ถึงแม้ทีมเราจะเหนื่อยล้ากับการเดินทาง แต่เราก็มีเวลาสำหรับการพักผ่อนไม่มากนัก เรานัดประชุมกับคณะผู้บริหารของ ปูนกัมปอต ไว้ตอน 1 ทุ่ม ว่ากันไปแล้วเรามีเวลพักกันไม่ถึง ชั่วโมง เพราะกว่าจะขนสัมภาระเสร็จก็เกือบ 6 โมงครึ่งเข้าไปแล้ว ผมรีบล้างหน้าล้างตา เอนหลังเพื่อคลายเส้นเล็กน้อย ก็รีบออกเดินทางจากที่พัก ไปอาคาร สำนักงานซึ่งเป็นสถานที่ ที่นัดประชุมกับคณะผู้บริหาร...
จากการประชุมร่วมกับคณะผู้บริหาร ทีมเราก็รู้เลยว่างานนี้ไม่หมูแน่ เพราะมีงานที่เราต้องทำมากกว่าที่เราเตรียมมาอีกเยอะ..ระหว่างประชุมเราไม่ลืมที่จะสอบถามถึงสภาพการทำงานร่วมกับคนงานชาวกัมพูชา ซึ่งเราต้องทำงานร่วมด้วยอย่างแน่นอนในวันพรุ่งนี้ พูดง่ายว่า ตรวจสอบจริต ของเพื่อนร่วมงาน ก่อนว่างั้นเถอะ..
เราใช้เวลาประชุม และสอบถามข้อมูลอยู่ประมาณ 2 ชั่วโมง แล้วก็กลับมารับประทานอาหารกัน อาหารมื้อแรกที่เราได้รับประทานกัน ก็เป็นแบบเท่าที่มี กินเพื่ออยู่ครับ มื้อแรกของเรา ก็มี มาม่าผัด ผัดถั่วงอกและ ผัดมะเขือ.. เฮ้อ..เดินทางมาก็เหนื่อยแล้ว เวลาพักก็น้อย พอถึงเวลากิน ก็เจออาหารอย่างที่ว่า ..ผมอยากกลับบ้าน..แค่นั้นยังไม่พอครับ หนักยิ่งขึ้นเมื่อได้สัมผัสกับอาหารคำแรก ทันทีที่อาหารเข้าถึงปาก เราทั้งสี่คนมองหน้ากันอย่างไม่ได้นัดหมาย..ทุกคนสะอึกกับรสชาดของอาหารครับ...ทั้งหวาน ทั้งจืด ประมาณว่าผงชูรสเป็นห่อๆว่างั้นเถอะ...และแล้วเราก็ต้องหันไปสั่งอาหารยอดฮิตอีกหนึ่งอย่าง นั่นก็คือ "ไข่เจียว" ครับ และไม่ลืมบอกว่าอย่าใส่ผงชูรสเยอะน่ะ ...
ผ่านไปครับกับอาหารมื้อแรก..แต่ดูท่ายังไม่ถึงเวลาพักของพวกเรา..หลังจากที่กินข้าวเสร็จแล้วทีมเรายังมานั่งวางแผนการทำงานในวันพรุ่งนี้กันต่อ..เพราะว่าสถานการณ์ที่เราเจอวันนี้ไม่ได้ตรงกับสิ่งที่เราเตรียมมา เราจึงต้อง "ปรับแผนการทำงาน" เพื่อให้สอดคล้องกับสถานการณ์ และต้องให้บรรลุเป้าหมายของงานด้วย...
การทำงานในวันนี้เราต้องแข่งกับเวลาอย่างมาก ยิ่งสถานการณ์เปลี่ยนไปไม่ตรงกับแผนที่เราเตรียมไว้ยิ่งต้อง ใช้เวลาให้เกิดประโยชน์ มากยิ่งขึ้น..งานมากขึ้นกว่าเดิม แต่เวลาที่เรามีอยู่เท่าเดิม..ครับ..คืนแรกกว่าที่เราจะได้นอนพักผ่อนก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืนครับ..
น้องบ่าวเจ้า....อิดนักก่อเจ้า...17-19 มีค.นี้ไปบ้านพ่อครูบาก่อ
ขอบคุณครับพี่หนิง...อิดขนาดครับ..
ขอบคุณครับ