การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน (๓) – ดูสภาวะกาย
เมื่อวันอาทิตย์ที่แล้วกลับไปที่บ้านเพื่อร่วมขบวนกับที่บ้านไปไหว้บรรพบุรุษ (เชงเม้ง) ที่ชลบุรี ได้พบกับหลานๆ ซึ่งเป็นหวัดกันงอมแงม
ดังนั้นก็เลยได้ของแถมจากหลานรักทั้งสอง ก็คือ หวัดลงคอ แต่ดิฉันเพิ่งเริ่มเป็นหนัก วันสองวันนี้เอง
ท่านทั้งหลายอาจจะงงว่าเรื่องที่เล่ามาเกี่ยวอะไรกับการปฏิบัติธรรม...
พอดีดิฉันได้รับประสบการณ์ใหม่จากการเป็นหวัดเที่ยวนี้ เพราะพบว่าสามารถแยกความทุกข์ทางกายได้ออกเป็นส่วนๆ และความทุกข์ทางกายมิได้ส่งผลกระทบถึงสภาวะของจิตเลย
ประการแรก ดิฉันมีอาการเจ็บคอ ไอเป็นระยะๆ ดิฉันก็พิจารณาดูเห็นอาการดังกล่าวชัดเจน
ประการที่สอง ดิฉันปวดน่อง อันนี้ไม่รู้เป็นเพราะอะไร รู้สึกเหมือนเพิ่งไปเดินไกล (Hiking) มา
ประการที่สาม จิตใจดิฉันผ่องใสมากค่ะ รู้สึกว่าโล่งโปร่งสบาย อ่านหนังสือ ทำงานได้ตามปกติ รู้สึกเฉยๆ
มันแปลกตรงที่ว่า ทั้งสามอย่างนี้แยกกันเกิดหมดเลยค่ะ เหมือนแต่ละอย่างไม่เกี่ยวข้องกันเลย เหมือนกับดิฉันเห็นว่ามีรูปที่ป่วยอยู่ คล้ายๆ กับเห็นคนอื่นป่วยอยู่ คนหนึ่งไอ คนหนึ่งปวดขา เห็นแล้วก็รู้ว่าป่วย คอก็เจ็บ ขาก็ปวดอยู่ แต่ใจไม่รู้สึกอะไร เป็นว่างๆ
จำได้ว่าเมื่อก่อนเวลาป่วย จิตใจจะหม่นหมองมากๆ รู้สึกเป็นทุกข์กับอาการป่วย เป็นกังวลสารพัด
แต่หลังจากฝึกเจริญสติ มาระยะเวลาหนึ่ง ทำให้ดิฉันเห็นการเป็นไปของกาย ที่อยู่ภายใต้กฎไตรลักษณ์ (อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา) ชัดเจนขึ้น ทำให้แยกแยะได้ชัดเจน เห็นว่าจิตสบายดี ในขณะที่กายไม่สบาย ทำนองว่าจิตไม่ส่งออกนอก ก็ไม่เป็นทุกข์ เหมือนกับที่หลวงปู่ดูลย์ว่าไว้
ก็เลยอยากจะแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับผู้อ่านทั้งหลาย ไม่ได้คิดจะอวดอุตรินะคะ ; ) เพราะดิฉันคิดว่าเป็นเรื่องที่ดีถ้าเราแยกแยะกายกับจิตออกจากกัน อย่าให้กายที่ป่วยทำให้จิตใจป่วยไปด้วย ....
ความเห็น
สวัสดีครับอาจารย์
- ขอแสดงความยินดีด้วยครับ แสดงว่าอาจารย์แยกแยกร่าง เอ๊ย แยกกายกับจิต ได้แล้ว
- แซงหน้าผมไปลิบๆ เลยครับ ผมยังฝึกวิชาแยกร่างนี้ไม่ค่อยสำเร็จเลย
- ขอคารวะครับ
ธรรมะสวัสดีครับ
ขออนุโมทนาครับ
สิ่งที่เกิดกับอาจารย์เป็นสภาวธรรมที่พึงเกิดแก่ผู้ปฏิบัติที่เจริญสติอยู่เนืองๆ...
