เรื่องเล่าจากดงหลวง 66 เสียงนับถอยหลังที่ไม่ได้ยิน
ผมชื่นชมกิจกรรมที่ครูบาสุทธินันท์จัดเดินป่าในพื้นที่ที่เป็นของน้องดอกแก้ว เมื่อคราวที่มีการรวมพลคนชาวบล็อกที่อาศรม มีเหตุผลหลายประการที่ผมสนับสนุนกิจกรรมนี้ครับ ทั้งนี้เพราะว่าผมเองก็ชื่นชอบป่า ก็ไม่ได้ชอบมาแต่กำเนิดเกิดกายมาแต่อย่างใด บ้านเกิดก็ไม่ได้อยู่ติดป่าติดเขาแต่อย่างใด เมื่อมีโอกาสไปชายทะเลผมก็ชอบลมทะเลแรงๆ พัดเข้ามาหาตัวเรา แต่เมื่อถามว่าทะเลกับภูเขาชอบที่จะอยู่ที่ไหน ผมตอบทันทีได้เลยว่าชอบอยู่ที่ภูเขามากกว่า แต่ถ้าหากภูเขาติดทะเลก็ชอบครับ
การพาคณะมาเดินป่า แม้จะไม่ใช่ระยะทางยาวไกลมากนักก็ตาม แต่ก็ช่วยให้คนเราได้มีโอกาสสัมผัสต้นไม้ ใบหญ้า เป็นการปลีกกายออกจากตึกราม บ้านช่องและควันรถ มาซึมซับกลิ่นป่า สาบป่าบ้าง ย่อมช่วยให้ “จิตใจพักผ่อนไปกับธรรมชาติ”
การเดินทางเข้าไปในป่าบ้างนั้น เป็นการพากาย พาใจออกห่างจากเสียงเทคโนโลยี่ทั้งปวงที่เราคลุกคลีกับมันมาตั้งแต่ตื่นนอนจนเข้านอน การเข้าป่าด้วยเหตุผลนี้ ช่วยให้เราเข้าหาความสงบแม้เพียงชั่วครูชั่วยามก็มีประโยชน์เหลือหลาย หากท่านที่แสวงหาความสงบก็จะพบ “ความสงบในสงบ” นั้นเทียว
การหาจังหวะชีวิตเข้าไปเยี่ยมเยือนป่าเขาตามธรรมชาติที่ใดก็ตามที่ท่านชอบพอ เช่น ไปดูสัตว์ป่าและนอนที่เขาใหญ่ ไปสัมผัสดอยสูงอินทนนท์ ไปฟังเสียงเพรียกของนกป่าที่อุทยานแม่วงก์ รอยต่อนครสวรรค์กับกำแพงเพชร ไปดูพันธุ์ไม้ป่านานาชนิดในอุทยานแห่งชาติมากมายทุกภาคของประเทศไทย ไปเถอะครับ ออกไปจากผลประโยชน์รอบกายเสียบ้างถือว่า “การไปสัมผัสป่าแบบนี้เป็นมงคลยิ่งนัก” แล
เราลองไปนั่งดูน้ำตก ฟังเสียงน้ำไหล ผสมกับเสียงสรรพสิ่ง สัมผัสความเย็นฉ่ำ และทำใจให้สงบจรดจ่ออยู่กับปัจจุบันตรงนั้นเถอะ ให้เวลาผ่านเราไปก่อน หยุด นิ่ง วางทุกอย่างลง ปล่อยกล้ามเนื้อทุกส่วน ผ่อน ผ่อน และ คลาย คลาย ออกไปทั้งหมด ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า แทรกใจเราเข้ากับธรรมชาติรอบกายนั้น “แล้วเราจะสัมผัสความสุขยิ่งกว่าความสุข” อีก
