ความสำเร็จในการพัฒนาคุณภาพของสถานศึกษา ขึ้นอยู่กับปัจจัยสำคัญหลายด้าน หนึ่งในปัจจัยเหล่านั้นได้แก่ความสามารถในการสร้างการมีส่วนร่วมจากภาคส่วนต่าง ๆ เริ่มต้นด้วยการวิเคราะห์จุดเด่น จุดที่ควรพัฒนา โอกาสและอุปสรรค ด้วยการนำปัญหาอุปสรรค(จุดวิกฤต) อันประกอบด้วยความยากจน การขาดโอกาสของนักเรียน ขาดแคลนด้านเทคโนโลยี มาพลิกให้เป็นโอกาสแห่งความสำเร็จของสถานศึกษา โดยการผสมผสานกับโอกาสที่มีอยู่ในบริบทของสถานศึกษา ได้แก่ สภาพป่าชายเลนในพื้นที่รอบ ๆ โรงเรียน โรงงานอุตสาหรรม สถานประกอบการต่าง ๆ และผู้มีฐานะมั่นคงทางสังคม แล้วชูจุดเด่นเพื่อการพัฒนาด้วยความมุ่งมั่น จะทำให้เกิดแรงจูงใจของการมีส่วนร่วม จากจุดเล็ก ๆ เริ่มต้นด้วยคนเพียงคนหรือสองคนในครั้งแรก แล้วขยายวงกว้างออกไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดทุกภาคส่วนได้เข้ามาร่มพัฒนา จนโรงเรียนพันท้ายนรสิงห์วิทยา สามารถประกาศความเข้มแข็งบนความพร้อมด้านเทคโนโลยีและแหล่งเรียนรู้ที่นักเรียนทุกคนสามารถได้รับโอกาสที่เท่าเทียมกับนักเรียนในสถานศึกษาต่างๆได้อย่างสง่างาม
สถานการณ์ดังกล่าวสามารถอธิบายด้วยปรากฏการณ์ในการทิ้งขยะ เมื่อมีคนนำขยะชิ้นแรกมาทิ้ง ก็จะมีคนต่อๆ ไปนำมาทิ้งอย่างต่อเนื่องจนเป็นขยะกองโตที่สามารถสร้างมูลค่าเพิ่มอย่างไม่หยุดยั้ง ถึงแม้จะมีป้ายประกาศห้ามทิ้งขยะบริเวณนี้ แต่ก็ยังมีคนมาทิ้งอยู่อย่างสม่ำเสมอ
มาคุยผ่านๆครับ อย่าคุยกับผมนะ
คุยผ่านๆแล้วจะเข้ามาทำไมกันนะ ^^