ความสำเร็จในการเขียนblogอยู่ที่จุดใด


การวัดความสำเร็จของการเขียน blog และการเข้าไปอ่านblog น่าจะเป็นการวัดความสำเร็จที่จิตใจ ยามใดที่เขียนและอ่านบันทึกแล้ว....อุณหภูมิของความสุขเริ่มปกคลุมที่จิตใจเรา ยามนั้น...น่าจะเป็นแก่นแท้ของความสำเร็จ

            บันทึกนี้เป็นบันทึกแรกในการเริ่มต้นปีที่ 2 กับการเป็น blogger ใน  gotoknow  แต่เป็นบันทึกที่ 85 ของผู้เขียนค่ะ  รู้สึกเกร็ง ๆ มากกว่าการเขียนบันทึกแรกในปี 49 เสียอีกค่ะ 

            มี blogger ใหม่เกิดขึ้นมากมาย ก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างมากค่ะ    blogger เก่าเราก็ไม่อยากให้ท่านเก็บไว้ให้ขึ้นสนิม blogger เก่า ยังมีดีอีกเยอะเหมือนกันค่ะ  การหันหน้าไปสนใจแต่ blogger ใหม่ ๆ เป็นการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน  blogger เก่าอย่าเสียใจ  เรายังเก็บเรื่องราวที่เราเขียนเหล่านั้น มาเตือนตนและมาให้คนอื่น ๆ ได้เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ต่อ ๆ ไปได้เสมอค่ะ 

          ในการเขียนบันทึกมีเพื่อนกัลยาณมิตรหลาย ๆ ท่านที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้มากมาย  มีหลายท่านบอกว่า รออ่านบันทึกดี ๆ จากคุณอ้ออยู่    

            คำที่บอกว่า รออ่านบันทึกดี ๆ จากคุณอ้อ ทำให้ดิฉันนำกลับไปทบทวนตนเองในวันหยุดที่ผ่านมา 1 ปีที่เขียนบันทึกมา  บอกอะไรเราได้ว่า

              1 ปีกับการเขียนบันทึกนั้น เป็นอดีต แต่  อดีต..คือศักยภาพของวันวาน ปัจจุบัน...คือศักยภาพของวันนี้  อนาคต..คือสะพานแห่งศักยภาพของอดีต ปัจจุบัน 

           เราจึงอย่าหลงทางเป็นเชลยของอดีต จงเป็นผู้เขียนบันทึกวันนี้ที่อยู่ในกำมือของเราเอง โดยการพัฒนา  และขยายกรอบศักยภาพค่ะ  

            การวัดความสำเร็จในการเขียนblog อยู่ที่จุดใด

            เขียนบันทึกได้มากกว่า..น้อยกว่า 

            มีคนอ่านบันทึกมากกว่า...น้อยกว่า  

            มีคนแลกเปลี่ยนเรียนรู้มากกว่า..น้อยกว่า  

            หรือที่รางวัลสุดคะนึง      

      การวัดความสำเร็จของการเขียน blog และการเข้าไปอ่านblog  น่าจะเป็นการวัดความสำเร็จที่จิตใจ  ยามใดที่เขียนและอ่านบันทึกแล้ว....อุณหภูมิของความสุขเริ่มปกคลุมที่จิตใจเรา   ยามนั้น...น่าจะเป็นแก่นแท้ของความสำเร็จ  

             หรือท่านเห็นเป็นเช่นไร

หมายเลขบันทึก: 88496เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2007 13:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 18:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (29)

เห็นด้วยครับ...

ความสำเร็จของการเขียนบันทึกคือความสุขที่ได้เขียนครับ...

การเขียนคือการถ่ายทอดความคิด ความรู้สึกของผู้เขียนผ่านตัวอักษร...

ผมว่าอย่าโฟกัสที่จำนวนคนอ่านหรือคนคอมเมนต์หรือรางวัลใด ๆ ...

โฟกัสที่ความสุขที่เราได้เขียนดีกว่าครับ...

ขอบคุณครับ...

  • ยินดีด้วยครับผม ในวันครบรอบหนึ่งปีนะครับ
  • เห็นด้วยกับคุณดิเรกด้วยครับ
  • และต่อยอดอีกนิดครับคือ การเขียนบทความก็คือการให้ครับ เป็นการให้เบื้องต้นคือการให้ตัวเราได้มีโอกาสถ่ายทอดสิ่งที่คิดอยู่ในระบบคิดส่งออกมาจากปลายนิ้วมือ
  • พิมพ์ออกมาแล้วสบายใจ สุขใจ และได้แลกเปลี่ยนกับคนอื่นๆ และอะไรอีกมากมาย เป็นผลพลอยได้ครับ
  • จำนวนคนมาเยี่ยม ฝากความเห็น การโต้ตอบแลกหมัด(อุ้ย แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน) เป็นเครื่องปรุงที่นำไปสู่การต่อยอดที่ทำให้รสการเขียนหรือพิมพ์ออกมานั้นได้รสมากขึ้นครับ
  • เป็นกำลังใจในการ ต่อยอดทางความคิด ความรู้ จินตนาการ ปัญญา คุณธรรม กันต่อไปครับ

อ้อ - สุชานาถ ......

เข้ามาเยี่ยม... 

ยังค้นหาไม่เจอว่า ความสำเร็จของการเขียนบล็อก และอ่านบล็อกอยู่ที่จุดใด...

อันที่จริง การเขียนบล็อกและอ่านบล็อกเป็นเพียงเครื่องเล่นของจิตเท่านั้น....

ไร้บล็อก ไร้เน็ต ไร้คอมฯ ก็อาจดูโทรทัศน์ อ่านหนังสือ...

เบื่อโทรทัศน์หรือหนังสือ ก็สวดมนต์ นั่งสมาธิ หรือเดินเล่น ...

ไม่อยากอยู่คนเดียว ก็หาคนที่ถูกอัธยาศัยคุย...

ทุกอย่างเป็นเพียงเครื่องเล่นของจิตเท่านั้น...

ดังนั้น ความสำเร็จของการเขียนบล็อก ก็คือความสามารถสนองตอบในฐานะเป็นเครื่องเล่นของจิตได้ ...

เมื่อพิจารณาดูจริงๆ แล้ว ก็อาจไม่ได้แตกต่างจากกิจกรรมอื่นๆ ...

ที่แตกต่างกันก็เพียงแต่ เราให้คุณค่าว่าเป็นอย่างนั้น อย่างนั้น... เท่านั้น

เจริญพร  

สวัสดีค่ะคุณอ้อ

  • ยินดีด้วยค่ะสุขสันต์วันครบรอบ 1 ขวบปี 5555
  • เห็นด้วยกับคุณDirect และคุณเม้งค่ะ ทุกประการ
  • การเขียนเป็นการ ลปรร. กัน ทำอย่างไรก็ได้ไม่ให้ผู้อื่นเดือดร้อนก็พอค่ะ
  • ดีใจที่ได้เข้ามาอ่านนะค่ะ

เห็นด้วยครับ เพราะเราทำอะไรแล้วต้องการให้มีความสุข สิ่งนั้นเป็นสิ่งที่เราดิ้นรนทำกันอยู่ทุกวันไม่ใช่เหรอครับ แล้วตอนนี้ได้ทำสิ่งนั้นแล้ว ผมว่ามันสุดยอดเลยครับ

  ขอบคุณครับ

เห็นด้วยค่ะ ทำให้ดีที่สุด ทำแล้วมีความสุข ก็น่าจะพอแล้ว ไม่สร้างความคาดหวังมากไป จะได้ไม่ผิดหวัง...ความสุขที่มาจากการได้บันทึก ได้อ่าน และที่สำคัญได้เพื่อนที่เป็นกัลยาณมิตรในบล็อกค่ะ
  • สวัสดีค่ะ P
    อ.เม้ง  สมพร  ช่วยอารี
  • จำนวนคนมาเยี่ยม ฝากความเห็น การโต้ตอบแลกหมัด(อุ้ย แลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน) เป็นเครื่องปรุงที่นำไปสู่การต่อยอดที่ทำให้รสการเขียนหรือพิมพ์ออกมานั้นได้รสมากขึ้นครับ  เห็นด้วยกับ อ.เม้งในคำพูดนี้มากค่ะ  ชอบมากเลยค่ะ กับคำว่าการแลกหมัด  
  • ขอบคุณที่เข้ามาเติมเต็มและแลกหมัดค่ะ *______*  
  • สวัสดีค่ะคุณดิเรก  
    P
  • ความสุข...จากการที่เราได้เขียน ได้อ่าน เป็นความสำเร็จที่งดงามค่ะ
  • ความสุข...จากการที่ท่านเข้ามาต่อยอดเรา เป็นความสำเร็จที่งดงามเช่นกันค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ  
  • นมัสการพระอาจารย์มหาชัยวุธ
    P 
  • ขอบพระคุณพระอาจารย์ค่ะที่เข้ามาต่อยอด
  • การต่อยอดจากกัลยาณมิตร ให้คนอื่น ๆ ได้แง่คิดเพิ่มเติม  ถือเป็นความสำเร็จ ที่ให้ความสุขได้อีกอย่างหนึ่งค่ะ

   ความสุข จากการที่มีเพื่อน........

    เพื่อนที่คุยกันได้สนุก ถูกใจ ........ 

  • สวัสดีค่ะ อ.แป๋ว
    P
  • ดีใจค่ะที่อาจารย์เข้ามาแลกเปลี่ยนในblogของอ้อค่ะ ความดีใจและความสุข อ้อถือเป็นความสำเร็จของอ้อแล้วค่ะ
  • ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ
  • อ.ราณี
    P
    เป็นกัลยาณมิตรใน blog ของอ้ออีกคนค่ะ  นอกจากมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันแล้ว การได้อ่านบันทึกของอาจารย์ ก็ให้ความรุ้แก่อ้อมากมายเชียวค่ะ
  • ขอบคุณอาจารย์ค่ะ
  • สวัสดีค่ะคุณหมอจาตุรันต์
    P  
  • อ้อเป็น blogger เก่านะคะ  แต่ก็ได้กัลยาณมิตรใหม่ หลากหลายอาชีพ รวมทั้งคุณหมอด้วยที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน 
  • ดีใจค่ะ
  • ความสำเร็จของการเขียน "บล็อก"  สำหรับผมคือการได้เสนอเรื่องราวที่เราเห็นว่า  เราอยากนำเสนอ  ประมาณว่าเอาตัวเองเป็นตัวตั้ง
  • ส่วนคนอ่านนั้นก็แล้วแต่จริตของแต่ละคน ที่จะชอบอ่านงานเขียนแนวไหน
  • สบาย ๆ ไม่ต้องคิดมาก...นี่คือความสำเร็จในการเขียนบล็อก เวอร์ชั่น "ย่ามแดง"

 

สวัสดีค่ะ คุณน้องอ้อ

  • ดิฉันคิดว่าเป้าหมายการเข้ามาในบันทึกของแต่ละคนไม่เหมือนกัน..บางคนเข้ามาเพราะ...ถูกสั่ง....บางคนเข้ามาเองเพราะใจรัก..บางคนเข้ามาเพราะ.........
  • ดังนั้นความสำเร็จของแต่ละท่านอยู่ที่การทำให้บรรลุความต้องการของตน...ซึ่งต้องการต่างกัน.....
  • การวัดค่า...ความนิยม...ความชื่นชอบ....จำนวนคนอ่าน...จำนวนบันทึก..หรืออะไรอื่นๆ..ที่ดูเหมือนเรียกว่า...popular...นั้น...อาจไม่ใช่ทั้งหมดของความสำเร็จ...ในชีวิตบันทึก......(ใช้ไม่ถูกทางจะเป็นดาบสองคมซะด้วยซ้ำ).
  • ความสำเร็จของการเขียนblog....จึงวัดกันยาก...วันนี้คนอาจไม่เห็นค่า...แต่บางวันเมื่อเวลาผ่านไป...แล้วมีคน(ไม่ใช่สมาชิกblog  mail ) เข้ามาบอกว่า...เขาอ่านบันทึกของเราแล้วชอบ  มีประโยชน์  เขาได้ใช้  เขาได้คิด  เขาได้....นั่นคือความภาคภูมิใจในบันทึกของเรามากกว่าสิ่งอื่นใดค่ะ...(ซึ่งดิฉันได้ประสบมาแล้ว...อิ่มเอมใจยิ่งกว่ารางวัลใดๆค่ะ)....
  • อยากให้ท่านที่ชอบบันทึก..จะมาก...จะน้อย..จะถี่...จะห่าง...ให้ทำตามธรรมชาติของตน....แล้วท่านจะพบความสุข(แม้ดูไม่เหมือนกับเป็นความสำเร็จ)...แต่จะยั่งยืนกว่าค่ะ..รับรอง.....
  • ขอบคุณสำหรับบันทึกที่สร้างสรรค์นี้ค่ะ
  • สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว-กฤษณา
    P
  • ขอเพิ่มเติมคำพูดของพี่ติ๋วที่ว่า.....ความสำเร็จของการเขียน blog เป็นเรื่องที่วัดกันยาก  วันนี้คนอาจไม่เห็นค่า แต่บางวันเมื่อเวลาผ่านไป แล้วมีคนเข้ามาอ่านบันทึกเราแล้วชอบ มีประโยชน์นำไปใช้ได้   คำพูดของพี่ติ๋วนี้อ้อคิดว่า.....  ทุกคนที่เขียนบันทึกขึ้นมา คงมีความอิ่มเอมใจไม่แพ้กัน และนั่น...มันเป็นความสำเร็จของเราในใจ แม้ใครไม่มองเห็นค่ะ...   
  • คำกล่าวทิ้งท้ายของพี่  ขอบคุณสำหรับบันทึกที่สร้างสรรค์นี้ค่ะ   มันเป็นอะไรที่มากกว่าความดีใจของผู้เขียนบันทึกค่ะพี่
  • ขอบคุณพี่สาวของอ้อ ที่เข้ามาแลกเปลี่ยนและต่อยอดเรื่องนี้ได้ดีทีเดียวค่ะ
  • เห็นด้วยกับทุกความคิดเห็นเช่นครับ
  • ขอบพระคุณมากครับ
  • อาจารย์ย่ามแดง
    P
  • สบาย ๆ ไม่ต้องคิดมาก....ความสำเร็จที่งดงามของการเขียน blog ของท่าน... ว่าไว้แบบนั้น
  • ความสำเร็จที่หลากหลายของแต่ละคน...สุดท้ายก็คือความสุขในการเขียนและอ่านค่ะ
  • ขอบคุณอาจารย์ย่ามแดงค่ะ
  • คุณสายน้ำแห่งความคิด
    P
  • ตามไปอ่านแล้วค่ะ  เยี่ยมมากค่ะ
  • ขอบคุณที่นำไปเขียนต่อยอด
  • เห็นด้วยค่ะน้องอ้อ พี่พยายามตามลุ้นและตามเชียร์ และหลอกล่อ Blogger หลาย ๆ คน เขามีเหตุผลของเขาในหลายประเด็น บางเหตุผลก็มีสาระ บางเหตุผลน้อยสาระมาก
  • เอาไว้เขามีพลังคงมี Blogger เพิ่มขึ้นค่ะ
  • สวัสดีค่ะพี่อัมพร
    P
  • ดีใจที่พี่เข้ามาเยี่ยมค่ะ
  • การเป็น blogger และการเขียน blog อ้อคิดว่า มันอยู่ที่ใจค่ะ...  เราจะเห็นการอบรมการเขียนblog หลายหน่วยงาน  คนเข้ามาเขียนและเป็น blogger ด้วยเหตุผลหลายประการ เราอบรมไปตอนแรก มี blogger เยอะมาก แรก ๆ เขียนกัน ไป ๆ มา ๆ ก็เริ่มหดหาย  แบบไฟไหม้ฟางค่ะ  ยิ่งประเภอเขียนเพราะไฟท์บังคับนี่...ไม่ยั่งยืนค่ะพี่    ต้องมาด้วยใจ...แบบอ้อค่ะ *_____* แล้วจะมีความสุขค่ะพี่   เรามีความสุขในการอ่านและการเขียนของเรา แถมได้มิตรภาพที่ดีเยี่ยมที่นี่...สุดยอดแล้วค่ะ
  • ขอบคุณพี่อัมพรค่ะ
  • คุณสิงห์ป่าสัก  
    P
       สวัสดีค่ะ
  • ทุก ๆ ความคิดที่เข้ามาแลกเปลี่ยนในblogนี้ มีความสำคัญและมีความหมายทุกคนค่ะ
  • ขอบคุณที่เข้ามา share ค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ

P
การเขียน Blog เป็นการนำเรื่องราวต่าง ๆ เพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้และการบันทึกเรื่องราวอาจจะเป็นเรื่องส่วนตัวหรือเรื่องงาน หรือเรื่องที่ประสบความสำเร็จในการทำงาน ใครสนใจเรื่องไหนก็เข้าไปอ่านเรื่องนั้น ทุก ๆ เรื่องราว และทุก ๆ สาระ ล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งนั้น ไม่ว่าทางโลกหรือทางธรรม ก็สามารถแลกเปลี่ยนเรียนรู้ได้ ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับคนที่สนใจในเรื่องที่แตกต่างกัน
  • สวัสดีค่ะคุณหนึ่งตะวัน
    P มาไกลจากปากพนังเลยค่ะ
  • แต่โลกของg2k ทำให้เราไม่ไกลกัน
  • ยินดีค่ะที่เข้ามาแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็น ทุกเรื่องราว ผู้อ่านจะเก็บเกี่ยวประโยชน์ที่แตกต่างกันไป แล้วแต่สถานะนะคะ
  • เห็นด้วยค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

มาเยี่ยม...

ชอบใจคำกล่าวนี้ครับ...

 อดีต..คือศักยภาพของวันวาน ปัจจุบัน...คือศักยภาพของวันนี้  อนาคต..คือสะพานแห่งศักยภาพของอดีต ปัจจุบัน 

 การวัดความสำเร็จของการเขียน blog และการเข้าไปอ่านblog  

อยู่ที่ความพอใจที่ได้บันทึกอิสระจากใจตน  ที่คิดออกมาดัง ๆๆ ฮา ๆ เอิก ๆ

 

blogger หน้าใหม่มาคารวะรุ่นพี่ครับ  ก็ขอแค่มีส่วนร่วมในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ก็พอใจและมีความสุขแล้ว  เหมือนการได้มีส่วนร่วมในการแข่งวิ่งน่ะครับ  ขอแค่วิ่งครบระยะก็พอใจแล้วครับ
  • สวัสดีค่ะอาจารย์ umi
    P
  • ชอบคำกล่าวของอาจารย์เช่นกันค่ะ  บันทึกอิสระจากใจตน ที่คิดออกมาดัง ๆ
  • ขอบคุณค่ะ
  • สวัสดีค่ะคนชอบวิ่ง 
    P
       คุณหมอสุธีค่ะ
  • คุณหมอเป็น blogger หน้าใหม่ ที่เปี่ยมไปด้วยคุณภาพ   อ้อไม่อยากบอกว่าเป็นรุ่นพี่เลยค่ะ  ยังมีอะไรที่อ้อต้องขอแลกเปลี่ยนกันคุณหมออีกเยอะมากมายเลยค่ะ   ขอเป็นรุ่นพี่ที่เป็นน้องที่จะขอคำแนะนำจากคุณหมอนะคะ  
  • ขอบคุณค่ะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท