เมื่อครู่ไปเห็นหนังสือลูกชายวัย 10 ปี เขาซื้อมาเมื่อเดือน มีนาคม 2550 เป็นหนังสือ นิตยสารฟุตบอล
ที่ผ่านมาไม่ได้นั่งดูละเอียด ครั้งนี้ดูละเอียดขึ้น พบว่า ที่หน้าโฆษณา ให้มีการดาว์นโหลดภาพเซ๊กซี่ ผมเห็นแล้วตกใจ
ผมคิดต่ออีกว่า เด็ก เยาวชน ยุคนี้จะรู้จักนักฟุตบอลต่างประเทศมากกว่าคนใกล้ตัวเสียอีก เพราะมีการเผยแพร่ทางสื่อ มีการนำเสนอน่าสนใจ
ผมคิดย้อนว่า ช่วงเปิดเทอม ทำให้นึกถึงโรงเรียนเก่าที่จบมาร่วม 30 ปี ทางโรงเรียนมีการเชื่อมประสานเราเสมอ แม้ว่าเราอยู่ต่างจังหวัด ทำให้เรารู้สึก รักโรงเรียน
ผมมีผู้ใหญ่ที่เคารพ คือ ว่าที่ ร.ต.สมเดช อภิชกุล อดีต ผอ.วิทยาลัยสารพัดช่างน่าน ปัจจุบันท่านดำรงตำแหน่ง ครูใหญ่โรงเรียนนันทบุรี โรงเรียนตามพระราชประสงค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ
( แต่ก่อนเขาจะเรียนกันสั้น ๆ ย่อ ๆ ว่า โรงเรียนนันทะ เท่านั้น ครูใหญ่ท่านนี้พูดชัด ตามข้อความวรรคก่อน ในการเป็นตัวแทนญาติกล่าวในพิธีพระราชทานเพลิงศพ นายประเสริฐ เล็กสกุลดิลก รอง ผวจ.น่าน เมื่อ 14 น.เศษวันที่ 13 พฤษภาคม 2550 )
ท่านพูดว่า การปลูกฝังให้ครู และ นักเรียนศิษย์เก่า รักโรงเรียน มีความภูมิใจในโรงเรียน เป็นเรื่องสำคัญอย่างยิ่ง
ผมคิดว่า หากพวกเราปลูกฝังสร้างนิสัยให้เด็กรักโรงเรียนจะก่อให้เกิดผลดี จึงน่าจะเป็นโครงการดี ๆ ที่ทุกภาคส่วนควรร่วมคิดและรีบลงมือทำ ก่อนที่เด็ก ๆ จะไม่รู้เรื่องใกล้ตัวใด ๆ เลย และ ยิ่งห่างไกลโรงเรียน