เรื่องเล่า Mobile Unit ที่โรงเรียนบ้านระวิง <๑>
บ่าย ๓ ของวันศุกร์ที่ ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐ ผมนั่งเขียนบันทึกอยู่ที่หอพักเพื่อรอเวลาไปออกหน่วยบริการเคลื่อนที่ฯ คราวนี้เป็นการไปออกหน่วยที่จังหวัดเพชรบูรณ์
ไปขึ้นรถที่คณะแพทย์ มีคนไปส่ง...ผมไปทันเวลาเขา Check ชื่อพอดีคือ ๓ โมง ๒๐ พอผมไปถึง...ถามผู้ประสานงานว่าจะให้ขึ้นรถคันไหน เขาชี้ไปที่รถบัสของคณะมนุษย์ศาสตร์ ซึ่งยังพอมีที่ว่างอยู่มาก
รถบัสรอเวลาคนมาช้า..เล็กน้อย..หนึ่งในนั้นก็มีท่านภูคา เจ้าพ่อกล้วยไม้คนหนึ่งของมน.ด้วย เนื่องจากผมบอกเวลาแกผิดให้มาขึ้นรถตอนบ่ายสามครึ่ง
พอแกมาสาย ก็ถูกลงโทษไปตลอดเวลาของการเดินทาง..เพราะรถที่แกขึ้นอีกคันซึ่งเป็นรถคณะแพทย์...แอร์คอนดิชั่นเกิดไม่ทำงาน...ก็เลยเกือบเกิดโศกนาฏกรรม..อบซาวน่า จนขาดอากาศหายใจ...โชคดีที่ตอนลงจากรถ ลงมาได้ทุกคน มีคนบอกว่า..งานนี้น้ำหนักลดไปเยอะ ต้องรับประทานชดเชย
เราไปถึงโรงแรมโฆษิต เพชรบูรณ์ ตอน ๖ โมงกว่าๆ ผมกับอาจารย์ภูคาหรือดร.ประสุข ได้ห้อง ๒๐๗...อาจารย์ประสุขไปพักก่อน ส่วนผมชมความงานของสิ่งสะสมซึ่งมีอยู่หลายตู้ของโรงแรม
หลังจากอ.ประสุขไปอาบน้ำคลายร้อนจากการอบซาวน่า....กลับมาเล่าให้ผมฟังว่า ไปพบกับโศกนาฏกรรมครั้งใหม่ คือการผจญฝูงยุงในห้องพัก ซึ่งมีเป็นพันๆ ตัวขึ้นไป...ผมไม่ค่อยเชื่อ จึงไปดูให้เห็นกับนัยตาตัวเอง และแล้วเป็นครั้งแรกที่ผมต้องพบกับฝูงยุงที่มากที่สุดในห้องพักของโรงแรม
ผมมาเคลมเรื่องยุงกับคุณคมคาย ผู้ดูแลคณะของมน. คุณคมคายจึงเปลี่ยนห้องให้ทันที..และยังได้ Upgrade ขึ้นอีกหนึ่งระดับ ให้ไปอยู่ที่ห้องพักใหม่ของโรงแรมที่อยู่ชั้นห้า
หลังจากนั้นเราก็มาทานข้าวเย็นกัน...ครั้งนี้เรามีผู้ร่วมทางอาหาร vegetarian ถึง ๔ คน...อาหารที่ทำมาให้ล้วนอร่อยทั้งนั้น...ตอนค่ำมีการซ้อมร้องเพลงคาราโอเกะ เพื่อจะมีการประชันกันในค่ำวันเสาร์
เช้าวันเสาร์ ผมได้รับการปลุกตอน ๖ โมง กว่า ๒ หนุ่มโสด จะเสร็จธุระส่วนตัวก็เหลือเวลาอีก ๕ นาที ที่รถจะออกแล้ว เรารีบลงมาทานข้าว..โชคดีที่ยังไม่รีบมากนักจึงได้ทานอาหารเจแบบมีความสุขหน่อย
พนักงานเสริฟ เสริฟข้าวที่ทำเป็นรูปหมี..ผมตักทานส่วนหัวก่อน...ส่วนคุณวิภา ตักทางส่วนขาก่อน
พอเสร็จจากการรับประทานอาหาร ซึ่งต่อเวลาให้อีกราวครึ่งชั่วโมง เราก็ขึ้นรถไปที่โรงเรียนบ้านระวิง...เราไปเช้าก่อน ๘ โมง พบว่าไม่ค่อยมีผู้มาใช้บริการ...ชักใจไม่ดีในฐานะที่เป็นผู้ประสานงานคนหนึ่ง..ผมมาประจำอยู่ที่ห้อง Common Room
