สวัสดีครับ อ.ลูกหว้า
genie |
สวัสดีครับ
สวัสดีค่ะคุณ เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ---------> http://www.somporn.net ---------> http://www.schuai.net
สวัสดีครับท่านอาจารย์
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์
สวัสดีค่ะ..คุณเม้ง สมพร
ชอบเข้ามาอ่านบันทึกของคุณเม้งจังค่ะ มีรูปสวยๆให้ได้เปิดหู เปิดตาตลอด
สวัสดีครับคุณ krisy
เคล้าเคลียคลอ...ครอบครอง...ท้องนภา
งามเอ๋ยงาม...ธรรมชาติ...สะอาดแท้
ทอดตาแล...แล้วหลงใหล...ในเสน่หา
ตราตรึงใจ...ยามได้ยล...ดลอุรา
ให้ชื่นฉ่ำ...ชื่นชีวา...หนักหนาเอย...
เห็นแล้ว " ความทรงจำ "..หลั่งไหลเลยค่ะ..." ไฮเดลเบิร์ก "..เมืองเงียบๆที่งามนัก..ขอบคุณค่ะ ^ ^
สวัสดีครับคุณเบิร์ด
ขอบคุณมากครับ ลองดูนะครับ ใครจะช่วยกันแต่งต่อว่าไงดีครับ เชิญท่านๆ อื่นแต่งกันด้วยนะครับ
ผมเอาเปรียบอ่านอย่างเดียวครับ
โอย ! ไหงเป็นยังงั้นล่ะ..ลบซะเถอะค่ะเอาอันนี้ละกัน
ใช่ค่ะเบิร์ดไปเดินที่เส้นทางนักปราชญ์..และนั่งดูเมืองจากที่นั่นพร้อมทั้งหลงรักเส้นทางสายนี้ยิ่งนัก..สมแล้วที่ชื่อเส้นทางนักปราชญ์..เพราะสวยเหลือเกินจนคิดว่าต่อให้เบิร์ดโง่ขนาดไหน ถ้าได้นั่งที่นี่ก็คงขบปรัชญาอะไรซักอย่างออกบ้างแหละน่า..
โจทย์คราวนี้ยากจัง..แต่ไฮเดลเบิร์กยามค่ำคืนก็สวยนัก..เอาก็เอาค่ะ..เบิร์ดเดาแล้วกันนะคะว่ารูปนี้ถ่ายจากเส้นทางนักปราชญ์..เพราะงั้นก็เอานี่ไปเลย ( เอาให้แบบโร - มัน - กะ - ติก - กุ - ลั่ม กันไปข้างหนึ่งเลย )
ห้วงคำนึงแห่งรัตติกาล....ภายใต้แพรดาวอันพราวสรวง
ณ คืนค่ำ....ขอบฟ้า....ก็ปรากฏ
เมืองงามงด....แสงสล้าง....สว่างสี
สุนทรียภาพ....หยาดฟ้า....ยามราตรี
โอบฤดี....อุ่นขวัญ....มิผันกลาย
เห็นปราสาท....สูงเยี่ยม....เทียมเมฆา
พร่างพราวตา....แลเห็น....เป็นเส้นสาย
ลมรำเพย....พัดพลิ้ว....ต้องผิวกาย
พรรณราย....นวลเนื้อ....จนเหลือชม
พระพายเรื่อย....โบกปลิว....ผ่านผิวเนื้อ
ไอดินเอื้อ....อกซุก....สนุกสม
จนเผลอเคลิ้ม....ล่องยัง....ภวังค์ภิรมย์
ขณะห่ม....แพรดาว....อันพราวแพรว
จันทร์จะส่อง....แสงมา....ขับฟ้าหม่น
ดาวดาลดล....บทเพลง....บรรเลงแผ่ว
กล่อมลมโกรก....โบกกรู....ลู่ตามแนว
กู่เสียงแจ้ว....เรไร....ไกลกังวาน
ดั่งเพรียกพร้อง....บรรเลง....บทเพลงสรวง
มาโปรยร่วง....รับโสต....สนุกสนาน
เจิมขวัญหล้า... .ดินฟ้า.... ราตรีกาล
ไหววิญญาณ....วาบแล่น....ถึงแก่นจริง
หรีดหริ่งเรื่อย....ระงมเสียง....สำเนียงถ้อย
เอื้อนศัพท์สร้อย....สื่อเสนาะ....ไพเราะยิ่ง
ขับลำนำ....เพลงกานต์....หวานประวิง
จนนึกนิ่ง....เคลิ้มคล้อย....ลอยภวังค์
หลับตาพริ้ม....อิ่มเอม....เกษมสุข
เสมือนปลุก....ใจปลื้ม....ให้ลืมหลัง
” ไฮเดลเบิร์ก “ ....แต่งเติม....เพิ่มกำลัง
ราตรีรั้ง....เหนี่ยวจิต....ให้คิดชม
นั่งชมเมือง....ในนวลจันทร์....อันพราวแสง
มณีแห่ง....เวหา....พิลาสสม
เปลี่ยนความเศร้า....เหงาจิต....ปลิดระทม
เป็นสุขสม....แสนหวาน....นานเท่านาน
โร - มัน - กะ - ติก -กุ - ลั่ม พอไหมเจ้าคะ...^ ^