เมื่อปีที่แล้ว Desktop คอมพิวเตอร์ของผมมีโฟลเดอร์หนึ่งถูกตั้งขึ้นมา โฟลเดอร์นั้นผมตั้งชื่อว่า Beginning Camp ภายในโฟลเดอร์ก็จะมีไฟล์พวก รายชื่อนิสิตผู้ปฏิบัติงานในส่วนของการบันทึกเทปโทรทัศน์ พวกรายการอุปกรณ์ที่ยืมมาจากหน่วยงานต่างๆ ภาพแผงวงจรระบบที่รวมหัวกันออกแบบมาเพื่อนำมาใช้ในงานนี้โดยเฉพาะ แต่ละไฟล์เหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นพร้อมกันนะครับ แต่จะทยอยเกิดขึ้นทีละไฟล์ทีละไฟล์ตามวันเวลาที่เราได้ทำอะไรลงไป แต่ภาพรวมคือมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เวลาดำเนินไปเรื่อยๆ จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม และเพิ่มขึ้นในจำนวนที่ผมไม่ได้นับ จนวันสุดท้ายที่โฟลเดอร์นั้นได้อยู่ในคอมพิวเตอร์ของผม ภายในโฟลเดอร์ได้ถูกบรรจุไฟล์ภาพถ่ายของทีมงานทุกคนที่ถ่ายร่วมกันวันสุดท้าย ในวันที่งานสำเร็จ เป็นการถ่ายเพื่อเป็นที่ระลึก ต่อมาผมได้ไรด์โฟลเดอร์ นั้นลงใน CD และลบโฟลเดอร์นั้นออกจากคอมพิวเตอร์ของผม แต่สิ่งที่ยังคงอยู่ก็คือความทรงจำของคนที่ทำงาน ประสบการณ์การทำงาน และที่สำคัญคือความรู้ที่ได้
จากวันนั้นถึงวันนี้ผ่านมาหนึ่งปีละครับ และที่สำคัญคือไม่กี่วันก่อนหน้านี้ผมได้ตั้งโฟลเดอร์นี้ขึ้นอีกครั้ง ทำไมเหรอครับ เพราะบรรยากาศเก่าๆกำลังจะกลับมา ในปีที่ผ่านมานะครับ เป็นครั้งแรกของผมที่ลงมาทำงานโดยเป็นพี่ใหญ่ (ปีก่อนๆก็เป็นน้องไปทำกับพี่ๆ) โดยผมก็เรียกน้องๆเพื่อนๆมารวมหัวกัน ซึ่งครั้งนั้นผมพึ่งขึ้นปี ๓ ส่วนน้องๆก็พึ่งขึ้นปี ๒ โดยน้องๆยังไม่มีใครเลยครับ ที่เคยเรียนเรื่องการผลิตรายการโทรทัศน์ ผมรับมาทั้งน้องเอกคอมพิวเตอร์ศึกษา เอกเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา เฉพาะที่สนใจนะครับ ก็มีประมาณ ๓๐ คน
ก็นำมาสอนโดยผมกับเพื่อนๆมาช่วยกัน ทั้งทฤษฏี – ปฏิบัติรวมถึงสร้างความคุ้นเคยระหว่างกัน สอนกัน ๓ วัน พอเป็นได้ที่ ก็แบ่งงานวางแผนและสุดท้ายก็ไปปฏิบัติงานเป็นทีมเดียวกันได้อย่างสอดคล้องและเหมาะสม ซึ่งทีมที่สร้างขึ้นนี้นะครับ นอกจากจะไปปฏิบัติงานถ่ายทอดสดใน Beginning Camp ครั้งนั้นแล้ว ก็ยังได้ไปทำงานในส่วนของการบันทึกเทปโทรทัศน์ในโครงการ KM Workshop สำหรับผู้นำนิสิตมหาวิทยาลัยนเรศวรทั้ง ๒ ครั้ง ทั้งที่ เชียงใหม่ และพะเยา โครงการ KM Workshop สำหรับผู้นำนิสิตนักศึกษาทั่วประเทศ ที่พิษณุโลก และโครงการอื่นๆอีกมากมาย
ซึ่งล้วนแต่เป็นการทำงานที่น้องๆในทีมได้มาเรียนรู้โดยการปฏิบัติจริง ก่อนการเรียนในชั้นเรียน หรือน้องบางคนก็ได้มาเรียนรู้เพื่อพัฒนาตนเอง (เพราะบางคนวิชาการผลิตรายการโทรทัศน์ไม่มีในหลักสูตรครับ) โดยในปีนี้ก็เช่นเคยครับ ผมได้รับการติดต่อจากองค์การนิสิตในเรื่องดังกล่าว แล้วหลายวันก่อนผมก็ได้ประกาศรับสมัครน้องๆเพื่อนๆ เพื่อมารวมทีมกันอีกครั้ง ไม่น่าเชื่อครั้งไม่ถึง สิบชั่วโมง มีคนมาสมัครจนเกินจำนวนที่ประกาศ ในจำนวนที่รับมานี้ก็มีน้องปี ๑ ที่กำลังขึ้นปี ๒ ด้วยนะครับ เป็นที่น่ายินดีว่าจะมีน้องๆมาเรียนรู้งานและสืบทอดกิจกรรมการเรียนรู้เช่นนี้ต่อไป
ในความรู้สึกของผม ผมคิดว่ากิจกรรมเช่นนี้เป็นกิจกรรมที่ดีนะครับ ทั้งในส่วนของสร้างความสัมพันธ์ระหว่างรุ่นพี่ รุ่นน้อง การทำงานร่วมกัน การถ่ายทอดความรู้และที่สำคัญคือการได้เรียนรู้โดยการปฏิบัติจริง ได้เจอปัญหาจริง ภายใต้แรงกดดันต่างๆ ซึ่งผมว่ามีประโยชน์มาก
ลีโอนาร์โด ดาวินชี กล่าวว่า ปัญญาเป็นธิดาของประสบการณ์ ปีนี้ผมอยู่ปี ๔ แล้วครับ คงเป็นปีสุดท้ายที่จะมีโฟลเดอร์ลักษณะนี้เกิดขึ้นในคอมของผม และผมก็หวังว่าในปีต่อๆไปจะมีโฟลเดอร์ลักษณะนี้เกิดขึ้นในคอมของน้องคนอื่นๆบ้าง เพื่ออะไรครับ เพื่อการเรียนรู้นอกห้องเรียนที่จะสร้างเสริมประสบการณ์ ความรู้ และความชำนาญในวิชาชีพ ซึ่งเป็นทักษะของนิสิต ที่จะจบออกไปเป็นบัณฑิตที่มีความรู้ สามารถนำไปพัฒนาประเทศ
ปล.ฝากอาจารย์ผู้ทรงคุณวุฒิทุกท่านในการสนับสนุนให้เกิดกิจกรรมลักษณะนี้ในมหาวิทยาลัยด้วยนะครับ เพราะนี่คงใกล้จะเป็นครั้งสุดท้ายในการทำกิจกรรมของผมแล้ว และผมก็ยังเห็นว่าการให้การสนับสนุนจากส่วนของครูบาอาจารย์นั้นยังน้อย สุดท้ายนี้เรียนเชิญผู้อ่านทุกท่านให้คำแนะนำครับ
.........................................