เคล็ด (ไม่) ลับ หมอฟัน ... ต่อ ข้อที่สามร้อยค่ะ

 

จากครั้งที่แล้ว ที่ เคล็ด (ไม่) ลับ หมอฟัน ... นะคะ ทำการบ้านได้สองร้อยข้อเอง วันนี้มาทำข้อที่สามร้อยค่ะ ... ที่ อ.โอ๋-อโณ แนะนำไว้เรื่อง เคล็ดลับการจดบันทึก เอามาเล่าต่อ ... น่าสนใจ ก็เลยลองสะกิดเอาเคล็ดออกมาตีแผ่ดูกันค่ะ

Trick tag ข้อที่สามร้อย ... เคล็ดลับการจดบันทึก เอามาเล่าต่อ

ความจริงแล้ว ดิฉันเป็นคนที่ยังไม่เคยบันทึก Diary มาก่อน เคยทำตอนเด็กๆ นานแล้วค่ะ แต่ไม่ติด ... พอมา ปีกว่าๆ นี้ พร้อมๆ กับ G2K เกิด และมาแวะเวียนกับวงการ KM เนิ่นนานพอสมควรก็เลยได้ฝึกฝน การบันทึกเรื่องราว ... เรื่องเล่า ... โดยมี hidden ว่า ดิฉันต้องการถ่ายทอดสิ่งที่เล่านั้น ให้ผู้อ่านได้ซึมซับเรื่องราวดีๆ ที่บางท่านอาจจะไม่ได้ไปฟังด้วย หรือบางท่านไปฟัง แต่เมื่อมาอ่านอีกครั้งจะมีความเข้ามากขึ้นค่ะ ... นี่คือ จุดมุ่งมั่นที่ตั้งไว้ค่ะ

ดิฉันมีความสามารถอยู่อย่างหนึ่ง ก็คือ พิมพ์ค่อนข้างไว (ไม่ได้พิมพ์สัมผัสหรอกนะคะ จิ้มสัมผัสค่ะ ... คือนิ้วไหนถึงแป้ตัวอักษรก่อนก็จิ้มก่อน ... ไม่สับสนค่ะ เพราะว่านิ้วเขาเป็นระเบียบพอสมควร ไม่แย่งกันค่ะ) ... ทำให้สามารถฟังเทปไปด้วย และพิมพ์คอมฯ ไปด้วย (แหม ก็แอบหยุดบางจังหวะละค่ะ ถ้าพิมพ์ไม่ทัน หรือฟังไม่ชัด)

เพราะฉะนั้น Trick ข้อนี้ ก็คือ

• จะบันทึกเรื่องราว เรื่องเล่า เรื่องบรรยาย ต่างๆ เหล่านั้นไว้ ด้วย mp3 หรือ โทรศัพท์มือถือ หรือล่าสุด คนที่บ้านหา mp3 แบบใหม่มาให้ค่ะ ขนาด 1 GB เพราะรู้ว่าเราบ้าอัดเสียง แล้วมาถอด
• ช่วงเวลาการบันทึก อาจจะมีจดตามเล็กน้อย แต่จะเน้น Deep Listening ค่ะ ... เพราะฉะนั้น แน่นอน ใครมาชวนคุยก็เขวไปบ้าง แต่ก็ยังเหลือเทปค่ะ ที่บันทึกไว้
• หลังจากประชุม ... กลับมาบ้านวันนั้น ก็พยายามทำเลยค่ะ (เว้นแต่อยู่ ตจว.) เพราะกำลัง In กับเรื่องเล่าในวันนั้น จะทำได้ดีมาก เพราะสามารถ Build อารมณ์ที่ได้รับฟังในวันนั้นมาถ่ายทอดลงในบันทึกได้ครบถ้วน ... ก็จะเห็นว่า หลังจากฟังบรรยายครั้งใด ที่มีการบันทึก ดิฉันก็จะลง ลง ลง เรื่องต่อเนื่อง อย่างไม่รั้งรอ เพราะอารมณ์กำลังลื่นไหลดีมาก (... เหมือนปิ๊ง เรื่องเขียนนิยายเลยนะคะ) ... แบบว่าไม่กินข้าวกินปลาก็ยังได้เลย (ฮิ ฮิ ... แต่กินขนม และผลไม้)
• ตรงถอดบันทึกเรื่องเล่าของชาวประชานี่ ก็ไม่เหมือนกันนะคะ เพราะว่ากูรูบางท่าน ถอดบันทึกง่ายมากเลย เพราะว่าท่านเล่าเรื่องอย่างเป็นระบบ มีอารมณ์ในตัว ... การถอดบันทึกแบบนี้ไม่ยาก เพราะท่านมีอารมณ์ให้เรา บทที่ถอดออกมากก็เลยมีสีสันไปในตัว ... เราจัดแค่วรรคตอน หรือเติมเพิ่มสี หรือมี bullet เพื่อการอ่านที่ง่าย มีจังหวะช่องไฟเท่านั้นเอง (มีคนเคยบอกว่า ดิฉันน่าจะไปเรียนอักษรฯ ... เพราะชอบเรื่องการจัดระเบียบ หนังสือ บทความ บทกวี ... แหม! แต่ถ้าไปเรียนตอนนั้นแล้ว ก็คงไม่ได้มา เพ้อเจ้อ อยู่ที่ G2K ตอนนี้นะ ... เพราะฉะนั้น เป็นอย่างนี้ก็ดีแล้วนะคะ)
• ท่านที่เล่าเรื่องบางท่านก็ออกจะเวียนวนไปสักหน่อย อย่างนี้ก็ต้องถอดบันทึกก่อนค่ะ แล้วมาอ่านอีกรอบ เพื่อจับจุดที่เล่าต่อเนื่องกันพอดี
• อีกสักนิดหนึ่งก็คือ เวลาที่อ่านบันทึกซ้ำ ก่อนที่จะ post ขึ้นนะคะ ดิฉันก็เอาอารมณ์ของคนเล่านั่นละค่ะ มาประกอบกับการอ่าน เพราะว่าส่วนใหญ่ ก็จะเป็นคนที่คุ้นเคยแล้ว รู้อารมณ์ พอเขียนก็รู้สึกว่าจะได้อารมณ์เหมือนคนนั้นเลย ภูมิใจมาก (เออ ... อย่าว่าอย่างงั้น อย่างงี้เลยนะคะ ... ทำเอง ก็ยอตัวเองได้เหมือนกัน)
• เรื่องที่ทำให้ง่ายก็คือ เรื่องพิมพ์ไม่เป็นปัญหาละค่ะ ดิฉันพิมพ์ได้ไวเท่าที่คิด ... + อาชีพที่ทำประจำก็คือ นำข้อมูลขึ้นเวป ซึ่งบางครั้งต้องพิมพ์หนังสือเป็นเล่มๆ ละค่ะ ... ก็เลยเป็นความชอบอยู่ที่จะพิมพ์งานกับคอมพิวเตอร์ (และมีพื้นฐาน จิ้มดีดมานานค่ะ เพราะตอนเป็นนักศึกษา มีตำแหน่งเป็นเลขาฯ ค่าย ต้องพิมพ์หนังสือขอความอนุเคราะห์บ่อยมาก ... ตอนนั้นเป็นเครื่องพิมพ์ดีดธรรมด๊า ธรรมดาค่ะ ยังไม่มีคอมฯ ... โธ่ รู้หมดเลยว่า อายุมากแย๊ว)

