คนเลี้ยงโคต้องเรียนอะไรเมื่อโจทย์ที่เปลี่ยนไป
สองวันมานี้นอกจากร่วมเรียนรู้เรื่องเห็ดกับอาจารย์อุทัยแล้วยังทำหน้าที่คนเลี้ยงวัวเต็มตัว เพราะคนเลี้ยงตัวจริงลางาน
เมื่อทำหน้าที่คนเลี้ยงเต็มตัวก็ต้องเจอกับโจทย์ตัวจริงเสียงจริงเพราะพ่อครูบอกว่าลงทุนให้วัวผอมยกฝูง เพื่อให้นักเรียนโข่งได้เรียนรู้จริงว่าจะเลี้ยงอย่างไรให้วัวอ้วนได้
อ้าว เจอวัวผอมของจริงซะแล้ว ทำยังไงดีวัวจึงจะอ้วน
สมมติฐานนักศึกษาทุกคนลงความเห็นคือ ให้กินเยอะ เหมือนคนเลี้ยงแล้วจะอ้วน แหม! พ่อครูยังบอกว่ามีวัวอ้วนดีกว่ามีเมียอ้วนเลย แบบนี้คงต้องอดอาหารแทนวัว
เมื่อทุกเสียงลงมติว่าต้องให้วัวกินอาหารหรือกินหญ้าเยอะ
แล้วจะหาหญ้าหรือหาอาหารจากไหนดี ก็หาในสวนป่า ซึ่งก็เป็นป่าจริง ๆ ในเวลานี้ คือมีแต่ต้นไม้แต่ขาดใบหญ้า ซึ่งไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลยสักนิด เพราะช่วงนี้เป็นฤดูแล้ง ฝนฟ้าไม่ตก หรือตกบ้างแค่ดินลาย ๆ นับเม็ดได้ เมื่อแล้งขนาดนี้ หญ้าก็ต้องหดหายไปตามกัน
แต่ก็อุ่นใจนิด ๆ เพราะมองเห็นหญ้าอีกแปลงที่เขียวชอุ่มสดุดตา ลงแรงเกี่ยวไปให้วัวเต็มคันรถ (เข็น) แต่พอพอให้วัววัวกับเมิน ไม่ยอมกินซะดื้อ ๆ นึกตกใจว่าวัวเป็นอะไรหรือเปล่า ไม่ยอมกินหญ้าเลย ไม่ยอมกินทั้งฝูง คิดในใจ ดวงตกหรือเปล่าเรามาเลี้ยงวัววันเดียววัวไม่กินหญ้ายกฝูง
เอะ! หรือหญ้าเหม็น ฉุน รีบดมดู ก็เปล่า เขียวก็เขียว เกี่ยวมาแต่ยอดทั้งนั้น แต่เมื่อจับใบหย้าและลำนปรากฏว่า ใบแข็งมากแถมยังคมและบาดมือด้วย หรือเพราะสาเหตุนี้วัวจึงไม่กิน
รีบถามผู้เชี่ยวชาญ ได้คำตอบว่า หญ้าอุบลพาสพาลั่ม นั้นใบแข็งหยาบและคมทั้งวัวและควายไม่ชอบกินเอาซะเลย
ยุ่งสิทีนี้ จะเที่ยงแล้ววัวไม่ยอมกินหญ้าเลย หันซ้ายหันขวาจะหาอะไรให้วัวกินแก้หิวไปก่อน ไม่งั้นจะกลายเป็นเหยื่อความหิวของวัวแน่ๆ
เหมือนพระมาโปรด เจอต้นก้ามปูแตกยอดใบงามข้างบ้านหกเหลี่ยม รอดตายทั้งคนและวัวกันไปหนึ่งมื้อ
แต่ใบก้ามปูก็แค่มื้อแรกของวัว รอบบ่ายจะเอาอะไรให้กินดี ในเวลาที่วัวกำลังกินใบก้ามปู ก็เดินสำรวจรอบสวนจะเอาใบไม่อะไรให้วัวกินอีก เหลือบไปเห็นใบมะค่าแต้ รีบปีนเก็บทั้นทีแล้วแจ้นเอามาให้วัวลองชิม ปรากฏว่าวัวเมินอีก
ไม่เป็นไรไม่กินก็ไม่แปลก เพราะแค่ให้ลอง และปรึกษากันใหม่ว่าคงต้องเสริมอาหารข้นในมื้อเย็นกันเป็นแน่ไม่งั้นวัวตาย
แล้วจะเอาอาหารข้นที่ไหน หาซื้อก็ไม่คุ้มเพราะราคาแพง จึงตัดสินใจใช้มันสำปะหลังเส้นที่มีอยู่ไปพลางก่อน
จากนั้นจึงตัดสินใจไปเกี่ยวหญ้ากินนีม่วงอีกครึ่งรถ มาให้วัวกินอีกตอนบ่าย
สี่โมงเย็นให้มันเส้นอย่างเดียว แค่ตักไปให้วัวเห็นวัวตื่นเต้นกันใหญ่ คอกข้างเคียงเรียกร้องกันระงม
แก้โจทย์ไปได้หนึ่งเปราะว่าจะเอาอะไรให้กินในวันแรก ตามสภาพวัตถุดิบที่มีในพิ้นที่ ซึ่งถ้าหากไม่ใช่สวนป่าที่มีต้นไม้และแปลงหญ้าพอสมควรแล้วการเลี้ยงโคในสภาพที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปในยุคปัจจุบันนี้แล้ว คนเลี้ยงคงต้องลำบากน่าดู
การเตรียมแปลงหญ้าอาหารสัตว์ให้เพียงพอกับความต้องการของวัวจึงเป็นสิ่งจำเป็นในยุคนี้เพราะสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติจะมาช่วยเลี้ยงวัวเหมือนในอดีตไม่ได้แล้ว
คนเลี้ยงโคจะต้องเรียนรู้เรื่องอาหารเพื่อให้เท่านการเปลี่ยนแปลงนี้
ความเห็น (6)
มันส์ไหมละ หัวอกของคนเลี้ยงวัว
มันต้องได้อย่างนี้ ได้ยังงี้ๆๆๆ
อ่านแล้วเห็น เห็นปัญหา เป็นชะตากรรมของวัวร่วมกับชะตากรรมของคน
เรื่องชะตากรรมร่วมสำคัญ มันจะกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้อย่างเต็มที่ ไม่อย่างนั้นก็จะคิดง่าย วัวมันจะกินหรือไม่กินก็ช่างมัน ไม่ใช่ตัวฉันนี่หว่า
ดังนั้นKM.ธรรมชาติจึงสนุก เพราะมันมีเหงื่อ ความร้อน กังวล มองหาตัวช่วย สะท้อนว่าเรามีความรู้อะไร
ปัญหาที่เผชิญจะแก้ไขได้ด้วยความรู้อะไร อาจจะมีหลายรู้ รู้ไหนละดีที่สุด คิดต่อ ทำต่อ เรียนต่อๆๆ
ก่อนจะโดดข้ามคูต้องถอยหลังไปสามก้าวครับ ไม่งั้นยากครับ
ก้าวที่ ๑ ร่องรอยคนเดิมทำอะไรไว้
ก้าวที่ ๒ มีใครบันทึกอะไรไว้ที่ไหน อันนี้ต้องหาเป็นทุน หาใช้เป็นวันๆไม่ทันกิน
ก้าวที่ ๓ หลักการทฤษฎี ว่าอย่างไร เป็นจุดอิงที่ดี ต้องหาและฝึกคิดตาม ไม่งั้นไม่ทันใช้ และใช้ไม่เป็นครับ
พ่อครูค่ะ
โจทย์ใหญ่นี้วัดกึ๋นเอาการเลยค่ะ แต่ความรู้ที่จะใส่ลงไปต้องใฝ่หาและใฝ่ปฏิบัติอีกมากจึงจะเห็นผลค่ะ
ขอบคุณค่ะ
อาจารย์แสวงที่เคารพ
คงจะเป็นการก้วกระโดดเหมือนที่อาจารย์ว่าค่ะ แต่ก่อนจะลุยก็ได้ข้อมูลเบื้องต้นมาบ้างแล้วทั้งจากตำราและตัวคนว่าคนเลี้ยงวัวเอาอะไรเลี้ยงบ้าง จึงพยายามหาอาหารที่มีเลี้ยงก่อน แต่ก็ได้วางแผนสำหรับวันต่อไปด้วย ว่าจะให้วัวกินอะไรดีเพื่อให้ฟื้นตัวเร็วขึ้น ทั้งการเพิ่มปริมาณหญ้า ให้เกลือแร่ ฉีดยาบำรุง และเสริมอาหารข้นบางเวลา ซึ่งจะพยายามหางที่เหมาะสมและลงตัวตามสภาพและปัจจัยที่มีในสวนป่าค่ะ
ขอบคุณค่ะ
พ่อครูที่เคารพรัก
ขอบคุณค่ะพ่อครู จะติดตามไปติด ๆ ค่ะ