คนไทยกับการทำงานหลายอย่างพร้อมกัน (Multitasks)
เรื่องจากงาน : ผู้เล่า - คุณเกรียงศักดิ์ นิรัติพัฒนะศัย
ในระหว่างที่ คุณเกรียงศักดิ์ นิรัติพัฒนะศัย กำลังโค้ชปีเตอร์อยู่นั้น ปีเตอร์ถามว่า “ทำไมคนไทยจึงทำงานหลายอย่างหรือที่เรียกว่า Multitasks ไม่ได้ เวลามอบหมายงานสามสี่อย่างพร้อม ๆ กัน โดยหวังว่าสามวันคงจะเสร็จ พนักงานส่วนใหญ่ไม่สามารถทำได้ตามกำหนด คุณพอจะบอกสาเหตุได้ไหมครับ”
“ผมคิดว่าพอตอบได้ แต่อยากถามความเห็นจากหลาย ๆ คนก่อน ผมว่าเรื่องนี้น่าสนใจมาก”
สองวันต่อมา ผมคุยโทรศัพท์กับคุณแอน ผู้บริหารระดับสูงในบริษัทข้ามชาติ เมื่อจบธุระ ผมถามเธอด้วยคำถามของปีเตอร์
คุณแอนบอกว่า “แอนว่าน่าจะมาจากการศึกษาค่ะ ระบบของเราสอนแบบแยกส่วน เรามีวิชามากมายเลย แต่เราไม่ได้สอนคนของเราว่าโดยรวมแล้วเราเรียนไปเพื่ออะไร เด็กเข้าใจว่าเราเรียนไปเพื่อสอบ โดยมองภาพรวมไม่ออกว่าเราสอนเขาเพื่อนำไปใช้ในชีวิต นอกจากนี้ ระบบการเรียนการสอนของเราก็ไม่ได้สอนให้เด็กคิดและวิเคราะห์ ที่สำคัญคือเราไม่ได้สอนให้เด็กถาม เมื่อเด็กไม่ถูกฝึกให้ถาม เด็กก็ต้องคาดเดาเอาเองด้วยความเข้าใจของเขา (เอ.. หรือว่าที่จริง ไม่ได้หัดคิดอะไรเลย) ใครจะเรียนรู้ได้เข้าใจทุกเรื่องหากไม่ถาม แอนไม่ทราบว่าเดี๋ยวนี้ระบบการศึกษาปรับเปลี่ยนไปมากน้อยเพียงใด แต่สมัยแอนมันเป็นแนว ๆ นี้แหละคะ”
<p> สัปดาห์ถัดมา ผมมีนัดกับคุณแป๋ว มือหนึ่งในวงการบริหารทรัพยากรบุคคลในแวดวงสถาบันการเงิน ตอนนี้เธอเปิดบริษัทที่ปรึกษา เราพูดคุยกันถึงความเป็นไปได้ในการ่วมมือทางธุรกิจ หลังการประชุม เธอชวนผมและทอมหุ้นส่วนชาวอเมริกันไปทานอาหารกลางวันกัน</p><p> ผมจึงยกเรื่องคำถามของปีเตอร์มาขอความเห็นจากทั้งสองท่านผู้เชี่ยวชาญ</p><p> ทอมเริ่มด้วยความเห็นที่น่าสนใจว่า “Multitasks เป็นเรื่องเกี่ยวกับประสิทธิผล หรือ Productivity มันเป็นผลผลิตมาจากยุคของรีเอ็นจิเนียริ่งกระบวนการทำงาน และการที่องค์กรมีการลดชั้นสายงานบังคับบัญชาลง หรือที่เรียกว่า Flat Organization ทำให้พนักงานในองค์กรต้องทำงานเพิ่มขึ้น ด้วยจำนวนบุคลากรที่ลดลง</p><p> ในอเมริกา มีการศึกษาและวิจัยว่า การทำงานหลายอย่างอาจจะไม่เกิดประสิทธิผลตามที่ต้องการ ที่จริงในบางกรณีอาจทำให้ประสิทธิผลด้อยลง รวมทั้งกระทบขวัญและกำลังใจของพนักงานด้วยซํ้าไป ผมไม่คิดว่าเฉพาะคนไทยเท่านั้นที่ทำงานหลายๆอย่างพร้อม ๆ กันได้ไม่ดี ผมเห็นชาวอเมริกันจำนวนมากก็มีความยุ่งยากนี้เหมือนกัน</p><p> ผมคิดว่าในกรณีของคนไทย อาจจะมีความท้าทายมากกว่า ตรงที่คนไทยมักจะไม่ค่อยตั้งคำถามในกรณีได้รับการมอบหมายงานหลาย ๆ อย่างในเวลาเดียวกัน มักลงมือทำงานกันเลย ทั้ง ๆ ที่บางครั้งก็ไม่ค่อยเข้าใจคำสั่งเสียเท่าไรนัก และนึกอยู่เสมอว่า การมอบหมายงานคือการสั่งงาน เมื่อได้รับคำสั่งก็ลงมือทำ</p><p> หากไม่ถามคำถามเกี่ยวกับรายละเอียดของคำสั่ง ไม่ตรวจสอบให้ชัดเจนว่าเส้นตายของแต่ละงานคือเมื่อไร ผลเสียหายที่ตามมาจะเป็นอย่างไรหากงานไม่เสร็จ สมมติว่าบางคนมีความกล้าที่จะถามขึ้นมา เรื่องต่อไปก็คือ ดุลยพินิจในการจัดลำดับความสำคัญ ซึ่งแน่นอนว่าต้องใช้ทักษะในการวิเคราะห์การตัดสินใจที่ดี </p><p> “แป๋วเห็นด้วยค่ะว่า เราอาจจะไม่ถนัดเวลาเจอสถานการณ์ที่ไม่ค่อยมีความชัดเจน และการจัดการงานหลายอย่างในเวลาเดียวกัน แต่ก็มีคนไทยจำนวนมากที่สามารถเรียนรู้และพัฒนาจนกระทั่งจัดการกับสถานการณ์ที่คลุมเคลือ ตลอดจนบริหารงานหลายอย่างในเวลาเดียวกันได้อย่างดี </p><p> มันอยู่ที่การฝึกฝนหรือการได้รับการชี้แนะ (โค้ช) มากกว่า ไม่ใช่ว่าจะเรียนรู้ไม่ได้เลยทีเดียว สำหรับคนที่ไปเรียนต่างประเทศอาจจะได้เปรียบโดยเฉพาะในประเทศทางตะวันตก ระบบการเรียนการสอนของเขาจะสอนให้คนคิดมากกว่าจำ และคนที่ไปเรียนแล้วทำงานด้วยในเวลาเดียวกันจะยิ่งดีใหญ่ เพราะเขาต้องรู้จักการบริหารเวลา โดยการทำอะไรหลายอย่างพร้อมกัน และต้องฝึกการตัดสินใจจากการทำงาน</p><p>ใครที่ไม่ถนัดทำงานหลายอย่างในเวลาเดียวกัน หรือชอบทำงานให้เสร็จเป็นเรื่อง ๆ ไป ลองอ่านเรื่องเล่าดูอีกที เผื่อจะสนุกกับการทำงานหลายอย่างไปพร้อมกัน</p>
ไม่มีความเห็น