ปฏิบัติธรรมแต่ไม่ถึงธรรม เพราะอะไร
ผมเคยอ่านคำสอนของหลวงพ่อชา สุภัทโท จับประเด็นได้ว่า คนเรานั้นที่ปฏิบัติธรรม แต่ไม่เข้าถึงธรรม เพราะสร้างแต่กรรมดี แต่ไม่ละความชั่ว และชำระจิตใจให้ผ่องใส หมายถึง พวกเราพากันปล่อยนก ปล่อยปลา ทำสังฆทาน ทั้งๆที่เราก็ยังฆ่าสัตว์ หรือไม่พากันรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ซึ่งนี่ก็เป็นหลักโอวาทปาติโมกข์นั่นเอง
ความเห็น (8)
เห็นด้วย 100% ค่ะ เพราะถ้าไม่ทำทางตรง ก็ต้องทำทางอ้อม เพราะคนเรายังยึดติดกับกิเลสและรูป รส กลิ่น เสียงค่ะ(ทานเนื้อสัตว์ ก็ถือว่าสนับสนุนการฆ่า เพราะถ้าเราไม่กิน ก็ไม่เกิดการฆ่า หนึ่งชีวิตก็มีค่า นำมาจากในหนังสือค่ะ)
ตอบคุณ
 |
บาป หรือไม่บาป ต้องดูที่เจตนาครับ อย่ากังวล เดี๋ยวจิตตก การฆ่าเพื่อเป็นอาหารผมมองว่าอาจจะไม่บาป แต่น่าจะเรียกว่ากรรม เพราะกรรม แปลว่าการกระทำ
ผมว่ายังมีทางเลือกที่จะได้ทานแกงปลา โดยไม่ฆ่าสัตว์ แล้วก็ไม่บาปด้วย งง ป่าวครับ
ก็ซื้อปลา แทนการจับเอง
กลัวการฆ่า ก็ซื้อปลาตายซิครับ
กลัวปลาไม่สด ก็ซื้อปลาที่เพิ่งตายซิครับ ได้กินปลาสด แบบสดๆ ไม่บาป สบายใจ อร่อยกันทั้งบ้านเลย
 |
หนึ่งม้าหอกเดียว
ผมว่าที่ไม่เข้าถึงธรรมซักทีเพราะ ใจเรายังไม่เป็นกลางอย่างแท้จริงครับ เรายังปรุงแต่งอยู่ ไม่แต่งความชั่วก็แต่งความดี คนดีก็มีความยึดมั่นถือมั่นแบบคนดี สุดท้ายต้องไม่เอาทั้งดีทั้งชั่ว จึงจะถึงความบริสุทธิ์อย่างแท้จริง
ปฏิบัติธรรมแต่ไม่ถึงธรรมเพราะไม่เข้าใจแก่นแท้ของธรรม...
จิตไม่นิ่งปรุงแต่งอยู่ตลอดเวลาก็เลยไม่บรรลุธรรมเสียที...
ขอบคุณครับ...
ขอบคุณคุณ หนึ่งม้าหอกเดียว ที่แวะมาอ่านบันทึกของผมครับ และขอบคุณสำหรับความเห็นที่มีคุณค่าครับ แวะมาชี้แนะบ่อยๆนะครับ
 |