เข้าป่ากันเถอะ ทำให้เราเรียนรู้สิ่งมีชีวิตเล็กๆ จนใหญ่ๆ การพึ่งพาอาศัยกันและกัน โอนอ่อนผ่อนแก่กัน ไม่รังเกียจเดียดฉันท์ มีแต่ให้แก่กันและกัน เอื้อแก่กัน ไม่มีอิจฉาริษยา ไม่มีความเป็นเจ้าของ มีแต่ความเป็นส่วนรวม ไม่มีเขาไม่มีเรา ต่างคละเคล้ากันไปอย่างสมดุล เราจะเรียนรู้กฎของธรรมชาติ ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติที่มนุษย์มิอาจเอาชนะได้
มนุษย์กล่าวอ้างว่าบังคับธรรมชาติได้ แต่จริงๆ มนุษย์เพียงจัดการธรรมชาติได้เฉพาะช่วงเวลาเท่านั้น เพราะธรรมชาติคือความเป็นหนึ่งของทั้งหมด แต่มนุษย์ต่างหากที่แบ่งแยก เราจะต้องเรียนรู้โลกจากป่า ต้องเรียนรู้สังคมมนุษย์จากป่า เรียนรู้ตัวเราเอง เพราะความจริงแท้แน่นอนนั้นคือ ธรรมชาติ และธรรมชาติคือธรรม
จุดเริ่มต้นของชีวิตที่ยิ่งใหญ่นอกจากทะเลแล้วก็คือป่า
การขยายตัวของป่าคือการขยายชีวิต และโอบอุ้มหุ้มห่อชีวิตให้อยู่เย็นเป็นสุข
ยามที่เจ้าขาดแคลนเจ้าก็เข้ามาหาป่า
ยามที่เจ้าเจ็บป่วยป่าไม้เยียวยาให้เจ้า
ยามที่เจ้าหนาวเหน็บก็มาเอาสิ่งปกปิดไป
ยามที่เจ้าหิวโหย ป่าไม้ก็ให้เจ้าอิ่มเอม
ยามที่เจ้ากระหาย ป่าไม้ดูแลเจ้าให้สดชื่น
แต่ยามเมื่อเจ้าขับเคลื่อนไปสู่ยุคความศิวิไลย์ไร้สาย เจ้ากลับหลงไหล และมืดบอดปล่อยให้ป่าไม้ผุพังไปด้วยความหยิ่ง ยะโส ของเจ้า เจ้ากลับทำลาย รุกล้ำ เข่นฆ่าด้วยความกระหายในผลประโยชน์ที่มิอาจมีสิ่งใดขวางกั้นเจ้าได้
เจ้าได้ตักตวงและตัดวงจรชีวิตของป่าไปหมดสิ้นแล้ว แต่กลับแอบอ้างความเจริญที่ไม่มีทางเจริญ แม้บัดนี้...เจ้าก็ยังไม่ได้ยินเสียงนับถอยหลังด้วยซ้ำไป โอ้มนุษย์หนอ..ข้ามิอาจสงสารเจ้าได้หากเจ้าหลับใหล และดิ้นรนอยู่ในความฝัน
ความเห็น (20)
สวัสดีครับคุณ บางทราย
“จิตใจพักผ่อนไปกับธรรมชาติ”
“ความสงบในสงบ”
“การไปสัมผัสป่าแบบนี้เป็นมงคลยิ่งนัก”
“แล้วเราจะสัมผัสความสุขยิ่งกว่าความสุข”
"เราจะเรียนรู้กฎของธรรมชาติ ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติที่มนุษย์มิอาจเอาชนะได้ "
"เพราะความจริงแท้แน่นอนนั้นคือ ธรรมชาติ และธรรมชาติคือธรรม"
"ยุคความศิวิไลย์ไร้สาย"
"แม้บัดนี้เจ้าก็ยังไม่ได้ยินเสียงนับถอยหลังด้วยซ้ำไป"
เป็นเสียงของป่าและธรรมชาติที่มนุษย์เราน้อยคนนักในทุกวันนี้มิอาจจะได้ยินมันครับ
- สวัสดีครับคุณ สะ-มะ-นึ-กะ
