การขับเคลื่อนเยาวชนพิจิตร


บทเรียนที่ผ่านมา
    
ตั่งแต่ผมเข้ามาเป็นอาสาสมัครมูลนิธิร่วมพัฒนาพิจิตรผมก็มุ่งเน้นไปในงานเยาวชนมาตลอด ก็ตั่งแต่ปี2547ปลายๆปีก็เริ่มคลุกคลี่กับเยาวชนก็จึงได้รู้ว่าเยาวชนเค้ารู้สึกหรือคิดอะไรของเค้าเป็นส่วนตัวซะส่วนใหญ่  เยาวชนที่คิดแบบส่วนร่วมนั้นมีน้อยมากในกลุ่มที่ทำงานร่วมด้วย ส่วนใหญ่เค้าก็จะคิดว่าทำแล้วมันสนุกไปวันของเค้าไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมต่างๆ..พอจบกิจกรรมก็จบกันอะไรประมาณนี้ แต่ก๋มีบางคนก็คิดว่าทำอย่างไรให้เยาวชนคิดทำเรื่องส่วนร่วมหรืออาสาสมัครให้มากขึ้น ตอนนี้ก็เกิดผลบ้างแล้วเป็นบางกลุ่มในจังหวัดนะครับ
 * ก็จะมีซับน้ำตาให้น้องก็คือกลุ่มพี่ลงไปช่วยเหลือหรือสันทนาการให้น้องมีความสุขสนุกสนาน

* แจกของเมื่อประสบภัยทางธรรมชาติ (น้ำท่วม ภัยหนาว )

* ทายาทเกษตรตามแนวคิดเศรฐกิจพอเพียงตอนนี้ก็ทำเป็นต้นแบบแล้ว 6 โรงเรียนแล้วยังมีเครือข่ายที่สนใจอีก40 โรงเรียน 

* กิจกรรมสร้างบ้านดินโดยการสร้างกระบวนการสานสัมพันธ์ระว่างเด็กที่หลากหลายมาพบปะกันแล้วเรียนรู้การทำงานเป็นกลุ่มเป็นเครือข่าย

* สืบสานภูมิปัญญาชาวบ้าน ก็จะมีการเอาภูมิปัญญาของผู้เฒ่าผู้แก่ออกมาถ่ายทอดให้กับเยาวชนรุ่นหลังๆ

ตอนนี้ผมก็ได้พหุภาคีที่เข้ามามีส่วนร่วม ไม่ว่าจะเป็นผู้ว่าราชการจังหวัด พมจ. อบจ. อบต. หรือองค์กรเอกชน(NGO)  ที่ท่านๆทั้งหลายได้เร่งเห็นความสำคัญของพลังเด็กและเยาวชนที่เป็นอนาคตของชาติก็ได้เข้ามาร่วมไม้ร่วมมือกันขับเคลื่อนงานเยาวชนต่อไปครับ

จากมุมมองของผมนะครับจากที่เราได้เห็นเด็กและเยาวชนมุ่งเน้นแต่การเรียนการสอนอยู่แต่ในห้องทำให้เด็กจบออกมาแล้วทำอะไรไม่เป็นหรือไม่มีประสบการณ์ในการตัดสินใจหรือกระทำอะไรต่างๆขาดการไตร่ตอง จึงทำให้เด็กและเยาวชนในสังคมปัจจุบันไปยึดติดบริโภคนิยมตามกระแสไปซะเกือบหมดแล้วครับ..............

  แต่ถ้าเอาเด็กมาเรียนนอกห้องหรือไปเรียนกับผู้รู้เด็กเค้าจะคิดอะไรได้เยอะแล้วได้เห็นประสบการณ์ของผู้รู้คนนั้นเค้าก็จะมาคิดได้ว่าถ้าเค้าาเจอปัญหาอย่างนี้จะต้องแก้อย่างนั้นเพราะเค้าได้ประสบการณ์จากผู้รู้คนนั้นมา มันจะเป็นแนวทางในการเดินของชีวิตของเค้าอย่างมีความระมัดระวังที่สุด แถมยังในความรู้นอกตำราที่ในตำราไม่มีติดตัวเค้าไปตลอด เมื่อเค้าเจอปัญหาเค้าก็จะนึกเอ๋อ...ลุงเค้าเคยสอนไว้นี่น่าแล้วเค้าก็จะแก้ปัญหาไปได้อย่างสบายมาก

 เด็กนอกๆหรือชนบทไม่น่าห่วงหรอกครับแต่เด็กในเมืองซิครับน่าห่วงส่วนากเด็กนอกเข้ามาเรียนที่ในเมืองจะเสียนคนแทบทุกคนเลยนะครับจากประสบการณ์ที่เห็นและได้คุยกันกับทีมทำงานเด็กและเยาวชน เพราะเด็กห่างไกลสายตาผู้ปกครองและแห่งอมายยมุขเยอะมากมากที่จะทำให้เด็กเสียคนบางคนก็ตามเพื่อนๆๆที่จะทำให้พฤติกรรมเค้าเปลี่ยน การใช้จ่ายเปลี่ยน อะไรประมาณนี้น๊ะครับ
ผมพึ่งเริ่มหัดเขียนบล๊อกนะครับมีอไรก็คอมเม้นทร์ได้เลยนะครับ( คนดินดิน)

 

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #นักพัฒนาน้อย
หมายเลขบันทึก: 81540เขียนเมื่อ 2 มีนาคม 2007 10:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
อยากรู้จังที่ จ . พิจิตรนี้เยาวชนเค้าสนใจเรื่องใดเป็นสำคัญ แบบว่า มีกลุ่มที่ทำงานช่วยกันอย่างเข้มแข็ง เช่น สืบสานวัฒนธรรม ..สิ่งแวดล้อม...วิถีชีวิต.?

ก็จะมีหลากหลายกลุ่มน๊ะครับ..เช่นทายาทเกษตร

กลุ่มวัฒนธรรม   กลุ่มกิจกรรม แต่ก็ยังไม่เข็มแขงเลย

เพราะขาดกลุ่มพี่เลี้ยงที่จะดูแล

เป็นเรื่องที่น่านใจมากคะ...แล้วแต่ละกลุ่มมีการดำเนินงานอย่างไร...มีการเชื่อมโยงกันแบบไหน ..แล้วคุณดินดินมีแนวทางที่จะผลักดันให้เด็กทำงานอย่างเข้มแข็งได้อย่างไรคะ

ครับ...ตอนนี้แต่ละกลุ่มทำกิจกรรมอยู่ในพื้นที่

ตอนนี้กำลังจะจัดสมัชชาเด็กและเยาวชนเพื่อที่จะมาเชื่อมประสานความสำพันธ์กันระหว่างเด็กในเมืองกับเด็กชนบท

หาผู้ใหญ่ใจดีคอยดูแลและพี่เลี้ยงให้กับเด็กและเยาวชน

กิจกรรมและแนวคิดน่าสนใจมากค่ะ

ทางรายการอิฐก้อนแรก มีความสนใจมากค่ะ ทางรายการกำลังมองหา เยาวชนหรือกลุ่มเยาวชนที่มีความคิดและทำความดีเพื่อสังคมหรือชุมชนอย่างต่อเนื่อง ติดต่อกลับที่ บ.ดี ธิงค์ พลัส จำกัดนะคะ หรือ [email protected] ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท