ความสำเร็จของการเขียน Blog วัดกันด้วยอะไร?


ประเด็นแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับคุณอ้อ สุชานาถ และสาธารณะ

บันทึกนี้เขียนเพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับ MSU-KM..อ้อ-สุชานาถ ที่ได้เขียนเป็นประเด็นไว้ว่า ความสำเร็จของการเขียนblogอยู่ที่จุดใด แต่ก็เพื่อสร้างสังคมแห่งการเรียนรู้แล้วจึงได้นำประเด็นนี้มาร่วมแลกเปลี่ยนกับ สาธารณะ ด้วย ...ผมมีความเห็นในประเด็น ความสำเร็จของการเขียน Blog จะวัดกันด้วยอะไร มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับสาธารณะอีกบันทึก ทั้งนี้ขึ้นกับว่า ท่านนำเครื่องมืออะไรมาวัดความสำเร็จนั้น ดังเช่น

  • ปริมาณ ...คนอ่าน...คนเข้ามา ลป.รร. (ที่จริงอยากเรียก เจ๊าะแจ๊ะ มากกว่า) เรียกว่า "แฟนคลับเยอะ" ...จะเขียนเรื่องเกี่ยวกับอะไร จะมีสาระหรือไม่ก็ตาม แต่ยังมีคนติดตามอ่านเชียร์ตลอด
  • คุณภาพ...ของงานเขียน และคุณภาพของคนที่ให้สาระ ต่อยอดความรู้จริงๆ ..หมายถึงสอดคล้องกับบันทึกที่เขียน ...ประเภทนี้จะไม่สนใจเรื่องปริมาณ และจะเขียนได้อย่างสม่ำเสมอ ในที่สุดจะกลายเป็นแหล่งความรู้ที่สำคัญ (ขออนุญาตยกตัวอย่าง) เช่น งานเขียน Blog ของ ท่าน ศ.นพ. วิจารณ์ พานิช ที่เขียนเรื่อง km วันละคำ จนนำไปตีพิมพ์แล้ววางขาย (Blog to Book)
  • รางวัล...เป็นส่วนหนึ่งของแรงจูงใจ นำสู่ความสำเร็จได้ แต่อาจไม่ใช่เครื่องวัดความสำเร็จทั้งหมดเสมอไป
  • ความพอใจ...ที่บางท่านพยายามบอกกับประชาคมใน Gotoknow ว่า "KM อยู่ที่ใจ" หรือ "การเขียน blog อยู่ที่ใจ"

สรุปเองครับว่า ก็สุดแล้วแต่มุมมองแต่ละคน ถ้าสนใจมุมมองไหน ก็ใช้เครื่องมือนั้นวัดกันได้เลย และถือว่านั้นคือความสำเร็จ

หมายเลขบันทึก: 88608เขียนเมื่อ 5 เมษายน 2007 02:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม 2012 15:21 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

สายน้ำแห่งความคิด

เข้ามาเยี่ยม...

เจริญพร

ตรงข้อแรก "ปริมาณ ...คนอ่าน...คนเข้ามา ลป.รร." ถ้าคนที่เข้ามาอ่าน Blog มีใจเป็นกลางก็ดีนะค่ะ เพราะสังเกตบางเนื้อหาไม่น่าสนใจเลย แต่มีคนโพสต์เยอะมาก ๆ ค่ะ หรือเรียกว่า"แฟนคลับ" นั่นหล่ะค่ะ ก็เอาใจช่วยคนเขียนทุก ๆ ท่านค่ะ อย่าท้อ เพราะการนำความรู้ของท่านมาเผยแพร่เป็นส่งที่ดีมาก ๆ ถึงแม้ว่าจะมีคนโพสต์น้อยก็ตาม

ขออนุญาติเพิ่ม นิดนึง...

 " ความสุข " คะ  ถ้าคนเขียน เขียนแล้ว

มีสิ่งนี้ คนอ่านก็ น่าจะมีด้วยนะคะ

แบบ พลังแฝง... 

 

เห็นแบบเดียวกับคุณ
P
ความสุขใจของคนที่บันทึก + กับ คุณธรรมพื้นฐานที่มนุษย์ธรรมดาพึงมี
  • ขอบคุณค่ะที่นำมาต่อยอดได้ดีมากค่ะ
  • งานเขียนblog ของคุณหมอวิจารณ์ เป็นสุดยอดของขุมความรู้ และเป็นแบบอย่างที่ดีเยี่ยมในใจของดิฉันเสมอมาค่ะ
ขอบคุณ
P
และ
P

...ที่เข้ามาต่อเติมเสริมการเรียนรู้ "ความสุข" ผมเห็นว่ายังคงอยู่ในประเด็นของความพอใจ เมื่อพอใจ มีใจรักที่จะทำสิ่งใด ภาษาพระท่าน P บอกว่า ฉันทะ นำพาสู่ความสุข ความปิติ ความปลื้มใจ อิ่มใจ... ได้ในที่สุด

เขียนใหม่จาก

  • ความพอใจ...ที่บางท่านพยายามบอกกับประชาคมใน Gotoknow ว่า "KM อยู่ที่ใจ" หรือ "การเขียน blog อยู่ที่ใจ"

เปลี่ยนเป็น

  • ความพอใจ...ที่บางท่านพยายามบอกกับประชาคมใน Gotoknow ว่า "KM อยู่ที่ใจ" หรือ "การเขียน blog อยู่ที่ใจ" คือรัก และพอใจที่จะทำสิ่งใดย่อมทำให้ สุขใจ ในที่สุด
ขอบคุณ
P ..ที่ถือเป็นต้นน้ำความคิดเรื่องนี้ครับ
   ผมเขียนไปเรื่อย แบบไม่มีจุดหมาย ไม่มุ่งหวังอะไรมาก  ถ้าโดนก็ดี ไม่โดนก็ไม่เป็นไร  แบบว่ามีความสุขที่ได้เขียน มีความสุขที่ได้แลกเปลี่ยน

สวัสดีครับ...

ผมเขียนด้วยความว่าง ข้อความว่างๆ เข้าไปดูที่บล็อกผมจะเห็นว่าเป็นแต่หน้าจอ ขาวๆ ว่างๆ เหมือนสมองน้อยๆของผมจะไม่ค่อยมีอะไร เห็นความคิดเลย...-_-"

   ...แต่ผมได้เข้าไปอ่านจากผู้รู้ศึกษาความคิดของผู้รู้ เอาความรู้จากประสบการณ์ของคนที่เคยทำจริง ซึ่งเอาไปใช้งานได้จริง...

ผมว่าความสำเร็จไม่ได้อยู่ที่คนเขียนนะครับ...อยู่ที่คนอ่านที่เข้ามาเก็บเกี่ยวความรู้ประสบการณ์ที่แตกต่างออกไป

**เพราะที่นี่เป็นแหล่งความรู้ อีกที่หนึ่ง**

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท