พรุ่งนี้ วันที่ 12 มีนาคม เป็นวันคล้ายวันเกิดของเรา
เพื่อน พี่น้อง หรือแม้แต่สามีของเรา
เขาอาจจะจำ หรือไม่เคยคิดจะจำวันนี้ของเรา
แต่อย่างน้อยที่สุด......
คน ๆ นี้จะจดจำวันสำคัญวันนี้ของฉันได้
แม่...คนที่ไม่เคยลืมวันเกิดของลูกทุกคน
ทุกๆปี ในวันเกิดฉันจะโทรศัพท์ไปหาแม่
เพราะฉันรู้ว่าแม่ไม่เคยลืมนึกถึงฉัน
ฉันรู้ว่าแม่รักฉันมากแค่ไหน
แต่ฉันเพิ่งรู้ว่ามันประมาณความรักครั้งนี้ไม่ได้
นับตั้งแต่ฉันได้เป็นแม่คนจริงๆ
ฉันถึงรู้ว่าแม่...รักฉันมากกว่าฟ้า...มากกว่าทุกสิ่งในโลก
ในวันที่ฉันรู้สึกเหงาและโดดเดี่ยวที่สุด
คนแรกที่ฉันนึกถึงก็คือ แม่
และขณะที่ฉันกำลังเขียนบันทึกนี้
น้ำตาแห่งความคิดถึงมันก็ไหลซึมอยู่ตลอด
แม่จ๋า....ลูกคิดถึงแม่ที่สุดเลย
คืนนี้อยากนอนกอดแม่ที่สุดเลย
ถึงแม้แม่จะอยู่ไกลแสนไกล
แต่ลูกรู้ว่า ลูกอยู่ในหัวใจ อยู่ในอ้อมกอดของแม่
ตลอดเวลา......
พรุ่งนี้เช้า...ลูกจะตื่นมาแต่เช้ามาใส่บาตรและทำบุญ
เพื่อเป็นสิริมงคลกับตนเองในวันเกิด
และขอให้ผลบุญนั้นส่งให้แม่มีความสุข
ห่างหายจากโรคภัยไข้เจ็บที่แม่ประสบอยู่
และลูกขอกราบขอบพระคุณในความรักของแม่
ที่มีต่อลูกเสมอมา.....รักแม่มากที่สุด
ขอโทษคุณครูคะเมื่อวานดิฉันทำผิดไปมากไม่ได้คิดให้ดี ดิฉันเป็นคนโทรไปเองเป็นเพื่อนผู้ปกครองของรักษิณา