ยะลา นครศรีฯ ตั้งวงเรียนรู้วิธีทำงานแบบ KM
ขอคั่นเขียนถึงขบวนการขับเคลื่อนองค์กรชุมชนในจังหวัดนครศรีธรรมราชไว้ด้วยบันทึกการมาศึกษาดูงาน KM แก้จนเมืองนคร ของคณะจากศูนย์อนามัยเขต 12 ยะลา ครับ
คณะของศูนย์อนามัยเขต 12 ยะลา มากัน 30 ท่าน นำโดย นพ.บุญยง รุจิราวรรณ CKO ดร.สุดารัตน์ ธีระวร นักวิชาการสาธารณสุข 8 ประธาน KM นพ.ประวิทย์ ชัยก้องเกียรติ นายแพทย์ 8 รองประธาน KM และนางสาวจรินทรัตน์ แซ่น่า พยาบาลวิชาชีพ 7 เลาขานุการ KM มาถึงห้องประชุมศรีปราชญ์ ชั้น 3 ศาลากลางจังหวัดแปดโมงครึ่งตามนัด
ท่านผู้ว่าราชการจังหวัดนครศรีธรรมราชติดประชุมนายอำเภอ มาต้อนรับไม่ได้ มอบหมายให้ ผอ.กศน.จังหวัดนครศรีธรรมราช ผอ.วิมล วัฒนา มาต้อนรับ และเล่าประสบการณ์ KM แก้จนเมืองนคร และจัดทีมงาน ทั้งทีม สสจ.นครศรีฯ ปกครองจังหวัด KM ทีม ของ กศน.จังหวัดนครศรีฯ คณะคุณอำนวยในโครงการจัดการความรู้แก้จนเมืองนครในพื้นที่ซึ่งมีผม ครูแต้วเมืองคอน และทีมคุณกิจครัวเรือนซึ่งเป็นแกนนำหมู่บ้านที่เข้าร่วมโครงการแก้จน จากบ้านบางพุดทรา หมู่ที่ 1 ตำบลบางจาก อ.เมือง ซึ่งผมได้ติดต่อประสานไว้ ให้ประสบการณ์การทำงาน และสนทนาพูดคุย
3 ชั่วโมงของการ ลปรร. ดูเหมือนว่าจะมาคึกคักมากเอาตอนที่ทีมผู้เล่าจากพื้นที่หมู่ที่ 1 บ้านบางพุดทรา ซึ่งผมประสานไว้ 3 ท่าน แต่เอาเข้าจริงผู้ใหญ่อาคม สุวรรณปากแพรก ผู้ใหญ่บ้าน ม.1 ที่ผมประสานไว้ได้นำแกนนำหมู่บ้านซึ่งเป็นลูกบ้านมาอีก 5 คน ผลัดกันกันเล่า และรับฟังข้อเสนอแนะ แม้เวลาจะมีน้อยแต่ผู้เล่าก็ได้ร่วมกันเล่าจนเห็นวิธีทำงานแก้จน แบบพึ่งตนเองเพื่อคืบสู่เป้าหมายเศรษฐกิจพอเพียง ว่ามีแรงจูงใจอะไร และมีวิธีทำอย่างไร เรียนรู้จากผู้รู้ในหมู่บ้านด้วยกันอย่างไร ใช้ชุดความรู้ใดจัดการงานนั้นให้บรรลุเป้าหมาย ออกแบบการเรียนรู้กันอย่างไร เกิดมรรคผลอย่างไร มีอะไรให้เห็น ให้จับต้องสัมผัสได้บ้าง อะไรคือสิ่งภาคภูมิใจของคนทำงาน และอะไรคือเป้าหมายที่คิดไว้ว่าจะทำต่อไป