- ขออภัยนะครับ ผมอ่านชื่อท่านทีไร ผมนึกว่าประเทศเรามีชนเผ่าใหม่เกิดขึ้นแล้วหรือเนี่ยะ (แซวเล่นนะครับ อิ อิ)
- ผมอยู่ใกล้ชิดป่าแต่ยังเรียนรู้ไม่หมดเลยครับ เฝ้าแกะถอดระหัสนัยเขาอยู่เท่าที่มีโอกาส
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
แอบบอกค่ะชอบป่าที่เป็นธรรมชาติมาก ๆ ค่ะชอบเที่ยวที่มีการปีนเขาเดินป่า มากกว่าเที่ยวทะเล แต่ไม่มีใครไปกับราณีเลย เพราะทุกคนชอบความสบายหมดเลยค่ะ เคยขึ้นภูกระดึง ทั้ง ๆ ที่อุ้มเด็กขึ้นไปด้วย ขึ้นไปครึ่งทาง เขาเรียกให้กลับลงมา เพราะพวกเขาขึ้นไม่ไหว เสียความรู้สึกมากค่ะ ชวนใครไปเที่ยวภูกระดึงอีกก็ไม่มีใครอยากไป เขาว่าเหนื่อย ทำไงดี ฮือ ๆๆ
- สวัสดีครับทุกท่าน
- อยู่ดึกกันทุกคนเลยครับ เข้ามาสวัสดีญาติพี่น้องกันก่อนครับ
- แล้วจะมาให้รายละเอียดอีกนะครับผม
- มีความสุขในช่วงวันหยุดนะครับ
- ส่งความระลึกถึงชาวดงหลวงด้วยทุกท่านครับ
- สวัสดีครับน้องราณี
- ไปใหม่ ไปภูกระดึงใหม่ วันหลังชวนครอบครัวโกทูโนไปกันดีไหม ป่าไหนก็ได้ หรือจะไปเดินตามหลังท่าน "บิ๊กแอ๊ด" ก็น่าสนใจนะครับ ที่เขาใหม่ทีความสมบูรณ์มาก แต่ต้องมีชาวป่าไม้นำทางครับ
- ภูหินร่องกล้าที่เพชรบูรณ์น่าสนใจมากนะครับ เป็นค่ายใหญ่ พคท.เก่า มีประวัติศาสตร์ และสถานที่น่าสนใจมาก
- แต่ที่คนรู้จักน้อยก็ที่ อุทยานแห่งชาติแม่วงก์ ใครชอบส่องดูนก ที่นี่สุดยอดเลยครับ นักดูนกไปพักแรมเป็นสัปดาห์เลยครับ
- ขอบคุณครับ
- ขอบคุณน้องเม้งที่ช่วยติดตามข่าวคราวให้
- ดงหลวงเดินทางไปด้วยความเร็วมากขึ้นเพราะพายุสีม่วงหมุนเมื่อหลายวันก่อน
- ในความเร็วก็มีความช้าอยู่ด้วยครับ
- ขอบคุณหลายเด้อครับ
ภูหินร่องกล้าไปมาแล้ว อุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวงไปมาแล้ว น้ำตกลางสางและน้ำตกในจังหวัดพิษณุโลกไปมาหมดทุกที่แล้ว ไปจนสนิทกับคนขายของที่นั่นแล้ว
- โอโห..น้องราณี นี่นักท่องเที่ยวป่าตัวจริงเลย
- วันหลังเล่าประสบการณ์ป่าให้ฟังบ้างนะครับ
- อยากฟัง
- ขอบคุณครับ
- เป็นบันทึกแห่งการพักผ่อนที่แสนจะได้ประโยชน์ครับ
- เห็นด้วยครับ ธรรมคือธรรมชาติ
กาเหว่าค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่บู๊ด
เหว่าไป ทีลอซู มาค่ะ สวยมาก มาก มาก ถึงมากที่สุด
