rucha
nuch รุจิราพร โชคพิพัฒน์พร

บันทึกของนุชกะเหรี่ยง 26 ก.พ.2550


และวันนี้ก็คือความทรงจำของฉันอีกวันหนึ่ง

บันทึกประจำวันจันทร์  ที่  26  กุมภาพันธ์  2550

• ประชุม  ณ สำนักงาน FACE
ประเด็น เรื่องงานเทรนนิ่งในภาคเหนือ  อืม  งานนี้เลยได้คิด คิด แต่ต้องมองให้รอบด้านมากๆ ว่าเราจะมีจุดยืนได้อย่างไร  อืม  ก็ต้องขอกลับไปปรึกษาหารือกับทีมงานก่อนนะคะ  แต่เป็นโอกาสที่ดีมากๆที่พี่ๆ คอยห่วงใยนุช  มันยิ่งทำให้เกิดความตื้นตันจนกล่าวไม่ได้ ณ  เวลานี้ 

และได้รับทุนสนับสนุนจาก FACE  เพื่อไปประกอบบ้านที่พักของทีมงานให้อยู่ได้พอประมาณเสียก่อน ที่จะก้าวข้ามมาเมืองกรุงอีกครั้ง  ก็ตั้งใจว่าจะกลับวันพรุ่งนี้แล้ว  เวลา 2 อาทิตย์ที่ได้เข้ากรุง ครั้งนี้  บรรยายเกือบไม่ถูกเลยก็ว่าได้  มีทั้งงานสรรค์  งานสร้าง  งานเรียนรู้เพื่อพี่น้องปกาเกอญอ  ฯฯฯฯฯลฯฯฯฯฯ  สติ ต้องอยู่ที่ใน ณ เพลานี้

• แม่แอ๊ว 
โทรประสานเรื่องทุนที่เสนอขอสนับสนุนจากทางมูลนิธิเด็ก  ได้รับทราบว่าแม่แอ๊วขณะนี้อยู่ที่เชียงใหม่  จึงเข้าใจว่าแม่ยุ่ง  แต่แม่แอ๊วก็ยังโทรกลับเพื่อบอกกล่าวว่านุชควรจะดำเนินตออย่างไร โดยให้ส่งงานไปหาพ่อเปี๊ยกโยตรงได้เลย จะได้ช่วยแม่อีกแรงหนึ่ง  

อืม  ....แย่จังไอ้นุชเอ๋ย  ทำไมไม่รู้จักคิดเสียแต่ที่แรกนะ  ต้องทำให้แม่เหนื่อยทำไม  .....เรียนรู้  เรียนรู้  จำไว้  จำไว้

• พี่หริ่ง  สมบัติ บุญงามอนงค์
บุคคลที่สร้างสรรค์สิ่งใหม่ๆและท่านกล่าวว่า ท่านเป็นผู้ประกอบการทางสังคม  สิ่งนี้ที่นุชยังไม่เข้าใจความหมายเท่าใดนัก

เมื่ออาทิตย์ก่อน นุชได้ประสานงานกับท่านเพื่อเสนอโครงการฯของศูนย์ ฯ เข้าสังกัดต่อมูลนิธิกระจกเงา  วันวานพี่หริ่งบอกว่ารอ 1 อาทิตย์ และวันนี้ก็เป็นวันครบรอบ  ก็ได้ประสานงานผ่านทาง เอ็มเอสเอ็น อะนะ  ท่านบอกว่ารออีก 3 วัน จะช่วยเร่งรัดกับกรรมการให้  อืม เป็นพระคุณมากเลยที่เดียว  ......มันยิ่งทำให้มีความคาดหวังขึ้นมาบ้างแม้เพียงจะเล็กน้อย  แต่ก็ขอขอบคุณที่พี่หริ่งได้ให้โอกาสสำหรับการยื่นข้อเสนอในครั้งนี้คะ

ความนึกคิดของนุชกะเหรี่ยงในวันนี้ 
• ฉันมีสติมากขึ้นกว่าวันวาน   -  ทำให้ฉันสามารถนั่งเขียนหนังสือได้เป็นเวลานาน
• ฉันมีเพื่อน มีพี่ มีน้อง  มีบุคคลสำคัญอยู่รอบกาย  -  ทำให้ฉันได้มีโอกาสก้าวข้ามสู่สังคมแห่งยุคสมัยที่อยู่ท่ามกลางความเปลียนแปลง
• ฉันจะไม่หยุดสติของฉัน  เพื่อที่จะได้เรียนรู้  เป็นแน่ 
• ฉันจะลืมสิ่งเลวร้ายที่พักซาดฉันเมื่อครั้งวันวาน  ให้จางหายไปภายในชั่วข้ามคืนให้จงได้ 
• ขอกำลังใจจาก ใต้ฟ้า ใต้แผ่นดิน  ให้กับฉันด้วยเทอญ - เพื่อที่ฉันจะได้ปลูกและหว่านกล้าภายใตจิตใจฉันไปชั่วกาล
• ขอบคุณโลกใบนี้  ที่ให้ฉันได้อาศัยอยู่    -  เพื่อฉันจะได้สู้ต่อไป

และวันนี้ก็คือความทรงจำของฉันอีกวันหนึ่ง

คำสำคัญ (Tags): #ความทรงจำ
หมายเลขบันทึก: 80790เขียนเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2007 23:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:34 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • น้องมีเพื่อนพี่ๆอยู่ทั่วเมืองไทยครับ
  • พี่เคยช่วยแม่แอ๋วทำงานที่หมู่บ้านเด็กครับ
  • แม่แอ๊ว 
    โทรประสานเรื่องทุนที่เสนอขอสนับสนุนจากทางมูลนิธิเด็ก  ได้รับทราบว่าแม่แอ๊วขณะนี้อยู่ที่เชียงใหม่  จึงเข้าใจว่าแม่ยุ่ง  แต่แม่แอ๊วก็ยังโทรกลับเพื่อบอกกล่าวว่านุชควรจะดำเนินตออย่างไร โดยให้ส่งงานไปหาพ่อเปี๊ยกโยตรงได้เลย จะได้ช่วยแม่อีกแรงหนึ่ง  
  • มาให้กำลังใจขอให้ต่อสู้ต่อไปครับ
  • เอรู้จักพี่นิกา แม่ณีที่หมู่บ้านเด็กไหมครับ

หวัดดีคะพี่ขจิต

ดีจังได้รู้จักคุณครูหมู่บ้านเด็ก อีกคนหนึ่ง  อืม...  นุชไม่รู้จักพี่นิภา กับแม่ณี อะคะ เพราะนุชเคยเข้าไปที่หมู่บ้านเด็กเพียง 1 ครั้งเท่านั้นเองเมื่อประมาณปี 2542 ได้มั้งคะ

สำหรับแม่แอ๊ว กะพ่อเปี๊ยก  นุชก็ได้เรียนรู้กับท่านมากมายตั้งแต่เมื่อครั้งที่เคยพบแม่กะพ่อทั้งสองคนครั้งแรกจนถึงวันนี้นะคะ 

ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากเลยคะ และจะพยายามต่อไปตราบเท่าที่จะมีตัวตนอยู่บนโลกนี้คะ

 

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท