เล่าเรื่องไปประชุมที่กรุงเทพฯ : ว. วชิรเมธี
ตามร้านหนังสือ ผู้เขียนเห็นชื่อ ว.วชิรเมธี มาหลายปีแล้ว ดูรูปถ่ายก็รู้สึกว่าคุ้นๆ หน้า แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะเคยรู้จักหรือไม่ ?... หยิบหนังสือของท่านมาพิจารณาดู ก็วางไว้ที่เดิม.... สรุปว่า ผู้เขียนยังไม่เคยอ่านหนังสือของท่านจนกระทั้งปัจจุบัน
(มิใช่ว่า หนังสือท่านเขียนไม่ดี แต่สิ่งที่ท่านเขียนเป็นเรื่องพื้นๆ ซึ่งผู้เขียนก็เรียนมาเหมือนๆ กับท่าน.. ส่วนความสามารถในการนำเสนอของท่านนั้น ผู้เขียนยกย่องภายในใจมานานแล้ว) ...
๒-๓ ปีหลังนี้ ท่านค่อยๆ เป็นที่รู้จักและสื่อต่างๆ ก็ค่อยเสนอผลงานและเรื่องราวของท่านถี่ยิ่งๆ ขึ้น .... ความเด่น ดี และดังของท่าน กระทบมายังผู้เขียนด้วย เพราะถูกถามหลายครั้งว่า รู้จักหรือไม่ ? .. ซึ่งผู้เขียนก็ยังยืนยันเช่นเดิมว่า คุ้นๆ หน้า แต่ก็ไม่แน่ใจว่าจะรู้จักหรือไม่ !
๑๘. พ.ค ตอนบ่ายวันนี้ ว. วชิรเมธี มาบรรยายในหัวข้อ การสอนศาสนาในช่วงชีวิตต่างๆ... ซึ่งข่าวตอนแรก บอกว่าท่านจะบรรยายเพียงชั่วโมงครึ่ง แล้วก็จะรีบกลับ เพราะติดธุระและสุขภาพไม่ค่อยดี ประมาณนี้...
เริ่มต้น ท่านก็เล่าเรื่องว่า เพิ่งกลับจากอเมริกา เล่าการไปเที่ยวของท่านพอสมควร แล้วเข้ามาสู่การแนะนำหนังสือซึ่งเกี่ยวกับธรรมะในช่วงวัยต่างๆ... และการผลิตสื่อต่างๆ เช่น ซี.ดี. รายการธรรมะ หรือการสร้างหนัง ... ประมาณนี้
พอท่านบรรยายไปครู่หนึ่ง ผู้เขียนก็เริ่มหลับ (ผู้เขียนสามารถนั่งหลับได้ในห้องเรียนหรือเวลาประชุม เมื่อต้องการ)... รู้สึกตัวขึ้นมา ก็ยังไม่ทำท่าจะจบ ผู้เขียนก็นั่งฟังบ้าง นั่งหลับบ้าง ตลอดรายการ โดยคิดในใจว่า ไม่นานก็คงจะพัก เพราะท่านบอกว่าติดธุระและสุขภาพไม่ค่อยดี...
เมื่อรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็ยังเหมือนเดิม กล่าวคือ ยังไม่ทำท่าว่าจะจบ ผู้เขียนสังเกตภายในห้องประชุม ที่นั่งเต็มหมด ผู้ฟังตั้งอกตั้งใจฟัง และมีอารมณ์ร่วมกับการบรรยาย... ประมาณนั้น
กำหนดการตอนบ่ายที่แจ้งไว้ บอกว่า ท่าน ว.วชิรเมธี จะบรรยายไม่เกินชั่วโมงครึ่งแล้วก็จะพัก ต่อจากนั้นก็จะให้อาจารย์ท่านอื่น (จำชื่อไม่ได้) บรรยายต่อจนจบเวลา... แต่ปรากฎว่า ท่านบรรยายไม่มีการพักจนกระทั้ง บ่ายสามโมงครึ่งก็เลิกเลย ...
........
หลักจากเลิกแล้ว... ผู้ร่วมอบรมบางท่านก็สมัครใจร่วมรับประทานอาหารว่างก่อนกลับ หรือบางท่านก็กลับเลย... ส่วนผู้เขียน อันที่จริงก็นัดกับคุณโยม Conductor ไว้ ... คิดว่าจะอยู่รอคุณโยมก่อน... แต่หลวงพี่อีกรูปท่านจะกลับทางเรือ ผู้เขียนอยากจะกลับทางเรือด้วย และไม่แน่ใจว่าคุณโยม Conductor จะมาวันนี้หรือไม่ ? ... ดังนั้น จึงออกมาลงเรือที่คลองแสนแสบกับหลวงพี่... จึงไม่ได้เจอคุณโยมในวันนี้...
......
ท่าน ว. วชิรเมธี เป็นคนเก่ง มีวิสัยทัศน์ เป็นห่วงแต่ว่าท่านจะมีบารมีเพื่อจะอยู่ช่วยงานในวัดได้อีกนานเพียงใด... ในใจลึกๆ อยากจะให้ท่านได้เป็นพระราชาคณะหรือเจ้าคุณเร็วๆ เพื่อจะได้มาช่วยแก้ปัญหาเชิงนโยบายระดับสูงๆ ขึ้นไป... เพราะในวัดหาพระคุณเจ้าเหมือนอย่างท่าน ว. วชิรเมธี ได้ยากส์...
ส่วนผลงานของท่าน ผู้เขียนคิดว่าเป็นที่ประจักษ์อยู่แล้ว และใน โกทูโนนี้ก็มีผู้ยกย่องไว้หลายบันทึก เช่น เก็บตกจาก ว. วชิรเมธี จากคอลัมน์ "คลายใจ" : ว. วชิรเมธี ติดใจผลงานท่าน ว.วชิรเมธี เลยต้องติดตามหาอ่าน แล้วเผื่อแผ่เช่นเคย เป็นต้น
อนึ่ง ตามที่ฟังมา... ท่านได้ ป.ธ. ๙ ในปี ๒๕๔๓ เมื่อเทียบเวลาแล้ว ผู้เขียนอาจเคยเรียนบาลีห้องเดียวกับท่าน ว. วชิรเมธี ที่วัดชนะสงคราม เมื่อสิบกว่าปีก่อนก็ได้ (ถ้าท่านเคยมาเรียน) ซึ่งตอนนั้นท่านก็คงยังเป็นสามเณร ... แต่ไม่ได้เข้าไปถามท่าน ดังนั้น จึงคงเก็บความสงสัยนี้ไว้ต่อไป....
ความเห็น (2)
 |
small man |