สำหรับ ดร.จันทวรรณ หญิงสวยและเก่ง
ที่เป็นตัวเป็นตนอยู่ได้ทุกวันนี้ส่วนใหญ่ก็มาจากการแอบจำเรื่องดีๆจากคนอื่นมาทั้งนั้น ดีใจที่การจัดการความรู้บอกว่าให้ทำเลยเป็นเรื่องที่ดี แต่ข้าพเจ้าร้ายกาจมาก ทำเกินคำโบราณ เพราะท่านกล่าวว่า "ครูพัก ลักจำ" ข้าพเจ้านั้น ครูยังไม่ได้พักเลย ลักจำเสียแล้ว
ในฐานะที่มาตกระกำลำบากอยู่ต่างแดน ลูกศิษย์ (อ.โอฬาร คำจีน) สอนไว้แล้วไม่จำว่า "อยู่เมืองนอกใครว่าสบาย อยู่เมืองไทยสบายกว่าหลายเท่า" แต่ฝืนฟ้าลิขิตไม่ได้เลยต้องมาจ้า วันนี้เข้านอน 4 โมงเย็น ตื่น 4 ทุ่ม แล้วตาสว่าง เลยนึกว่า วิกฤตความหนาวและเหงาต้องเปิดโอกาสให้เราทำอะไรดีๆ การเขียนถึงคนที่เราแอบจำมาดีกว่า
คนแรกต้องเป็น ดร.จันทวรรณ ถ้าใครอ่านบันทึกนี้แล้วถามว่าจันทวรรณไหน ไปเลย ไปไกลๆ ไม่รู้จัก gotoknow เหรอ ที่คิดถึงไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ กำลังนั่งอยู่ที่ Maryland จำได้ว่าเคยอ่านประวัติพบว่าจบจากที่นี่
แอบจำเรื่องอะไร ก็เรื่องการทำงานที่คิดปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นตลอดเวลา เมื่อเข้ามาใช้ gotoknow ตอนแรกๆ คิดติดขัดเรื่องอะไร ประเดี๋ยวเดียวได้ดังใจ ราวกับได้รับฺโทรจิต
ยกตัวอย่างเห็นๆ ตอนที่เริ่มทำ edkm ใหม่ๆสมาชิกมักจะท้อเลิกเขียนไปเสียตั้งแต่ยกแรก เพราะเขียนแล้วใครหนอจะมาอ่าน ดร.จันทวรรณก็ช่วยแก้ปัญหาโดยการนำสถิติมาให้เห็นกันจะจะ ขอบอกว่ามีผลอย่างเห็นเด่นชัดที่ทำให้สมาชิกหลายท่านมีกำลังใจเขียนต่อ
แต่ ดร.จันทวรรณขา ตอนหลังแก้ไขค่อนข้างบ่อยนะคะ คนแก่ตามไม่ค่อยทันค่ะ (แต่จะพยายาม เพราะเห็นว่าดี)
ความเห็น (2)
แด่อาจารย์ที่เคารพ ของฝากครับ
ขอบคุณมากค่ะ ที่รู้ใจว่าชอบดอกไม้ น่าจะเป็นโฮย่านะคะ
การประชุมปฏิบัติการเป็นอย่างไรบ้างคะ ได้ยินว่าเชิญคนดังข้างนอกมาร่วมด้วย
วันนี้อากาศดีค่ะ ไม่ค่อยหนาว เมื่อเช้าเจ้าของบ้านทำอาหารเช้าเลี้ยงจานยักษ์ นี่เกือบบ่ายโมงยังไม่หิวอาหารมื้อเที่ยงเลยค่ะ
อีกสักสามสัปดาห์กลับค่ะ