ประชุม สัมมนา อบรม (อะไร) กันนักหนา


สืบเนื่องจากการไปราชการ ไปเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาในช่วงที่ผ่านมา ทำให้การทำงานในช่วงนี้มีมาก  งานบางอย่างต้องรีบ ๆ ทำเพื่อให้เสร็จตามกรอบของเวลา  ซึ่งเป็นการเร่งงานที่ทำให้เกิดความรู้สึกเครียด(บ้าง)ในใจ

เหนื่อยไหม .....  เหนื่อยแบบไม่เหนื่อย (เพราะเหนื่อยไม่ได้)

ท้อไหม .....  ไม่ท้อ.....ยังมีความสุขดี

แต่สิ่งที่หายไปคือ ........  เวลาการไปออกกำลังกาย  เวลาการไปเติมความสุข(เพิ่มเติม)ให้กับชีวิต

อีกนิดเดียว .....  บอกตัวเองว่า อีกนิดเดียว 

อะไรต่าง ๆ น่าจะเข้าที่แล้ว

 ........

แต่งานที่จะพัฒนาที่ตั้งใจไว้ประดังประเดเข้ามา(กวนใจ)เรื่อย ๆ ในเวลายามหลับของค่ำคืน  เจ้าความคิดในความฝัน  มักจะตีกันเสมอ 

"อบรม อะไรกันนักหนา  ประชุมอะไรกันมากมาย  สัมมนาอีกแล้ว ทำกันทำไม ทำไมมันต้องมากอย่างนี้  ไม่มีเวลาทำงานประจำให้ดีเลย  ทำงานไปวัน ๆ ไปอบนั่น ประชุมนี่ สัมมนาโน่น ได้เอามาทำ ได้นำไปใช้บ้างไหม"

บางคืนความคิดในความฝันตีกันอย่างรุนแรงมาก ทำให้ถึงขั้นต้องนอนไม่หลับ  ต้องตื่นมานั่งทำ ต้องตื่นมานั่งทบทวน  ต้องตื่นมานั่งเฉย ๆ เพราะอาการนอนไม่หลับ

ช่วงนี้อาการแบบนี้กลับมาอีกแล้ว  จึงจำเป็นต้องมานั่งลำดับความคิดใหม่เพื่อตอบโจทย์ของความคิดในความฝันให้ได้ว่า "ทำไม"

  • เราทราบดีอยู่แล้วว่าที่ต้องมีการอบรม สัมมนานั้นเพราะ  เป็นการเพิ่มทักษะ ความรู้ ประสบการณ์ ทัศนคติ  (เพิ่ม)วิสัยทัศน์ เพื่อความก้าวหน้า เพื่อการพัฒนา ฯลฯ
  • ในการประชุมก็เช่นกัน เป็นการเข้าไปรับฟังความคิดเห็นซึ่งอาจมีข้อคิดเห็นที่แตกต่างกัน แล้วสรุปเป็นมติ  เป็นการรับฟังและหาทางแก้ปัญหา เป็นการสื่อสารในสิ่งที่อยากให้ทราบเพื่อให้เกิดความเข้าใจที่ตรงกัน เป็นต้น

อย่างไรก็ตาม ไม่เคยเสียดายเวลาที่จะต้องไปพัฒนาตนเอง ด้วยการเข้าอบรม ด้วยการสัมมนา ด้วยการประชุม ทั้งในและนอกสถานที่  เพราะคิดว่าสิ่งเหล่านี้  เป็นการช่วยในการพัฒนาตัวเอง ให้มีความรู้ มีศักยภาพ ในการที่จะช่วยกันขับเคลื่อนองค์กร ช่วยกันทำหน้าที่ในสิ่งที่ได้รับมอบหมาย  ให้เต็มศักยภาพที่มี  ให้สมกับความตั้ใจที่เข้ามาเป็นข้าฯ ในแผ่นดิน

หวังว่าเจ้าความคิดในความฝันคงเข้าใจว่า (อะไร) กันนักหนาที่เกิดขึ้นนั้น  เพราะเหตุใด  และหวังใจว่าคืนนี้คงไม่มากวนใจอีกนะจ๊ะ

จะได้นอนหลับฝันดีถึงเธอ( อีกหลาย ๆ คน) ใน G2K  และคน(ชอบ)แอบมาอ่าน

ขอให้มีความสุขนะคะ

คำสำคัญ (Tags): #sompornp
หมายเลขบันทึก: 97905เขียนเมื่อ 22 พฤษภาคม 2007 18:18 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (15)

แวะไปแล้วค่ะอาจารย์

มีความสุขมากขึ้นขึ้นอีก 1 วันค่ะ

สวัสดีค่ะ

เข้ามาอ่านค่ะ  คงเหนื่อยมากนะคะ  ให้กำลังใจค่ะ

เหนื่อยไหม .....  เหนื่อยแบบไม่เหนื่อย (เพราะเหนื่อยไม่ได้)

นำดอกไม้มาฝากค่ะ

แวะเอากำลังใจ มาเติมให้ครับ

เอาไว้กันเครียดครับ

สวัสดีค่ะน้องอึ่งอ๊อบ...คนดีของพี่

  • เรื่องของความเหนื่อยเป็นอาการขั้นปกตินะคะ
  • เรื่องของความเบื่อ...ต้องหาทางหลีกหนี...ด้วยการพบกับความเบื่อ
  • เรื่องของความท้อ...ต้องหาทางบำบัด...ด้วยการทำงานค่ะ

คิดถึงมากค่ะ

มาให้กำลังใจ เหนื่อยก็พัก ทิ้งความเครียดไปชั่วคราว  พักให้ผ่อนคลาย สุดหายใจลึกๆแล้ว ค่อยมาสู้ใหม่ อาจจะดีกว่าเครียดค่ะ

มาเยี่ยมเจ้าหนู จาไม ค่ะ

              แน้ ๆ ๆ แอบคิดถึงเราก็ไม่บอก 

พี่ sasinanda คะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและดอกไม้สวย ๆ นะคะ

ขอบคุณตาหยู ครับ

กำลังใจช่วยให้หายเครียดจริง ๆ ค่ะ

ครูอ้อยขา

เพราะเห็นครูอ้อยทำงานแบบนี้แหละค่ะ ทำให้หนูมีกำลังใจสู้เยอะ ๆ ๆ ๆ

แต่ความเบื่อก็เป็นเรื่องธรรมดาของผู้หญิงในเวลา......

ความท้อต้องบำบัดด้วยการทำงาน....ใช่ค่ะ

รวมทั้งความคิดถึงด้วย ยิ่งคิดถึงมากยิ่งต้องทำงานมาก ๆ ๆ ๆ ๆ ใช่ไหมค่ะ  (คนไม่มีแควนก็เงี๊ยแหละ) คิกคิก

หนูแป๊ดเจ้า

เมื่อคืนวิ่งตามความฝันไม่ทันเลย ขึ้นเหนือจรดใต้ วิ่งแข่งกันไป แข่งกันมา หากันไม่เจอสักที

อืม.....แม้แต่ความฝัน

ขอให้มีความสุขกับการทำงานนะคะ

  • ฝันถึงน้องหรือเปล่าพี่
  • ขอบคุณครับ

เมื่อคืนน้องชายไปตกโคลนที่ไหนไม่รู้

ก็เลยหาไม่เจอ  นึกถึงหน้าน้องชายทีไรคิดถึงเด็ก ๆ ในรูปนี้ทุกที

มายืนยันว่า...คุณขจิตน่ารักกว่า...เด็กชายในภาพ...หากตกโคลนค่ะ

เอ.....แล้วคนไหนเป็น ดร.ขจิตดีค่ะเนี่ย

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท