ไม่แน่ใจว่าได้บุญ หรือทำบาป
คงจะไม่รู้สึกอิ่มแน่ ถ้าปล่อยให้ใครสักคนหิว... เอาละว่ะ(ขออภัยไม่รู้จะใช่คำไหนดีค่ะ) บาปกับบุญมาพร้อมกัน..ลบล้างกันไปละกัน....
ไม่แน่ใจว่าได้บุญ หรือทำบาป
- วันนี้เป็นวันเสาร์ ตื่นนอนมาประมาณ เก้าโมงเช้า(เป็นปกติที่วันหยุดจะตื่นสายอยู่แล้ว) แม่มาบอกว่าลูกเขยป้า...(บ้านอยู่ละแวกเดียวกัน ป้าแกป่วยเป็นความดันโลหิตสูง และเป็นอัมพฤกษ์ แขนขาข้างซ้ายอ่อนแรง รับประทานอาหารเองไม่ได้ทางปากเนื่องจากจะมีการสำลักบ่อย จึงต้องใส่สายยางให้อาหารทางจมูก) มาตามให้ไปช่วยใส่สายให้อาหารทางจมูกให้หน่อย...เขามาตามตั้งแต่หกโมงเช้าแล้ว แม่เห็นว่ายังนอนไม่ตื่นเลยไม่ได้ปลุก พอแม่เห็นว่าตื่นแล้วก็เลยมาบอก(ยังไม่ได้ล้างหน้าแปรงฟันเลย อิอิ)...สักประเดี๋ยวมีคนมาเรียกที่หน้าบ้าน ก็ลูกเขยป้า...นะแหละ บอกว่าได้ไปตามหมอที่อนามัยแล้วยังไม่เห็นมีใครเลย ก็เลยมารบกวนช่วยหน่อยเถอะป้า...หิวข้าวแย่แล้ว....ตกใจเลยค่ะ รีบล้างหน้าแปรงฟันอย่างรวดเร็ว ไปบ้านป้า... (อันที่จริง กับบ้านนี้ เราไม่ได้รู้จักกันเป็นเรื่องเป็นราวหรอกค่ะ แค่เจอหน้ากันก็ ยิ้มๆ ทักทายกัน เพราะต่างคนต่างไปทำงานตามวิถีชีวิตคนเมือง...เมืองชนบทนะค่ะ)
- ครั้งแรกที่ป้าเห็นหน้านู๋ทิม ป้าแกร้องไห้โฮเลย เรายิ่งรู้สึกไม่ดีเลยค่ะ โถ..ป้าแกคงหิวแย่ซินะ..นู๋ทิมกระตุกวาบทางความคิดเลยค่ะ เราทำบาปหรือเปล่าเนี่ยปล่อยให้ป้าแกหิวข้าว เราน่าจะตื่นเร็วกว่านี้สัก 3 ชั่วโมงนะ...แต่ก็ดีใจค่ะที่ได้มาช่วยป้าแกในตอนนี้(ตอนนี้ท้องนู๋ทิมกำลังร้องหิวกาแฟเหมือนกันค่ะ..) สอบถามจากลูกเขยแล้วบอกว่าสายให้อาหารหลุดตั้งแต่เมื่อคืน...ไม่ได้อาหารมาตั้งแต่เมื่อประมาณ สี่ทุ่มแล้ว รวมทั้งน้ำด้วย (ลูกสาวและหลานสาวป้าก็ไม่อยู่ไป กทม. กันหมดอยู่กับลูกเขย 2 คน ก็ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้มากนัก บอกว่าทำอะไรไม่เป็นเลย).... นู๋ทิมก็รีบจัดแจงแนะนำให้ลูกเขยทำอะไรๆให้เป็น โดยเริ่มจากการให้ไปล้างทำความสะอาด สายให้อาหาร ด้วยน้ำอุ่น ให้ล้าง Syring สำหรับกรอกอาหาร ให้เตรียมเครื่องมือ ให้พร้อม แนะนำให้จัดท่านอนศีรษะสูง เพื่อพร้อมสำหรับการใส่สายยาง และให้อาหาร พร้อมทั้งอธิบายเหตุผลที่ต้องให้นอนในท่าศีรษะสูง