ฮอยอัน... ฉันรักเธอ ...ตอนที่ 1


ฮอยอัน... ฉันรักเธอ

 

ทีมที่ไปด้วยกัน มีพยาบาล 5 คน แพทย์ 1 คน และอาจารย์ 2 คน (อีก 1คน เป็นตากล้อง)

ฮอยอัน... ฉันรักเธอ.. ก่อนจะถึงฮอยอัน  ฉันขอเล่าเรื่อง  การท่องเที่ยวเวียตนาม ให้ฟังนะคะ   ฉันและเพื่อนๆรวม 8 คน ไปเที่ยว เวียตนาม โดยรถตู้ปรับอากาศ ซึ่งทัวร์นี้ พวกเรา เรียกว่า ทัวร์ ช๊อบ แช๊ะ ฉี่   ในช่วงวันที่ 22-25 กุมภาพันธ์ 2550  

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา 04.00 น. พวกเราเดินทางจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น มุ่งหน้าสู่สะพานข้ามแม่น้ำโขงที่จังหวัดมุกดาหาร  

ทำการตรวจสอบเอกสารพิธีการออกประเทศไทยและเข้าประเทศลาว  โดยมีเพื่อนของเจ้าของบริษัททัวร์ที่อยู่ฝั่งลาวมารับเพื่อข้ามสะพาน  เสร็จแล้วมีรถตู้ปรับอากาศมารับผ่านดินแดนประเทศลาว สะหวันเขต ตามทางหลวงหมายเลข 9

 

ผ่านด่านชายแดนลาว               เวียตนาม ที่ด่านลาวบาว ระยะทาง 256 กิโลเมตร   จากนั้นเดินทางต่อไปยังเมืองเว้ เมืองหลวงเก่าและเป็นเมืองแห่งประวัติศาสตร์ของเวียตนาม และเป็นถิ่นกำเนิดของ กษัตริย์ในราชวงศ์เหงียน  และเป็นหนึ่งในมรดกโลก  เรามีไกด์ชาวเวียตนาม ชื่อ ลุงวี  เคยอยู่เมืองไทยถึงอายุ 12 ปี สามารถพูดภาษาไทยและร้องเพลงไทยอมตะได้หลายเพลง เช่น เพลงของสุรพล สมบัติเจริญ  เพลงของสมยศ ทัศนพันธ์ ฯลฯ    ล่องเรือในแม่น้ำหอม  ซึ่งมีหนุ่มสาวชาวเวียตนาม มาขับกล่อมด้วยเสียงดนตรี

 

ผู้หญิงใส่ชุดประจำชาติ เรียกว่า อ๋าวใหญ่  ชุดผ้าเบาบาง ทำให้พลิ้วไหวเวลาเดิน เท่าที่เห็นคนใส่ชุดนี้จะเป็นไกด์ชาวเวียตนามและนักแสดง หรือพนักงานต้อนรับในโรงแรมและร้านอาหาร

 

ส่วนชาวเวียตนามจริงๆชอบใส่ เป็นชุดเสื้อสูทและกางเกงสีเดียวกัน เราถามลุงทวีว่า พวกเราสามารถใส่ชุดอ๋าวใหญ่ได้ไหม ลุงวี บอกว่า คนจะใส่ชุดนี้สวยจะต้องสูง 160 เซนติเมตรขึ้นไป เอวคอดประมาณ 26 นิ้ว  แต่ลุงวีไม่ยอมตอบให้พวกเราเสียใจ ว่าเราควรจะใส่ได้ไหม  คิดเองก็แล้วกัน 

โปรดติดตามตอน 2 ค่ะ

หมายเลขบันทึก: 81658เขียนเมื่อ 2 มีนาคม 2007 19:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม 2021 07:30 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (8)
ทราบว่าชุดอ๋าวใหญ่ ใส่แล้วชวนมองค่ะ

สวัสดีค่ะคุณใบบุญ 

  • ใส่แล้วสวย เซ๊กซี่ แต่คนใส่ต้องรูปร่างดีค่ะ
  • ตอน ๑ ก็สนุกแล้ว ติดตามตอน ๒ ต่อ

สวัสดีค่ะ อ. beeman

  • ตอนแรกว่าจะเขียนตอนเดียวแต่ยาวมาก
  • เลยต้องเขียน 2 ตอนและมีเก็บตกจากเวียตนามอีกตอนหนึ่งนะคะ
  • แต่ตอนใส่รูปรู้สึกต้องใช้เวลานานพอสมควน เพราะต้องใส่ทีละภาพ
  • ไปอ่านที่อาจารย์แนะนำวิธีการใส่รูปหลายรูป
  • จะลองทำตามคำแนะนำอีกครั้งนะคะ
  • ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นครับ
  • การใส่ภาพที่ขนาดไม่เท่ากันก็เป็นศิลปะอีกแบบหนึ่งครับ
  • ถ้าใส่เป็น Pattern เดียวกัน คนก็จะเบื่ออีกครับ
  • แต่ในบล็อกของเรา มีความหลากหลายก็จะดีครับ

สวัสดีค่ะ อ. beeman

  • คงต้องพยายามต่อไปค่ะ
  • เห็น blog ที่อาจารย์เขียนและใส่ภาพในงานพืชสวนโลก สวยมากค่ะ
  • ถ้าจะขอภาพมาใช้บ้าง Coppy  จาก blog ของอาจารย์ได้ไหมคะ

ได้ดูภาพที่พี่อุบลไปเที่ยวเวียดนาม มีสีสันดีคะ่ ต้องหาโอกาสไปสักครั้ง การแต่งกายของหญิงสาวก็สดใสดีนะคะ่ ตอนนี้เป็นสมาชิกใหม่ ถามว่าการเข้าไปตอบคำถามทำอย่างไรคะ่ ช่วยแนะด้วยคะ่

Pสวัสดีค่ะ

การได้ไปเที่ยวต่างประเทศบ้าง ก็เป็นการเปิดโลกทัศน์ของเราได้ค่ะ

เวียตนาม มีนักท่องเที่ยวไทยไปมาก เดินชนกัน เพราะราคาไม่แพง ทั้งราคาทัวร์ไม่ถึงหมื่นค่ะ เดินทางสะดวกโดยรถยนต์

การเข้าไปตอบคำถาม

ถ้ามีคนอื่นเข้ามาแสดงความคิดเห็น จะมีการส่ง email มาที่เรา เราสามารถคลิกผ่านทาง mail ได้

หรือจะเข้าไปที่ศูนย์รวบรวมข้อมูล แล้วดูว่าบันทึกที่ได้รับความคิดเห็นล่าสุด เราก็คลิกเข้าไปดู แล้วตอบแต่ก่อนตอบ ควรจะเข้าระบบก่อนค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท