เปลือกกล้วย
เมื่อวานผมกลับบ้านเยี่ยมพ่อ พอไปถึงท่านก็บอกผมให้ออกทะเล เพราะสองสามวันที่แล้วหลานได้นำอุปกรณ์ดักปูทิ้งลงทะเล ผมก็เลยอาสาพายเรือกอและ (ขนาดเล็ก) ไปคนเดียว กะว่าจะได้กินปูตัวสองตัว พอพายถึงก็ยกอุปกรณ์ดักปู เผอิญแมงกระพรุงมันติดมาด้วยและเข้าตาผม ผมเหมือนกับว่าจะเป็นลมเพราะแสบมากๆ จึงเอาน้ำทะเลมาขยี่ตาเผื่อว่าจะบรรเทา แต่ก็ไม่ได้ผล เวลาผ่านไปประมานห้านาที อาการแสบที่ตาก็ดีขึ้น แต่ก็ยังแสบอยู่ ก็เลยพายเรือกลับ พอถึงฝังเพื่อนบ้านก็บอกให้ไปหาเปลือกกล้วยมาขยี่ที่ตา ผมก็ไปหาแล้วนำมาขยี่ที่ตาประมานห้านาที ปรากฎว่าได้ผลจริงๆ ความแสบหายไปหมดเลย นี่แหละภูมิปัญญาชาวบ้านที่คนรุ่นใหม่มักจะไม่ใส่ใจ
ความเห็น (4)
ครับ แล้วจะจำไว้ใช้บ้างครับ(หากเจอเรื่องทำนองนั้น แต่ถ้าไม่เจอก็ดีกว่า)
สมัยเรียนปอเนาะผมเคยไปเที่ยวบ้านเพื่อนที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งในปัตตานี นอนอยู่ดีๆตื่นเช้าขึ้นมาปรากฏว่าเจ็บตา(เป็นตาแดง)แม่ของเพื่อนก็เลยเอาข้าวสารมาแช่น้ำแล้วเอาน้ำข้าวสารนั้นมาล้างตาก็ปรากฏว่าหายตาแดงครับ
ว่าแต่..พาย กับ ผาย นี่ความหมายต่างกันนะครับ..(แซวเล่น)
ผมไม่แน่ใจเหมือนกันว่าจะใช้กับคนตาแดงได้หรือเปล่า แต่ถ้าคนที่ถูกแมงกระพรุงเข้าตาใช้ได้แน่ครับ
