ผมเห็นน้องที่เป็นเลขาฯ นายกสมาคมคนตาบอด จว.พัทลุง ในฐานะประธานฯ สาขาภาคใต้ตอนล่าง (ลุงช่วง เรืองจันทร์) ปฏิบัติต่อลงช่วงฯ ก็แอบจดจำและได้นำมาบันทึกไว้ ว่าเราควรจะปฏิบัติต่อคนตาบอดอย่างไร หากต้องการให้ความช่วยเหลือ ในบางเรื่องผมก็พูดคุยเอาบ้าง จากการที่ได้พบเจอกัน 2 ครั้ง ด้วยผมถือว่าน่าจะเป็นแบบอย่างที่ดีได้ เพราะน้องเขาเรียนรู้มา และได้ปฏิบัติอยู่เสมอ ๆ
1. พูดด้วยน้ำเสียงปกติอย่าให้ดังเกินไป เพราะเพียงตาบอดแต่หูยังปกติดี
2. เวลาจะเดิน ผู้ช่วยก็จะยื่นแขนไปให้จับ และเดินท่างกันประมาณ 1 ศอก ไม่ติดกันมาก และไม่ห่างกันเกินไป
3. บอกตำแหน่งที่จะนั่ง ลักษณะของที่นั่งตามแต่เหตุการณ์
4. เวลาจะแนะนำคนหลายคน ก็จะบอกตำแหน่งทางซ้าย ขวา คนที่เท่าไหร่ ชื่ออะไร
5. ไม่ควรพูดคำว่า “ดู” หรือ “ชม” เน้นเกินควร เพราะจะทำให้คนพิการรู้สึกสะดุดได้ โดยเฉพาะรายใหม่ ที่เพิ่งจะพิการทางการมองเห็น ส่วนคำว่าพิการ หรือ ตาบอด พูดถึงได้ตามปกติ แต่คนเหล่านี้เขาก็อยากสนทนาเรื่องทั่ว ๆ ไปเช่นคนปกติ เรื่องความพิการนั้นบางทีก็น่าเบื่อและซ้ำซาก โดยเฉพาะอย่าชมว่าคนพิการทำอะไรได้อย่างวิเศษ เพราะจริง ๆ แล้วจะรู้สึกสดุดหูเช่นกัน
ไม่มีความเห็น