เรื่องของครูนาฏศิลป์

การสอนนาฏศิลป์ กับผลสัมฤทธฺทางการเรียน

         จากการจัดการเรียนการสอน 1 ปีในวิชาดนตรี – นาฏศิลป์ ปีการศึกษา 2549จากบุคลิกของครูผู้สอนเป็นคนพูดจาไพเราะ  นิ่มนวล  ใจดี  มีความเป็นกันเองกับเด็กจึงทำให้เป็นส่วนหนึ่งของบรรยากาศที่น่าเรียน  บวกกับรูปแบบการสอนที่ไม่เหมือนกับรายวิชาอื่น ๆ เช่น  การใช้ห้องเรียนที่โล่ง  นั่งเรียนกับพื้น  การทำความเคารพครูผู้สอนให้นั่งแบบนาฏศิลป์ ( พระ – นาง )  ใช้คำว่า กราบ แทนการไหว้  การเรียนการสอนที่มีการสรุปเนื้อหากันในชั้นเรียน และจดเฉพาะเนื้อหาที่สรุปลงสมุดไว้ใช้อ่านตอนสอบ  เน้นการปฏิบัติมาก ทั้งปฏิบัติตามครูและใช้จินตนาการของตนเอง  เน้นการทำงานเป็นกลุ่ม  เพื่อจุดประสงค์ คือให้เด็กได้คละกันระหว่างเด็กที่มีความถนัดในด้านนี้  กับ  นักเรียนที่ไม่ถนัดและไม่กล้าแสดงออก ( เหตุผลที่เลือกวิธีนี้คือ ถ้าถนัดรวมกัน การแสดงโดยใช้จินตนาการจะออกมาดีมาก  คนไม่ถนัดอยู่รวมกันก็จะไม่มีความคิดจินตนาการอะไรเลยทำให้คะแนนต่างกันมาก  จึงมีการคุยกันก่อนจัดกลุ่มให้นักเรียนยอมรับและช่วยเหลือกันจึงใช้วิธีนี้ได้ ) หลังจากจบการแสดงครูแนะนำ และกล่าวชมเพื่อเป็นกำลังใจ  และในส่วนของการทำชิ้นงานก็เช่นเดียวกันกับวิธีการจัดกลุ่มแสดง คือให้คละกัน  มีการแบ่งส่วนการให้คะแนนชัดเจน เพื่อที่เด็กจะได้ทราบว่า  หัวข้อใดได้คะแนนน้อย เพราะอะไร เพื่อชี้แนวทางที่ควรแก้ไขในครั้งต่อไปได้

 

[ปวีณา ธิติวรนันท์]

• เยี่ยมเลย...น้องเรา
• อย่างนี้แหละที่จะนำมาแลกเปลี่ยนกันในงาน Symposium ตอนเปิดเทอมนี้
• เตรียมรายละเอียดของเรื่องนี้ไว้ได้เลยนะ...จะได้มาขยายความเล่าวิธีการทำงานของน้อง ให้พวกเราได้เรียนรู้วิถีของครูนาฏศิลป์กัน
• ถ้ามีชิ้นงานของนักเรียน หรือเอกสารประกอบการสอนของครู หรือ อื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง อย่าลืม! หยิบติดไม้ติดมือมาด้วยนะจ๊ะ...
• เล่าไปแสดงสิ่งประกอบเรื่องไป...จะทำให้ชวนติดตามและน่าสนใจยิ่งขึ้น..
• ว่าแล้ว...ก็เตรียมตัวได้เลยนะ ... พบกันที่ Symposium จ๊ะ...

[ครูบันเทิง]

สวัสดีค่ะ ยินดีที่รู้จักครูนาฏศิลป์ จ.สุพรรณบุรีค่ะให้กำลังใจน่ะค่ะ

[สุพัตรา พละเลิศ]

ดีใจที่ได้รู้จักตระกูลพละเลิศอีกคนหนึ่ง

[กมลชนก พุ่มเพชร]

ติดตามผลงานและข่าวคราวของเพื่อนเสมอนะจ๊ะ

คิดถึงเสมอจ้ะ...เอ้