เรื่องนี้ได้มาจากเวป อ่าน ๆ ไป ก็ดูเหมือนเรื่องขำ ๆ ตลก ๆ แต่ลึก ๆ แล้วไม่ขำ สักนิด
-------------------------------------------------------------------------------------
สื่อของทางการลาวได้ออกโรงเรียกร้องไปยังหน่วยงานของรัฐที่รับผิดชอบ ให้เข้าควบคุมดูแลการใช้ภาษาของประชาชน ซึ่งในปัจจุบันภาษาลาวได้เพี้ยนไปอย่างมาก เนื่องจากอิทธิพลจากประเทศเพื่อนบ้านได้ทำให้ชาวลาวและแม้กระทั่งสื่อของทางการเองหันไปใช้ภาษาไทยมากขึ้นทุกวันๆ
อืม การธำรงวัฒนธรรมของลาว
ขอแบ่งปันประสบการณ์หน่อย ตอนหนูไปสะหวันนะเขต หนูสั่งอาหารได้เหมือนอยู่เมืองไทยมากๆ ผัดกระเพราไก่งี้ หมูทอดกระเทียมพริกไทยงี้ ร้านค้าที่หนูไปนั่งกินเฝอก็เปิดทีวีไทยช่อง 7 และดูโฆษณาละครเรื่องเพลงรักริมฝั่งโขง และวิพากษ์วิจารณ์อย่างตื่นเต้น (รอคอยที่จะดูน่ะ)
หนูมีความรู้สึกว่า ในระดับทางการนั้น ลาวจะไม่ไว้ใจไทย แต่ในระดับประชาชนแล้ว ทั้งสองประเทศนี้ม่วนชื่นกันมาก นักท่องเที่ยวไทยนิยมเที่ยวลาว คนฝั่งไทยมุกดาหารเป็นญาติพี่น้องกับฝั่งลาวสะหวันนะเขต ตอนพวกหนูกลับจากเวียดนาม พอมาถึงสะหวันนะเขต รถแวะพักถ่ายสินค้า พวกหนูขอล้างหน้าล้างตา เข้าห้องน้ำกับร้านค้าได้ฟรี แต่พวกฝรั่งต้องเสียตังค์
มาเล่าแสดงค.เห็นเรื่องการธำรงวัฒนธรรมต่อ หนูว่าน่าสนใจมากเลย จริงๆแล้วเรื่องนี้เอง(เรื่องการธำรงภาษาลาวที่เพี้ยนเพราะการบริโภคสื่อ) ไทยก็เคยประสบมาแล้ว แต่ก็ไม่สามารถต้านแรงจากสื่อได้ ทุกวันนี้เลยปล่อยเหมือนเลยตามเลย เห็นด้วยที่ลาวพยายามให้สื่อของตนมีรายการที่ดีขึ้นเพื่อดึงดูดคนดู และใส่การใช้ภาษาลาวที่ถูกต้องไป แต่หนูขอทำนายไว้ ณ ที่นี้ว่า จากประสบการณ์(25ปี อันน้อยนิด)ที่เห็นมา ลาวจะไม่สามารถต้านกระแสสื่อจากต่างประเทศ เพราะรสนิยมการบริโภคสื่อแบบที่เป็นอยู่นี้มันน่าจะฝังรากลึก เกิดเป็นความเคยชินไปแล้ว อีกอย่างหนึ่ง(ซึ่งสำคัญกว่า) คือ ลาวไม่ได้รับอิทธิพลเรื่องสื่อ เรื่องวัฒนธรรม เรื่องเทคโนโลยีจากไทยอย่างเดียว แต่ลาวได้รับอิทธิพลจากระบบโลกด้วย (ที่หนูบอกว่าลาวเข้าไปสู่ระบบโลกนั้น หนูมองจากการที่ลาวทำเกษตรพันธะสัญญากับไทย ลาวยอมรับความช่วยเหลือจากต่างชาติในเรื่องของเงินกู้ และความร่วมมือต่างๆ ) กระแสของโลกมันเป็นอะไรที่แรง ดังนั้น สมมติว่ากำจัดกระแสจากไทยไปได้ แต่รสนิยมแบบเดิมยังคงอยู่ เทคโนโลยีจากประเทศอื่นยังคงอยู่ ลาวจะต้านได้อย่างไร คนลาวอาจไม่ใช้ภาษาไทย แต่อาจใช้ภาษาของประเทศอื่น ที่มามีอิทธิพลกับลาวแทน
สรุปอีกที ต้านไม่สำเร็จหรอก แต่ว่าก็เห็นด้วย ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย อย่างน้อยสร้างกระแสอนุรักษ์ไว้บ้างก็ยังดี คนแม้ไม่ใช้แต่ก็ยังนึกได้อยู่
แหม จิ๊บ คมคายมากทีเดียว
มองเรื่อง "พรมแดน" แล้ว การล่วงข้ามของวัฒนธรรมด้านภาษาไทย และภาษาลาว ทั้งโดยผู้คนเป็นสื่อ หรือว่า จะเป็น คลื่นสัญญานโทรทัศน์เป็นสื่อก็ตาม มันเป็นไปได้หมด และมันก็มีการ แทรกซึม และผสมกลมกลืน (Assimilated) กันไป ตามกาลเวลา
เป็นที่แน่นอน ว่า โดยส่วนมากคนเรามักจะมองหาสิ่งที่เป็นประจักษ์ ตามแนวคิด ประจักษ์นิยม และต้องเป็นสิ่งแท้แน่นอน แต่ในความเป็นจริงแล้ว มันก็ไม่มีอะไรแท้และแน่นอน ตายตัว ไง
การธำรงก็ต้องการจะ สต๊าฟ ให้มี สิ่งที่แท้ สิ่งที่แน่นอน ของคุณลักษณะบางอย่างของสิ่งต่าง ๆ
ดังนั้น วันนี้ เฮา ฮู้ อะหย้งเกี่ยวกับ พี่น้อง ซาวลาว
พี่น้องซาว ลาว ก็รู้จักคนไทย คืนกั๋น เจ้า
ซำบายดี
ภาษาและวัฒนธรรมเป็นรากฐานของชีวิต... น่าคิดที่คนลาวเขาเริ่มคิดถึงการรุกรานทางวัฒนธรรม แต่คนไทย...ไม่รู้ว่าคิดบ้างหรือเปล่า เราพวกมองโลกในด้านดี นักวัฒนธรรมบางคนเรียกเรื่องอย่างนี้ว่า "การปรับปรนทางวัฒนธรรม" ไม่ได้เขียนผิดนะคะ คงมาจากการปรับตัว ปรับเปลี่ยน สมาสกับคำว่า ผ่อนปรน ล่ะมังคะ แต่คนไม่มีรากงงมาก....
นักวิชาการ ใช้คำวิชาเกิน
คนอ่านทั่วไป ก็ไม่เข้าใจ
ถ้าเข้าใจ ก็คงเข้าใจแบบ
ขาด ๆ เกิน ๆ