รำพึงเรื่องหมา กับวิชา Palliative care

จากรูปข้างบน ตะกี้ก็เกิดไอเดีย ลองถ่ายรูป "ก้น" ตอนปัจจุบันมาเปรียบเทียบดู

เรียกนางแบบช่วยยืน เป็นแบบให้ถ่ายรูปนิดหน่อย

ชูจังเลยงงค่ะ แต่ก็ยอมเก๊กท่ายืนถ่ายรูปให้

ตากล้องเล็งนานหน่อย เพราะต้องหามุมกล้อง อีกทั้งกลางคืนแสงไม่ค่อยดี จะถ่ายรูปจากกล้องดิจิตอลค่อนข้างยาก จึงเล็งนานหน่อย กดถ่าย 4-5 รูปค่อยมาเลือกรูป

จึงจะเห็นได้ว่า นางแบบเมื่อย หางเริ่มตก ทำท่าจะนั่งลงหลายครั้ง แต่โดนนายอ้อนวอนว่า "ยืนต่ออีกนิด เดี๋ยวเสร็จแล้ว"

เค้าก็ยอมยืนให้ถ่ายรูปค่ะ พอถ่ายเสร็จ บอกว่า "เสร็จแล้ว" จึงค่อยเดินกลับไปนอน

จากรูปนี้จะเห็นว่าขนที่หางเริ่มชุกขึ้น ขาก็เริ่มมีเนื้อ เป็นน่องไก่ขึ้น ไม่แห้งหนังหุ้มกระดูกจนเห็นเส้นเลือดปูดเหมือนรูปบนอีก

เสียดายรูปบบใส่เสื้อกล้ามผูกเอว แต่รูปล่างใส่เสื้อเอวลอย ทำให้ดูเอวยากสักนิด แต่ขนบนตัวรูปล่างจะแน่นฟูมากขึ้นค่ะ

เรื่องเสื้อชูจัง... k-jira ใส่ให้เค้า เพื่อปกป้องผิวหนังบริเวณหน้าอก ไม่ให้สกปรกน่ะค่ะ ผิวของชูจังจะขาวอมชมพู (น่าอิจฉามาก) ค่อนข้างแพ้ง่าย การใส่เสื้อให้ ถือว่าช่วยปกป้องได้ดีอย่างหนึ่ง

เสื้อหมาปกติราคาแพง ตัวหนึ่งก็เกือบร้อยบาท ถ้าสวยๆหน่อยก็ร้อยกว่าบาทขึ้นไป แต่เสื้อชูจังตัวละ 19 บาทเองค่ะ อิอิ

โดยจะเอากางเกงของเด็กขาเว้า แบบผ้ายืดเนื้อหนานุ่ม ขนาดเบอร์ 1 มาตัดตรงเป้า เพื่อใส่หัว กางเกงเด็ก จะมีสีน่ารัก แล้วก็จะมีลายการ์ตูนด้วย เอามาประยุกต์เป็นเสื้อหมาแบบเอวลอยได้กิ๊บเก๋มากเลย

ใครจะเอาไอเดียนี้ไปใช้ ก็ไม่หวงลิขสิทธิ์ค่ะ อิอิ

ส่วนรูปคอมเม้นต์ข้างบน เป็นเสื้อกล้ามเด็ก size เล้กสุด แบบนั้นก็ใส่ได้ ปกป้องช่วงลำตัวได้ดี แต่มีข้อเสียตรง คอจะเว้าลึกไม่ค่อยปกป้องผิวช่วงอก ต้องใช้เข็มกลัด เพื่อให้ส่วนคอแคบเข้ามานิดหน่อย แล้วก็ผูกเอวให้ ไม่งั้นขอบเสื้อจะห้อย เสื้อแบบนี้จะเอาไว้ใช้หน้าหนาว ช่วงที่ขนของเค้าหรอมแหรม

แต่พอมาหน้าร้อนแบบนี้ จึงนิยมใช้เสื้อเอวลอยแบบนี้มากกว่าค่ะ

^___________^

k-jira