สิ่งที่ผมสรุปได้จากการพูดคุยบอกเล่าของผู้ใหญ่อาคมประการหนึ่งซึ่งถูกใจผมมากๆคือคนทำงานจะต้องทำงานด้วยใจที่อยากทำ ล้มลุกคลุกคลานบ้างก็ไม่ท้อ สู้ใหม่ด้วยวิธีการใหม่ต่อไป เมื่อทำสำเร็จแล้วแม้แต่เล็กน้อยก็ตาม ก็มีความภาคภูมิใจ นำความภาคภูมิใจนั้นภาคภูมิใจกันเองก่อน และอยากบอกอยากเล่าสิ่งนั้นให้คนอื่นได้รับรู้ด้วย อย่างคณะทีมาดูงานวันนี้ก็อยากให้ไปดูถึงพื้นที่เลย จะได้เห็นของจริง ท่านอื่นๆที่ร่วมเล่าก็สะท้อนออกมามีความหมายทำนองนี้เช่นเดียวกัน ผมคิดว่านี่กระมังที่เขาพูดกันว่าทำงานแบบ KM มันต้องระเบิดออกมาจากข้างใน
ภาคบ่ายเป็นกำหนดการเดินทางไปดูงานถึงพื้นที่จริงๆคือที่อำเภอพระพรหมและอำเภอลานสกา มีตัวแทนมารับไป ผมคิดว่ากว่าคณะดูงานจะเดินทางกลับยะลาคงจะได้ภาพกิจกรรมการดำเนินงานของโครงการแก้จนเมืองนครไปตามสมควร ผมไม่ได้ตามไปอีกสองอำเภอด้วยก็ลากันที่ศาลากลาง ก่อนอำลาผมก็ได้บอกว่าถ้ายังไม่เต็มอิ่ม อยากรู้รายละเอียดมากกว่านี้ก็ติดตามจากบล็อกของผม หรือจากแพลนเน็ต KM สกุลเมืองคอน นพ.บุญยง รุจิราวรรณ ขอลิ้งค์ที่อยู่เป็นท่านแรก ผมก็รู้สึกดีใจ
ผมสังเกต KM ทีม ศูนย์อนามัยเขต 12 ยะลา ในวันนี้แล้ว รู้สึกว่าเขาตั้งใจที่จะมาเรียนรู้มาก มีการแบ่งกลุ่ม แบ่งหัวข้อกันศึกษา ไม่ทราบว่าแผงนิทรรศการ เอกสาร คำบรรยาย เรื่องเล่า และพื้นที่ต่างๆที่ได้ไปดู จะทำให้ได้สิ่งที่อยากได้ไปแค่ไหน คุณหมอบุญยง ประมวลกิจกรรมทั้งหมดแล้ว อยากให้แสดงความเห็นมานะครับ
เสียดายที่ทางฝ่ายศูนย์อนามัยเขต 12 ยะลา ไม่ได้เล่าในส่วนของยะลาเลย เพราะเวลาไม่อำนวย และเสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ได้ดูบรรยากาศการต้อนรับ การพูดคุย ลืมชาร์ตแบบเตอรี่กล้องถ่ายรูปครับ
27 ก.พ. 50
ความเห็น (12)
วันนี้คุณเมตตา กำลังรับทีมนี้ต่อจากครูนงค่ะ....จะมาเล่าให้ฟัง..
- ตามมาอ่านบันทึก การ ลปรร.ข้ามจังหวัด
- ขอชื่นชมทีมงานทั้งทีมเย้า และทีมเยือนนะครับ
- เสียดายที่ไม่มีภาพ (ผมก็เจอบ่อยครับ-แบตเตอรี่หมด)
- ขอบพระคุณมากครับ
ต้องบอกกันแล้วนะคะ ว่า เมืองคอนน่ะ ดังมากแล้ว ... ถ้าจะไปดูงานเมืองคอนจริงๆ สงสัยว่า ต้องไปกันสักอาทิตย์หนึ่งกระมังคะ จะได้ให้ทางเมืองคอนฯ จัด ทัวร์ KM ให้ทั่วเมือง ... ฮิ ฮิ
... ขอบคุณค่ะ ที่มาเล่าสู่กันฟัง ... และแบตฯ กล้องหมดก็ไม่เป็นไรนะคะ แต่ แบตฯ ครูนงอย่าหมดนะคะ
... และที่ขอ Trick tag ครูนงไว้ ... ทยอยมาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ อยากรู้เคล็ดลับของครูนงค่ะ
มีเรื่องปรึกษาอาจารย์ครับ ตามที่เคยบันทึกไว้นะครับว่า ช่วงนี้เป็นช่วงฤดูกาลของการอบรม โดยเฉพาะเรื่องคอมพิวเตอร์ และเดือนนี้ ก็จะเริ่มรายการแรกคือ การอบรมเรื่องการสร้างสื่อ e-Book สำหรับกลุ่มบรรณารักษ์ห้องสมุดประชาชนทั่วภาคอีสาน สิ่งที่ผมอยากจะปรับปรุงกระบวนการอบรม คือ เอากระบวนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้เข้าไปใช้ กับการอบรมคอมพิวเตอร์ และประการต่อมา คือไม่อยากให้กระบวนการนี้ จบ เมื่อจบวันสุดท้าย ต่างคนต่างแยกย้ายกลับไป ทุกคนควรจะได้เรียนรู้ และแลกเปลี่ยนกันหลังจากไปปฏิบัติงานจริง ดังนั้นสิ่งที่ผมคิดคือ
1 ถ้าจะให้เขาเริ่มมีประสบการณ์ และคุ้นเคยกับการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ (มากกว่าการรอรับฟังจากวิทยากร ตามที่เขาคุ้นเคยมา) ควรทำอย่างไร (มีเวลาอยู่ร่วมกัน 4 วัน)
2 ถ้าจะให้บรรณารักษ์ใช้เวที Gotoknow เป็นเวทีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ทั้งระหว่างการอบรม และภายหลังกลับไปปฏิบัติงาน ควรมีวิธีอย่างไร โดยวิธีการนี้ จะต้องสอดแทรกไปกับเนื้อหาที่จะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับการสร้าง e-Book ด้วย
ผมจะเริ่ม รุ่นแรก วันที่ 13 มีนาคม และรุ่นที่ 20 มีนาคม จึงต้องขอรบกวน ขอคำแนะนำด้วยครับ
คุณเมตตา ครับ
ไม่ยักกะรู้ว่าส่งไม้ต่อคุณเมตตา คณะก็ไม่ยอมบอกเสียด้วย คณะเขาสรรเสริญทีมนครศรีฯ และผมว่าอย่างไงบ้างหรือเปล่า
น้องสิงห์ป่าสัก ครับ
ได้แลกเปลี่ยนกันตามสมควรครับ ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือน
คุณหมอนนทลี แห่งเพื่อนร่วมทาง ครับ
นครศรีฯก็ต้องปรับเปลี่ยนเรียนรู้ ขับเคลื่อนกันอีกไม่รู้สักกี่มากน้อยครับ แรงกระเพื่อมก็ยังมีพลังไม่มากพอที่จะเห็นว่าพื้นที่ดีขึ้นหรือไม่อย่างไร อาจจะเป็นบางจุดบางพื้นที่ ต้องส่องกล้องมาหา เอกซเรดูจึงจะเห็น
ถ่าน แบตเตอรี่ผมคงไม่หมดลงง่ายๆหรอกครับ คงจะมีแรงเขียนให้คุณหมอได้อ่านอีกนาน เขียนไปเรื่อยๆ
นี่คุณหมอ ผมไม่ยักกะรู้ว่าโดนคุณTrick tag ไว้ แล้วจะเล่าทริกอะไรหละ ไม่เห็นจะมีเคล็ดลับความสำเร็จอะไรกับเขาเลย คุณหมอTrick tag ผมไว้ที่บันทึกไหนของคุณหมอครับ
อ.ศรีเชาว์ ครับ
เอาไว้ผมเขียนยาวเป็นบทความดีกว่านะครับ เขียนเสร็จแล้วจะลิ้งค์ไปให้ครับ อ่านแนวคิดอาจารย์แล้วน่าสนใจมากๆครับ กศน.ภาคใต้ใกล้บ้านผม จังหวัดสงขลา(ที่ทำงานเก่าของผม) ไม่เห็นเขาจะขยับเรื่องนี้เลย
ขอบคุณครับอาจารย์
มีอยู่ 3 บันทึกค่ะ ครูนง ทยอยลง trick เหมือนกัน เพราะว่านึกทีเดียวไม่ออก
ที่นี่ เคล็ด (ไม่) ลับ หมอฟัน ... ที่นี่ เคล็ด (ไม่) ลับ หมอฟัน ... ต่อ ข้อที่สามร้อยค่ะ และที่นี่ เคล็ด (ไม่) ลับ หมอฟัน ... ต่อ ข้อที่สี่ร้อย และห้าร้อยค่ะ ... ค่ะ ที่สุดท้ายน่ะ โยนไปให้ครูนงต่อเลยค่ะ
หมอนนทลี ครับ
trick tag ที่1 เขียนแล้วครับ ลิ้งค์
Jarintrarat
เรียนครูนงเมืองคอน
ขออภัยค่ะที่เงียบหายไปหลังจากดูงานในวันนั้น แต่จริงๆแล้วเราได้สรุปการศึกษาดูงานลงในWebsiteของศูนย์อนามัยที่12 .ในองค์กรแห่งการเรียนรู้แล้วกำลังจะลิงค์เข้ากรมอนามัย เพราะเราได้ทำWebsiteรูปโฉมใหม่ของปี50ค่ะ จากการสรุปดูงานครั้งนี้ เจ้าหน้าที่ของเรามีความพึงพอใจและได้รับความรู้จากเมืองคอนทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติอย่างชัดเจนและเห็นความร่วมมือของชุมชนอย่างเป็นรูปธรรม ให้สังเกตดวงใจที่เราให้ไปน่ะคะ มีความเสียดายที่เรามีเวลาได้พูดคุยกันค่อนข้างน้อยและจะเรียนผอ.บุญยงติดต่อไปน่ะคะ รอเวลาสักนิดเราก็จะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันทางWeb
ขอขอบคุณทุกๆคนอีกครั้ง โดยเฉพาะชุมชนที่มาเล่าให้เราฟังและขอเป็นกำลังใจให้เสมอและขออภัยที่ทำให้มีความลำบากในการสื่อภาษาใต้ เที่ยวหน้าเจอกัน เราจะพยายามคุยใต้กันน่ะคะ เพื่อให้ได้บรรยากาศแบบบ้านเรา
สวัสดีค่ะครูนง เมืองคอน
เขียนถึงครูนงช้าไปสักหน่อย ถือคติว่า มาช้า ดีกว่าไม่มาค่ะ ความจริงรู้จักครูนงมานานแล้วนะค่ะ จาก gotoknow รู้สึกชื่นชมในการทำงานของครูนงมากค่ะ เป็นความโชคดีที่ได้เจอตัวจริงแต่ไม่มีเวลาคุยกันเลยเพราะต้องประสานงานการไปดูงานในชุมชน แต่ก็ทำให้รู้ว่าที่นครศรีธรรมราชมีคนเก่งมากมาย รู้สึกทึ่งที่ชาวบ้านที่ไม่เคยพูดหน้าเวทีมาก่อน จะพูดได้ดีขนาดนี้ คิดว่าการพูดจากสิ่งที่ทำอยู่จริง การพูดจากใจ ไม่จำเป็นต้องกลั่นกรองเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ถึงแม้ว่าคณะจะไม่ได้ลงไปที่หมู่ 1 บ้านบางพุทรา แต่ก็เห็นถึงศํกยภาพของชุมชนจากการบอกเล่าจากคุณอาคม ผู้ใหญ่บ้าน คุณวัชรินทร์และคนอื่น ๆ
การไปดูงานครั้งนี้ทำให้ได้แนวคิดมากมาย ที่สำคัญทำให้แต่ละคนที่ไปดูงานรู้สึกตื่นตัวและ นำกลับมาปรับใช้กับงานของตัวเอง บางคนเริ่มไปแล้วเมื่อปีก่อน หลังจากดูงานทำให้ชัดเจนขึ้นในการที่จะใช้ KM ในการพัฒนางาน ต้องขอขอบคุณทีมงานจากนครศรีธรรมราชทุกคน รวมทั้งปลัดวาสนาที่ให้การดูแลอย่างเต็มที่ ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
ขอบคุณค่ะ