และตอนนี้กำลังพัฒนาค่ะ เพราะว่าสามารถนำเรื่องมาเล่าเป็นบันทึกได้บ้างแล้วละค่ะ เช่น บันทึกนี้ไง ... แต่ถ้ายังไม่แก่เกินไป จะพัฒนาให้เท่ากับหลายๆ ท่านที่ มอ. นะคะ ... ทั้งเรื่องบทกวี บทความเรียง ... แต่ยังไม่ถึงกับแปล ไทย-อังกฤษ ค่ะ เพราะเรื่องนี้หัวคงสูงไม่ถึง 

ต่อไปกำลังหา Trick tag ข้อที่สี่ร้อยอยู่นะคะ 

 

[โอ๋-อโณ]

ชอบมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ บันทึกนี้ แหม เจอตัวจริงต้องขอกอดสักที ได้อย่างใจนึกจริงๆค่ะ ขอให้คุณหมอนนท์เพิ่ม คำหลักว่า วิธีการเขียนบันทึก คุณลิขิต เคล็ดลับ ด้วยนะคะ ได้ไอเดียว่าอยากจะรวบรวม Tacit เกี่ยวกับการเขียนบันทึก ของพวกเราชาวบล็อกเกอร์ขึ้นมาทันทีจากบันทึกนี้ของคุณหมอนนท์เลยค่ะ ขอบคุณจริงๆ

[sompornp]

หมอนนท์คะ

เป็นคนชอบเขียนแต่เขียนไม่ค่อยเก่ง วกไปวนมา  ประธาน กริยา กรรม ฯลฯ มั่วไปหมด ถ้าเขียนจากความรู้สึกต้องแก้ไขหลายครั้ง เพราะจะสลับประโยคบ่อยมาก

จำได้ว่าตอนเป็นเลขานุการคณะกรรมการประจำคณะเราทำได้ดีเพราะมีเทปบันทึกช่วย

ขอบคุณคุณหมอที่เตือนความจำ

ต่อไปคงต้องพึ่งการบันทึก เพื่อช่วยระบบความจำ (ที่ค่อนข้างเหลือน้อยในหัว)

จุ๊บ ๆ ๆ 2 ทีค่ะ

[เพื่อนร่วมทาง]

กลับมาจากอุบลฯ เจอ comment อ.โอ๋ เลยยิ้ม ยังไม่หุบเลยค่ะ ... จำไว้นะคะ เจอหน้า แล้วจะทวง ... กอด ... ค่ะ ... ยินดีเสมอ เพื่อ อ.โอ๋ ละค่ะ (ตามบัญชา ... อยู่แล้ว ฮิ ฮิ)

[เพื่อนร่วมทาง]

งานนี้ ยังไม่ได้อาบน้ำเลยค่ะ คุณsompornp จะมา จุ๊บ ๆ ๆ กี่ที ก็คงจะแย่นะคะ เพราะว่าลงเข้า blog แล้ว กว่าจะอาบน้ำคงเที่ยงคืน พรุ่งนี้ก็วันเสาร์ด้วย ไม่ต้องรีบนอนค่ะ

ขอบคุณค่ะ ที่เข้ามา ลปรร.

[น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ]

อ.หมอนนท์คะ

ไม่ได้อาบน้ำเหมือนกัน ยังอยู่ที่ทำงาน (แต่กลับบ้านไปหาข้าวให้แม่และลูก ๆ แล้วค่ะ)

เป็นคนไม่ค่อยชอบวันหยุดเท่าไร  ถ้าไม่มีภารกิจ มันเหงา ๆ ค่ะ (เหงา ๆ และก็ไม่มีใครเอารักมาฝากค่ะ.....อิอิ อ้อนหน่อย)

รออ่านเรื่อง อ.หมอนนท์ เขียนนะคะ