เพื่อป้องกันการสำลักอาหารลงหลอดลม และแนะนำว่าเครื่องใช้สำหรับการให้อาหารต้องสะอาด การชงอาหารเสริม ต้องสะอาดเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อน เช่นท้องเดิน ... (เห็นมั๊ยว่าการดูแลสุขภาพตนเองของประชาชน ต้องโดยประชาชน และครอบครัว ต้องมีส่วนร่วม ไม่ใช่เป็นหน้าที่ที่เจ้าหน้าที่สาธารณสุขต้องดูแลเขาหมดทุกส่วน ดูแลเพื่อให้เขาสามารถดูแล และพึ่งตนเองได้ตามศักยภาพที่มีอยู่...โดยได้รับข้อมูล หรือการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ จากเจ้าหน้าที่...อิอิ ไปได้เรื่อยๆ เดี๋ยวบันทึกนี้ไม่จบแน่เลย)...หลังจากนั้นนู๋ทิมก็สาธิต วิธีการใส่สายยาง การสังเกตุอาการผิดปกติ การสังเกตุดูว่าสายยางอยู่ในกระเพาะอาหารหรือหลอดลม ทดสอบดูว่าสายยางลงถึงกระเพาะหรือไม่ สาธิตวิธีให้อาหารทางสายยางแก่ลูกเขยป้า...ดู ...หลังใส่อาหารให้ป้า...ไป 300 ซีซี ตามด้วยน้ำอีก 100 ซีซี ป้าแกทำภาษามือบอกว่า ขออีกได้มั๊ย(ลูกเขยแปลให้ฟัง...เนี่ยแสดงว่าลูกเขยก็สนใจใส่ใจดูแลดีนะถึงได้เข้าใจสื่อสาร เข้าใจกันได้) ก็เลยแถมน้ำไปให้อีก 50ซีซี แล้วอธิบายให้ป้าฟังว่าถ้าได้รับตอนนี้มากไปจะทำให้ท้องอืด แน่นท้องได้ รออีกสัก 1-2 ชั่วโมงละกัน เดี๋ยวลูกเขยจะมาใส่อาหารให้ใหม่นะ....ป้าแกก็พยักหน้า เข้าใจ
- ก่อนกลับ ป้าแกดึงมือเข้าไปกอด และร้องไห้อีกแล้ว...นู๋ทิมสะท้อนใจเลยค่ะ ถ้าเราตื่นเที่ยงวันป้แกจะเป็นอย่างไรบ้างน๊อ คงทุรนทุรายเพราะความหิวแน่เลยค่ะ แต่ก็อิ่มเอมใจค่ะ...ก่อนกลับหลังขอบอกขอบใจกันเรียบร้อยแล้ว นู๋ทิมมองเห็นแววตาที่แสดงออกถึงความโล่งใจ...ของลูกเขยคุณป้าด้วยค่ะ...เลยพูดให้กำลังใจไปค่ะว่า ดีจังเลยนะสามารถช่วยดูแลป้าแกได้เหมือนเป็นแม่ของเราเอง ทำไปเถอะค่ะอย่างน้อยเราก็เป็นที่ภาคภูมิใจของลูกเมีย และได้บุญกุศลอีกด้วย.....
- ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่อยากบอกว่า วันนี้ตื่นมา ก็ได้ทำสิ่งดีๆ อย่างหนึ่งแล้วค่ะ.... คงจะไม่รู้สึกอิ่มแน่ ถ้าปล่อยให้ใครสักคนหิว... เอาละว่ะ(ขออภัยไม่รู้จะใช่คำไหนดีค่ะ) บาปกับบุญมาพร้อมกัน..ลบล้างกันไปละกัน....อิ่มบุญค่ะ แต่ยังไม่อิ่มท้อง...เลยขอกลับไปดื่มกาแฟต่อที่บ้าน แล้วนอนต่อซักงีบ...อ้าวแล้วกัน...
- ก่อนจบบันทึกนี้ ขอนำสิ่งเตือนใจสำหรับตัวเองในการดำเนินชีวิตมาไว้ตรงนี้สักนิดนะค่ะ "ทำดีคิดดีอะไรก็ดีหมด"
คำสำคัญ (Tags): #ไม่แน่ใจว่าได้บุญ หรือทำบาป
หมายเลขบันทึก: 87730เขียนเมื่อ 31 มีนาคม 2007 13:16 น. ()ความเห็น (31)
นู๋ทิม น่ารักมากเลยค๊า...
- ได้อ่านบันทึกดีๆๆทุกวันๆๆวันเลยครับ
- ขอบคุณครับผม
- แวะมาทักทายค่ะพี่นู๋ทิม
- บล็อกนี้ยังสวยงามเหมือนเดิม
- ว่างๆเรามานัดเจอกันบ้างดีมั้ยคะ
- อยากเจอจังเลย...
เป็นเรื่องที่ดี ในวันหยุดเลยละค่ะ...ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ....
ดีนะหนูเช้าวันหยุดแบบนี้ก็สามารถจะได้รับความสุขจากการ "ให้" หมั่นสะสมไว้บ่อยๆนะ เราว่าเป็นการกระทำที่ดีกับชีวิต
นู๋ทิมทำดีแล้วนะจ้ะวันนี้ ขอให้มีความสุข และขอนำบันทึกตั้งแต่ข้อ 1ถึงข้อ 8 ของนู๋ทิมไปเป็นเครื่องเตือนใจก่อนออกจากบ้านไปไหนๆน่าจะเป็นสุขใจดีนะ อิอิอิ....
- สวัสดีค่ะพี่นู๋ทิม
- อ่านแล้วสะท้อนใจเลยค่ะ ทำให้คิดถึงใจเขาใจเรา
- มาช้ายังดีกว่าไม่มา ราณีคิดว่าพี่นู๋ทิมคงจะไม่รู้ แสดงว่าเราไม่ผิดหรอก (เข้าข้างกันเห็น ๆ ฮิๆ)
- เป็นการให้ด้วยความจริงใจ ราณียกนิ้วโป้งให้เลยค่ะ สุดยอดจริง ๆ พี่เราเนี่ย (ราณีก็คิดว่านี่คือความสุขของพี่ เหมือนที่เขียนในข้อ 2 และข้อ 3)
- ขอให้พี่เป็นคนที่น่ารักและแสนดีตลอดไปค่ะ คนงามทั้งใบหน้า และจิตใจ ของราณี
- ตื่นเวลาเดียวกับหนู แต่หนูกลับไปนอนต่อตอนบ่ายโมงตื่นอีกทีตอนห้าโมงเย็น(ขยันหรือขี้เกียจเนี่ยเรา)
- น่าสงสารป้าคนนั้นจัง(นี่แหละหนูถึงไม่ชอบดูรายการวงเวียนชีวิต..เกี่ยวกันไหมเนี่ย)
- แต่ที่แน่ๆวันนี้พี่สาวเราเป็นฮีโร่(ขอปรบมือให้)
- และขอบคุณสำหรับของฝากที่นำไปให้ในบันทึก ลองทำดูแล้วบันทึกหนูหวานจริงๆชอบ...ชอบมาก(ตอนนี้เลยนั่งปลื้มกับบันทึกตัวเอง แต่สีบันทึกมันขัดแย้งกับบุคลิกยังไงไม่รู้)
- ขอให้มีความสุขค่ะ
- ขอบคุณค่ะ คุณ
นู๋ทิมถือว่าคำชมนี้เป็นกำลังใจให้นู๋ทิมนะคะ...ขอบคุณค่ะ
ไม่แสดงตน
- สวัสดีค่ะอาจารย์
สบายดีทั้งกายและใจแล้วนะค่ะ...สู้ๆต่อไปค่ะอาจารย์...ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายเสมอ
- อาจารย์ลูกหว้าค่ะ
ใช่เลยค่ะอยู่ใกล้ๆกันแค่นี้เองแต่ทำไมไม่เจอกันสักครั้งเลยนะแปลกจังเลยค่ะ ...ดีค่ะว่างๆเรานัดเจอกันบ้างนะคะ นู๋ทิมจะพาอาจารย์ลูกหว้า และอาจารย์ราณีเลี้ยงส้มตำสักมื้อ...อิอิ พูดแล้วน้ำลายสอเลยค่ะ
- อาจารย์
ค่ะ จะมาบอกว่าไปติดตามผลงานเมื่อตอนบ่ายๆมาแล้ว คุณป้า....ได้รับอาหารทางสายยางมื้อก่อนเที่ยงแล้วค่ะโดยลูกเขยเป็นคนดูแลให้ค่ะ แกยิ้มได้แล้วค่ะ...
- ขอบคุณค่ะอาจารย์
หนูจะพยายามสะสมแต่กรรมดีค่ะ ก็ไม่หวังอะไรมากหรอกค่ะแค่ชาติหน้าเผื่อจะได้เป็นนางฟ้าบ้างค่ะ...อิอิ คาดหวังสูงค่ะ
- พี่โต้งค่ะ
นู๋ทิมกำลังพยายามทำให้ได้ครบทั้ง 8 ข้อค่ะ...ขอกำลังใจด้วยค่ะ
- อาจารย์ราณีค่ะ
ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ วิญญาณพยาบาลเข้าสิงนะคะ อิอิ..พยาบาลทุกคนนู๋ทิมคาดว่าน่าจะคิดและทำคล้ายๆกันแหละค่ะ...
- ขอบอกว่ากำลังพยายามทำสิ่งที่ต้องทำก่อนออกจากบ้านทุกวันทั้ง 8 ข้อให้ครบให้ได้ค่ะ...ขอบคุณสำหรับคำชมที่เป็นกำลังใจที่ดีเยี่ยมเชียวค่ะ
- คุณครูตุ๊กค่ะ
แค่ทำในสิ่งที่ควรทำค่ะ อิ่มอกอิ่มใจ วันนี้กินอะไรไม่ค่อยได้เลยค่ะ แค่ข้าว 2 จาน ก๋วยเตี๋ยว 1 ชาม ผลไม้นิดหน่อย(ส้มโลเดียวเอง) อ้อกาแฟนิดหน่อย...ครูตุ๊กแก - ด้วยความยินดีค่ะตามไปดูที่บันทึกแล้วค่ะ เข้ากัน เข้ากั๊นกับคุณครูตุ๊กจริงๆค่ะ...555
ขอให้นู๋ทิมมีความสุขกับสิ่งที่ได้ทำในวันนี้นะคะ
หลับฝันดีด้วยค่ะ
พรุ่งนี้ไปวัดจะเอาบุญมาฝากค่ะ
- ขอบคุณค่ะคุณ
ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมเยียน..และสำหรับบุญวันพรุ่งนี้ด้วยค่ะ...
- ไม่รู้พรุ่งนี้จะตื่นทันไปวัดหรือเปล่า...โอพระเจ้านู๋ทิมเธอช่างเป็นคนขยันนอนอะไรเช่นนี้
- ฝันดีเช่นกันค่ะ...Take care นะคะ
- เป็นกำลังใจให้นะนู๋ทิม แล้วเรามาฝึกกันว่าขณะนี้ได้กี่ข้อแล้ว ความจริงพี่คิดว่าตัวเองทำได้ทุกข้ออยู่แล้วในพื้นฐานนิสัยแต่กำลังจะฝึกว่าบางข้อต้องทำให้ได้แบบตลอดเวลาและยั่งยืนถึงแม้จะมีไรมารบกวนน่ะค่ะ โดยเฉพาะข้อหนึ่งและข้อแปด
- พรุ่งนี้พี่จะเดินทางไปอบรมโครงการอบรมวิทยากรเพื่อการพัฒนาผู้ปฏิบัติงานในหน่วยบริการปฐมภูมิที่ วพพ.นครสวรรค์ 2-4 กลับมาเจอกันวันที่ 5 นะจ้ะ ฝากภาระกิจที่คั่งค้างด้วยนะ
มาเยี่ยม...ชื่นชมและชอบมุมคิด...
"ทำดีคิดดีอะไรก็ดีหมด"
และข้อ1-8 ดีมากครับ
มาชื่นชมด้วยคนค่ะ ทำความดีด้วยความตั้งใจดี ย่อมดีที่สุดอยู่แล้วค่ะ ดีด้วยที่คุณนู๋ทิมสอนให้คุณลูกเขยเธอทำเป็น สงสัยจังว่าแล้วลูกสาวกับหลานสาวคุณป้าลืมหรือไรจึงปล่อยคุณป้าไว้ให้หิวกับคุณลูกเขย (พี่โอ๋ช่างสงสัยค่ะ) ขอชมคุณ นู๋ทิมด้วยที่อุตส่าห์ตามไปดูอีกรอบ เพราะถ้าคุณลูกเขยทำเป็นจริงๆแล้ว คุณป้าจะได้ไม่ต้องหิวอีกน่ะค่ะ นึกถึงคุณป้าแล้วทำให้รู้สึกว่าเราโชคดีมหาศาลนะคะ ที่ยังทำอะไรๆเองได้ ทำอะไรๆให้คนอื่นได้ ขอบคุณคุณ นู๋ทิมที่เอาเรื่องนี้มาเล่าค่ะ
อ่านแล้วรู้สึกดีจัง...
การได้ช่วยเหลือคนอื่นเป็นความสุขใจ ยิ่งได้ช่วยคนที่ช่วยตัวเองไม่ได้ ยิ่งเป็นสุขใจมากกว่า...
อ่านยังงัยก็ได้บุญชัวร์ครับ...
- พี่โต้งค่ะ
ไปหลายวันอย่างนี้พวกน้องๆ คงเหงาแย่เลย คงกินไม่ได้นอนไม่หลับกันแน่เลย...555 - จำไว้ จำไว้ จำไว้ 8ข้อเท่านั้นต้องทำให้สำเร็จ
- ขอให้พี่โต้งสนุก มีความสุขกับการอบรมครั้งนี้ค่ะ พวกน้องๆจะ Tel. รบกวนเป็นระยะๆ ขอสัญญา
- เรียนอาจารย์
ค่ะ พยามยามบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่าทำดีคิดดีนะอะไรๆก็จะดีไปหมด...และบอกตัวเองเสมอๆว่า...จำไว้ จำไว้ จำไว้ 8ข้อเท่านั้นต้องทำให้สำเร็จ...ทั้งๆที่บางครั้งก็เดือดปุดบ้างเหมือนกัน...กับการยั่วยุรอบๆตัว....ใช้วิธีของอาจารย์ช่วยด้วยค่ะ ฮาๆ เอิกๆเข้าไว้ก่อน...ฮาๆ เอิกๆ
- ขอบคุณค่ะ วันหยุดมีความสุขมากๆค่ะ
- ขอบคุณค่ะอาจารย์โอ๋
นับว่าเป็นกำลังใจที่ดีให้นู๋ทิมเลยค่ะ...
- สงสัยจังว่าแล้วลูกสาวกับหลานสาวคุณป้าลืมหรือไรจึงปล่อยคุณป้าไว้ให้หิวกับคุณลูกเขย (พี่โอ๋ช่างสงสัยค่ะ)...นู๋ทิมก็สงสัยค่ะแต่ไม่กล้าล้วกลึกข้อมูลค่ะ...กลัวค่ะกลัวได้ข้อมูลในทาง negative ค่ะ
- คุณ
ค่ะ คงเพราะพื้นฐานวิญญาณพยาบาลเข้าสิงนะคะ...แต่นู๋ทิมว่าทุกคนที่เจอสถานการณ์เช่นนี้ และมีศักยภาพที่จะช่วยเหลือได้ทุกคนก็ต้องทำเช่นเดียวกับนู๋ทิมค่ะ...เชื่อในหัวใจความเป็นมนุษย์ค่ะ
- ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทาย...เยี่ยมเยียนค่ะ
- หอบกำลังใจมาให้ครับ
- บันทึกสะท้อนใจและเห็นคุณค่าของมิตรภาพเป็นยิ่งนัก
- จะมีใครสักกี่คนที่รู้สึกร้อยใจในทุกข์ของคนอื่น ราวกับทุกข์ของตนเอง
- ผมชื่นชมและศรัทธาต่อเรื่องอันดีงามในบันทึกนี้
- ขอบคุณครับ
- คุณหนูทิมขา
- ดีใจที่ได้รู้จักคุณหนูทิมในตอนแรกค่ะ
- ตอนนี้ดีใจกว่าเดิมหลายเท่านัก เมื่อได้อ่านมุมความคิดของคุณหนูทิม "มีเพื่อนดีเหมือนมีทรัพย์" คงใช้ได้กับคุณหนูทิม คนดีคนนี้นะคะ
- ขอบคุณค่ะคุณแผ่นดิน
คุณอร
สำหรับกำลังใจและสิ่งดีๆที่มีให้เสมอมา...ค่ะยังศรัทธาในการทำดีทุกๆเมื่อทุกๆครั้งที่มีโอกาสค่ะ
ป่านนี้พี่นู๋ทิมคงหน้าบานและหัวใจพองโต คับ อกไปแล้วแน่ๆเลยก็วีระสตรีคนนี้ได้สร้างวีรกรรมความดีอันใหญ่หลวงให้กับคุณยายแถมได้กำลังใจมากโขจากมิตรรักแฟนเพลงของพี่นู๋ทิม...น้องรัตน์มาช้าหน่อยคงไม่ว่ากันนะเพราะงานเยอะมาก(ไม่รู้ข้ออ้างหรือเปล่า)และอีกอย่างแอบหนีไปเที่ยวทะเลพัทยามานะ พาลูกหลานไปเที่ยวตอนปิดเทอมเป็นประจำทุกปีอยู่แล้ว(สนุกมากและก็มีเรื่องเซ็งมากๆด้วยเช่นกัน)แต่คงไม่สนใจน้องรัตน์อยู่แล้วใช่ป่ะเพราะมีบุคลน่าสนใจแวะมาทักทายกันมากหน้าหลายตา...ขอให้ผลบุญครั้งนี้ส่งผลให้พี่เราสวยวันสวยคืน(เอาแบบสวยลืมญาติเลยนะ)
- นู๋รัตน์จ๊ะ
หายไปหลายวัน นึกว่ายุ่งกับภาระกิจ ที่แท้ก็หนีเที่ยว ถ้าจะให้สนุกอย่างเดียว ไม่ต้องเซ็งต้องชวนพี่ๆที่กลุ่มงานฯไปด้วยซิ ..นู๋รัตน์จ๋า...ก่อนจะเซ็งไปมากกว่านี้ลองไปที่นี่ซิรับรองไม่มีคำว่าเซ็งแน่นอน..ที่นี่..รับกำจัดเรื่องเซ็งๆจ๊ะ... ลองดูนะ