คุณทวีสินหน่วย GIS มีนายช่างใหญ่ของอบต.มารับไปแต่เช้า ซึ่งเราคงได้อ่านเรื่องของคุณทวีสินในไม่ช้านี้
ห้องพยาบาลซึ่งจะทำกระบวนการ KM ก็ไม่เห็นผู้คน ชักจะมีอะไรผิดปกติเสียแล้ว สายๆ หน่อยราว ๙ โมงกว่าๆ ผู้คนก็ทยอยกันมา...ค่อยยังชั่วหน่อย
ระหว่างรอผู้มาใช้บริการ ผมเห็นนักเรียนที่อาสาสมัครมาช่วยงาน..ที่เสื้อมีตัวอักษรปักว่า "ม.ร.ว"
โรงเรียนนี้ไม่ธรรมดาเลย...นักเรียนมี ม.ร.ว เต็มไปหมด
ม.ร.ว ย่อมาจากอะไร คำตอบที่เป็นไปได้
- หม่อมราชวงศ์
- แม่เรียกว่า
- แม่ระวิง
มัธยมบ้านระวิง
สอบถามคุณครูบัวเงิน หุ้มสิน และ คุณครูจินตนา มูลสวัสดิ์ (รองผอ.โรงเรียนบ้านระวิง) ได้ความว่า ปกตินักเรียนประถมที่นี่ จะปักอักษรที่หน้าอกว่า " ร.ว" หมายถึงโรงเรียนบ้านระวิง ส่วนเด็กนักเรียนขยายโอกาศ ม.๑-๓ จะปักที่หน้าอกกันเอง เพิ่มอักษร "ม.ม้า" เข้าไปอีกหนึ่งตัว กลายเป็น "มัธยมบ้านระวิง" ซึ่ง ข้อ ๔ เป็นคำตอบสุดท้ายครับ....
ห้อง common room ผมยกให้เป็นหน้าที่ของ คุณโอและคุณตูน ซึ่งคงได้นำมาเล่าสู่กันฟังในบล็อกของทั้งสองคน
ส่วนผมคอยรายงานเกาะติดสถานการณ์จากคุณทวีสินที่ อบต.ระวิง เนื่องจากระบบโทรศัพท์ของผม ติดต่อคุณทวีสินไม่ได้นั่นเอง
ระหว่างที่ผมกำลังคิดแก้ปัญหา หาคนไปอบรมเรื่องการใช้บล็อกที่ อบต. ซึ่งทราบจากคุณทวีสินว่า ต่อเน็ตไว้ ๒-๓ เครื่อง...ผมได้เดินไปที่ห้องพักครู และแล้วผมก็พบเรื่องที่ไม่คาดคิดมาก่อน...ว่าจะพบเจอที่นี่..เป็นเรื่องอะไรกันครับ รอติดตามอ่านตอนต่อไปแล้วกัน
|
 |
BeeMan |
PenGuin |
ความเห็น (6)
- ชักอยากรู้แล้วสิครับ ว่า อาจารย์ไปเจออะไรที่ห้องพักครู ผมเดินผ่านแถวนั้นบ่อยครับ แต่ไม่ได้สังเกต ต้องคิดตามอ่านต่อไปแล้วหล่ะ
- ออกหน่วยคราวนี้ ประทับใจหลายๆ อย่างจากผู้เข้าร่วมครั้งนี้ ครับ ถึงแม้อากาศจะร้อน แต่ทุกคนก็ปฏิบัติหน้าที่ด้วยความเต็มใจ
- รถเครื่องปรับอากาศเสีย แต่อาจารย์หลายๆ ท่านก็ไม่มีเสียงบ่นเลย บางท่านกลับบอกว่าดีได้ลดน้ำหนักไปในตัว แต่ก็ถือว่าเป็นบทเรียนสำหรับผู้ประสานงาน ครับ ครั้งต่อไปจะรอบคอบมากกว่านี้ครับ
- จริงที่ว่า ออกหน่วยฯ ครั้งนี้มีเรื่องน่าประทับใจหลายอย่าง
- อ.ภูคา น่าจะสร้างบล็อกใหม่ เรื่อง "ฅนรักไส้เดือน" นะครับ..
- เอาเรื่องไส้เดือนมาตีแผ่กันเลย
กำลังจะเริ่มจับมาเขียนแล้วครับ ขอบคุณอ.ผึ้งน้อยที่แนะนำครับ
มายด์ เด็กระวิง
ก็บ่รู้เด่ะ ครูบ่บอก