เรียกว่าแยกรูปแยกนาม
โดยมองเป็นส่วนๆรูปส่วนรูป...นามส่วนนาม มีอาการเป็นไปตามเหตุปัจจัยที่เข้ามากระทบ
หากเจริญสติต่อไป จะเห็นเหตุปัจจัยของรูปและนาม และเหตุของรูปและนามที่อิงกันและกันเกิดขึ้นครับ
ทั้งหมดเกิดขึ้นได้ในชีวิตประจำวัน เพียงใช้สติเฝ้าดู
โดยเฉพาะยามป่วยไข้ ดูกาย เห็น เวทนา ดูเวทนาเห็นจิต ดูจิตเห็นธรรมครับ...จะไม่เกิดตัวตน เราเขาเลย
ตามมาเอาใจช่วยครับ
กราบนมัสการหลวงพี่ 
BM.chaiwut
ขอบพระคุณมากค่ะที่มาเยี่ยมทาง gotoknow รู้สึกดีขึ้นมากแล้วค่ะ แม้ว่าวันนี้เจอ Jackpot ต้องไปบรรยายทั้งวันที่พระจอมเกล้าธนบุรี เขานัดมานานแล้วเลื่อนไม่ได้ วันนี้ผู้ฟังเลยได้ฟังเสียงไอของผู้บรรยายไปด้วยในตัว
สำหรับคุณ 
ธรรมาวุธ
ดิฉันยังแยกร่างไม่เป็นแน่นอนค่ะ การแยกกายกับจิตที่ว่านี้ไม่เกิดตลอดเวลาค่ะ รับรองได้ยังไม่ได้แซงไปไหนไกลค่ะ เพราะวันนี้ตอนหลังบรรยายที่ มจธ. แล้วกลับไปบ้านเจอหลานรักทั้งสองอีกครั้ง คราวนี้ดิฉันปวดหัวหนักเลยค่ะ คงเป็นเพราะเจออากาศร้อนๆ เย็นๆ สลับกัน และใช้เสียงทั้งวัน ตอนปวดหัวหนักๆ ยอมรับว่าหาจิดไม่เจอเลยค่ะ เห็นปวดหัวชัดมากค่ะ เป็นตุ๊บๆ เหมือนโดนตีหัวเลยค่ะ สงสัยจะมีคนให้พรอยู่ ; )
ขอบคุณอาจารย์ 
พิชัย กรรณกุลสุนทร มากนะคะที่ได้ให้คำแนะนำ ตอนนี้พยายามเจริญสติตลอดเวลาเหมือนที่อาจารย์แนะนำค่ะ ดูกายตอนนี้ก็เห็นได้ชัดเจนว่ามันไม่เที่ยง การเกิดดับของอาการของกายแต่ละอย่างเห็นได้ชัดเจนถ้าเจริญสติอยู่ค่ะ เห็นเวทนา และแยกจิตได้พอสมควรค่ะ อย่างที่อาจารย์ว่าไว้ว่า "ดูกาย เห็น เวทนา ดูเวทนาเห็นจิต ดูจิตเห็นธรรม" นี้ดิฉันเห็นด้วยเลยค่ะ สุดท้ายแล้วตัวตนเราไม่มีค่ะ มีแต่ธรรมจริงๆ ขอบพระคุณอาจารย์และทุกท่านที่เอาใจช่วยมากๆ เลยค่ะ หายเกือบดีแล้ว แล้วก็จะปฏิบัติเรื่อยๆ ต่อไปค่ะ
สวัสดีครับอาจารย์
- ว่าแล้วทำไมอาจารย์หายไปเลย ไปทรมานสังขารอยู่นี่เอง
- อาจารย์ไม่ต้องหาจิตแล้วคับ ขณะนั้นน่ะ แค่อาการปวดหัวชัดๆ นั่นแหละครับ เป็นเวทนาอย่างหนึ่ง ใช้ดูได้เลยครับ
ธรรมะสวัสดีครับ
ขอบคุณในคำแนะนำนะคะ คุณธรรมาวุธ เห็นเวทนาเกิด-ดับชัดเจนเลยค่ะ
ขอบคุณคุณหมอ 
อนิศรา ค่ะ
ยินดีมากเลยค่ะ ที่ได้ผู้มาร่วมปฏิบัติมากขึ้น อนุโมทนากับคุณหมอเช่นกันค่ะ