพราะคิดว่าสิ่งเหล่านี้ เป็นการช่วยในการพัฒนาตัวเอง ให้มีความรู้ มีศักยภาพ ในการที่จะช่วยกันขับเคลื่อนองค์กร ช่วยกันทำหน้าที่ในสิ่งที่ได้รับมอบหมาย ให้เต็มศักยภาพที่มี ให้สมกับความตั้ใจที่เข้ามาเป็นข้าฯ ในแผ่นดิน
หวังว่าเจ้าความคิดในความฝันคงเข้าใจว่า (อะไร) กันนักหนาที่เกิดขึ้นนั้น เพราะเหตุใด และหวังใจว่าคืนนี้คงไม่มากวนใจอีกนะจ๊ะ
จะได้นอนหลับฝันดีถึงเธอ( อีกหลาย ๆ คน) ใน G2K และคน(ชอบ)แอบมาอ่าน
ขอให้มีความสุขนะคะ
แวะไปแล้วค่ะอาจารย์
มีความสุขมากขึ้นขึ้นอีก 1 วันค่ะ
สวัสดีค่ะ
เข้ามาอ่านค่ะ คงเหนื่อยมากนะคะ ให้กำลังใจค่ะ
เหนื่อยไหม ..... เหนื่อยแบบไม่เหนื่อย (เพราะเหนื่อยไม่ได้)
นำดอกไม้มาฝากค่ะแวะเอากำลังใจ มาเติมให้ครับ
เอาไว้กันเครียดครับ
สวัสดีค่ะน้องอึ่งอ๊อบ...คนดีของพี่
คิดถึงมากค่ะ
มาให้กำลังใจ เหนื่อยก็พัก ทิ้งความเครียดไปชั่วคราว พักให้ผ่อนคลาย สุดหายใจลึกๆแล้ว ค่อยมาสู้ใหม่ อาจจะดีกว่าเครียดค่ะ
มาเยี่ยมเจ้าหนู จาไม ค่ะ
แน้ ๆ ๆ แอบคิดถึงเราก็ไม่บอก
พี่ sasinanda คะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจและดอกไม้สวย ๆ นะคะ
ขอบคุณตาหยู ครับ
กำลังใจช่วยให้หายเครียดจริง ๆ ค่ะ
ครูอ้อยขา
เพราะเห็นครูอ้อยทำงานแบบนี้แหละค่ะ ทำให้หนูมีกำลังใจสู้เยอะ ๆ ๆ ๆ
แต่ความเบื่อก็เป็นเรื่องธรรมดาของผู้หญิงในเวลา......
ความท้อต้องบำบัดด้วยการทำงาน....ใช่ค่ะ
รวมทั้งความคิดถึงด้วย ยิ่งคิดถึงมากยิ่งต้องทำงานมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ใช่ไหมค่ะ (คนไม่มีแควนก็เงี๊ยแหละ) คิกคิก
หนูแป๊ดเจ้า
เมื่อคืนวิ่งตามความฝันไม่ทันเลย ขึ้นเหนือจรดใต้ วิ่งแข่งกันไป แข่งกันมา หากันไม่เจอสักที
อืม.....แม้แต่ความฝัน
ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ
เมื่อคืนน้องชายไปตกโคลนที่ไหนไม่รู้
ก็เลยหาไม่เจอ นึกถึงหน้าน้องชายทีไรคิดถึงเด็ก ๆ ในรูปนี้ทุกที
เอ.....แล้วคนไหนเป็น ดร.ขจิตดีค่ะเนี่ย