ประทับใจมาก เส้นทางไปยากลำบาก แต่ก็คงไม่ยากเท่าสมัยก่อนนะคะ แต่ว่า ก็ยังเดินทางลบากพอสมควร ซึ่งเป็นอีกหนึ่งรสชาดชีวิตที่สำคัญ
ในป่าลึก ความงามตามธรรมชาติ ยังคงอุดมสมบูรณ์ ต้นไม้ยืนใหญ่ยืนเรียงราย ตั้งตระง่านท้าลมฝนได้อย่างสวยงาม
กาฝาก กล้วยไม้ป่า ที่คอยอิงแอบอยู่บนต้นไม้ใหญ่ที่บึกบึน เป็นการอิงแอบแนบซบที่แสนจะอ่อนโยน และเพื่อแลกกับการพักพิงนั่น กล้วยไม้ป่าก็ให้ดอกสีแดงบ้าง สีม่วงสดใสบ้าง เพื่อใหความตระหง่านนั้น มีความสวยงามแซมขึ้นมา
เป็นความงามที่หาได้ในป่าลึก
เคลียร์งานเสร็จแล้วจะมาเล่าให้ฟังทุกห้วงของความประทับใจนะคะ
- ผมอยากเห็นคุณพ่อคุณแม่พาลูกๆไปเที่ยวป่าเขากันบ้างมากกว่าไปเที่ยวห้าง ให้ลูกได้เรียนรู้สิ่งต่างๆไปด้วยครับ ป่าให้อะไรมากกว่าที่เราคิด จะเป็นการสร้างทัศนคติที่ดีต่อลูกหลานของเราครับ
- ขอบคุณมากครับคุณออต
- น้องกาเหว่าครับ
- ทีลอซู เนี่ยะ ต้องขอยืมคำกล่าวฝรั่งที่กล่าวถึงนครวัดนครธมว่า "See Ankor Wat and Die" เหมือนกัน "See Telorzu and Die" ครับ
- ก็มันสวยมั่กมั่ก อย่างน้องกาเหว่ากล่าวถึง ใครที่ชอบป่าเขา พลาดงานนี้ละก็เสียดายชีวิตเลยแหละ
- เอามาเล่าให้ฟังด้วยนะครับ จะคอยครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
คำกล่าวนี้..
" จุดเริ่มต้นของชีวิตที่ยิ่งใหญ่นอกจากทะเลแล้วก็คือป่า
การขยายตัวของป่าคือการขยายชีวิต และโอบอุ้มหุ้มห่อชีวิตให้อยู่เย็นเป็นสุข
ยามที่เจ้าขาดแคลนเจ้าก็เข้ามาหาป่า
ยามที่เจ้าเจ็บป่วยป่าไม้เยียวยาให้เจ้า
ยามที่เจ้าหนาวเหน็บก็มาเอาสิ่งปกปิดไป
ยามที่เจ้าหิวโหย ป่าไม้ก็ให้เจ้าอิ่มเอม
ยามที่เจ้ากระหาย ป่าไม้ดูแลเจ้าให้สดชื่น
แต่ยามเมื่อเจ้าขับเคลื่อนไปสู่ยุคความศิวิไลย์ไร้สาย เจ้ากลับหลงไหล และมืดบอดปล่อยให้ป่าไม้ผุพังไปด้วยความหยิ่ง ยะโส ของเจ้า เจ้ากลับทำลาย รุกล้ำ เข่นฆ่าด้วยความกระหายในผลประโยชน์ที่มิอาจมีสิ่งใดขวางกั้นเจ้าได้
เจ้าได้ตักตวงและตัดวงจรชีวิตของป่าไปหมดสิ้นแล้ว แต่กลับแอบอ้างความเจริญที่ไม่มีทางเจริญ แม้บัดนี้เจ้าก็ยังไม่ได้ยินเสียงนับถอยหลังด้วยซ้ำไป โอ้มนุษย์หนอ..ข้ามิอาจสงสารเจ้าได้หากเจ้าหลับใหล และดิ้นรนอยู่ในความฝัน "
สะท้อน..สะท้าน..สะเทือน..เข้าไปทั้งใจเลยค่ะ..
- สวัสดีน้อง เบิร์ด
- เราคลุกคลีอยู่กับพื้นที่ชนบทและป่า เห็นเช่นนั้นจริงๆ จึงกลั่นออกมาเป็นภาษาคน
- หากป่าเขาร้องได้ เล่าได้ คงจะมีอะไรมากกว่านี้หลายหมื่นหลายแสนเท่านัก เราแค่เก็บกระผีก กระพี้มาเท่านั้นเองครับ
- เมื่อยางพาราบูม ระคาขึ้นสูงแตะ 90 กว่าบาทนั้น โอย..น้องเบิร์ด ที่ดินในป่าดงหลวงนั้น นายทุนบ้าง ไม่ใช่นายทุนบ้างวิ่งเข้าออกพื้นที่หมามันเห่าจนคอแห้ง ก็ติดต่อขอกว้านซื้อที่ดิน โดยไม่สนว่าจะมีใบหรือไม่มีใบ โดยเขาสามารถใช้อำนาจเงินเนรมิตรที่ดินให้ถูกต้องตามกฏหมายได้ภายหลัง
- ชาวบ้านผู้ไม่เคยหยิบเงินแสนเงินล้านก็หลับตาพริ้งเห็นรถปิคอัพป้ายแดงจอดอยู่หน้าบ้าน มันเย้ายวนเสียจนทนไม่ไหว
- พลันพริบตาชายป่าก็ถูกแผ้วทางมากขึ้นไปอีก
- เปรียบกระแสดังกล่าวเหมือนคลื่น Tsunami แต่การทำงานแทบล้มแทบตายของเราเป็นแค่ลมเป่าผ่านใบหูแว่วๆเพียงเท่านั้น
- หากไม่มีสำนึกอันแข็งกล้าจริงๆแล้วไหนเลยจะทัดทานคลื่นยักษ์เหล่านั้นได้
- มิใยที่นักการเมืองปาวๆอยู่ที่สภาจะยินยล
- หนอนตัวเล็กๆอย่างเราก็กระดื๊บ กระดื๊บ มาป่าวร้องไปกับสายลมแสงแดด ให้แผดเผาลุกไหม้เป็นจุลไปสักวันหนึ่ง
- แล้ว "ชีวิตไร้สาย" ก็ดำเนินต่อไป ก็เท่านั้น.... ครับน้องเบิร์ด
สวัสดีค่ะพี่บางทราย
อยากไปน้ำตกทีลอซูค่ะ ซึ่งคนที่ไปเขาบอกว่าสวรรค๋บนดินจริง ๆ สวยมากราณีไม่เคยไป แ ละอยากไปจังค่ะ เมื่อไรที่บล๊อกเราจัดไปเดินป่า ราณีลงชื่อคนแรก และจะพาอ.ลูกหว้าไปด้วย เผื่อพี่บางทรายจะเป็นโต้โผค่ะ ฮาๆๆๆๆๆ
- มาทักทายพี่ชาย
- กำลังอยู่กับแม่
- ชอบที่เด็กรักป่าครับ
- น้องราณีครับ น่าสนใจจังเลย ทีลอซู เนี่ยะ
- เดี๋ยวนั่งพิจารณา "สนทนาเที่ยว" (ไม่ใช่สนทนาธรรม) กับเพื่อนฝูงก่อนนะ
- เจ้าหน้าที่ป่าไม้ก็พอรู้จักบ้างจะลองทาบทามหาข้อมูลกันก่อนนะครับ พี่เองก็สนใจครับ
- ทีลอซูกับเมืองพิษณุโลกไม่ไกลเท่าใดหรอก จริงแม๊ะ..
- ขอบคุณครับ
- แหม..น้อง และ อาจารย์ขจิตครับ
- ให้เวลากับคุณแม่มากๆนะ ท่านรักลูกขจิต เดี๋ยวลูกขจิตก็จะเดินทางไปไกลจากแม่แล้ว ไปเรียนต่อน่ะ แม่ก็รู้ แต่แม่ก็คิดถึงนะ ให้เวลากับท่านเยอะเยอะ เป็นมงคลอีกต่างหาก
- พี่ก็ชอบเห็นเด็กเดินป่า น่ารักจะตายไป
- ขอบคุณครับ
- สวัสดีครับน้องดอกแก้ว
- คงต้องกล่าวอย่างนี้ครับ
- ต้องมีสักวัน ต้องมีสักวัน.....
- คงสนุกและเรียนรู้อะไรอะไรมากเลยนะครับ พี่เองก็อาศัยชาวบ้านผู้รู้แหละครับ ชี้ต้นโน้น ชี้ต้นนี้ แค่นี้ก็จดลงสมุด เรียนรู้ไม่ทันแล้ว
- มาซิดงหลวง นัดแก๊งมาเลยจะพาเที่ยวแบบเรียนรู้ แต่ต้องมีเวลาซักหน่อยนะ
- ด้วยความยินดีครับ น้องดอกแก้ว
- สวัสดีวันสงกรานด้วยนะครับ