พัฒนาตนเอง (3) : อย่ายอมให้เวลาผ่านไปเพื่อวันพรุ่งนี้
หลายท่านอาจจะเคยพบคนที่ชอบทำงานแบบ ผัดวันประกันพรุ่ง มักจะผัดเวลาว่า เอาไว้วันพรุ่งนี้ค่อยทำงานนี้ต่อก็ได้ และถ้าลองผัดวันบ่อยๆ เข้าจนกลายเป็นนิสัย ในที่สุดก็กลายเป็นความเกียจคร้านติดตัวไป
คิดดูว่า ในวันหนึ่ง มีกี่ชั่วโมง กี่วินาที ..อย่าคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยสำหรับความเกียจคร้าน หรือความเหน็ดเหนื่อยเท่านั้นนะ แต่มันอาจจะขยายตัวเป็นหลายๆ วินาที หลายๆ ชั่วโมง อย่างนี้เรื่อยๆ เป็นมาจนเราไม่รู้สึกตัวกับผู้คนมากต่อมากแล้ว
ดังนั้นหากเราต้องการที่จะพบกับความสำเร็จในการงานใดก็ตาม ควรละทิ้งความเกียจคร้านอันเป็นอุปสรรคสำคัญในการงานให้จงได้ จึงมีข้อคิดสกิดใจสำหรับการทำงานอยู่ว่า "อย่ายอมให้เวลาผ่านไปเพื่อวันพรุ่งนี้" โดยเด็ดขาด เพราะเวลาปัจจุบันนั้นมีค่าและสำคัญที่สุด จงอย่าปล่อยให้ผ่านไปพร้อมกับความเกียจคร้าน
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะ สายน้ำแห่งความคิด
- ครูอ้อยชอบบันทึกนี้ที่มีใจความเกี่ยวกับความสำเร็จมากเลยค่ะ
- ครูอ้อยพยายามทำให้สำเร็จ..แต่มีอุปสรรคคะ
- ครูอ้อยพยายามแล้ว...แต่การบ้านรายงานนั้นยากเสียเหลือเกินค่ะ
ต้องเพิ่มความพยายามให้มากๆขึ้น..ใช่ไหมคะ
เห็นด้วยกับครูอ้อยครับ ที่จะเพิ่มความพยายาม