ใครอยากไปญี่ปุ่น...ยกมือขึ้น

ญี่ปุ่นนั้นมีมิตรที่เขียมจริงๆไหม? แล้วก็เชิญชวนกันไปพิสูจน์ในเดือนพฤษภาคมนี้

หลังจากคลุกกับการเขียนบล็อกแล้วทำได้ เราดีใจมากเพราะพยายามมานานมากที่ทำไม่ได้สักที เห็นรุ่นพี่เขาส่งกันอุตลุด นึกอิจฉาอยู่นิดๆ ด้วยความจำกัดของเวลาของเรา ทั้งงานราษฎร์และงานหลวงนั้น มันช่างเยอะเสียนี่กระไร เราอาศัยทฤษฎีผิดเป็นครู เมื่อวานก็ส่งบล็อกไปว่า ญี่ปุ่นนั้นมีมิตรที่เขียมจริงๆไหม?

http://gotoknow.org/blog/Community/80269

แล้วก็เชิญชวนกันไปพิสูจน์ในเดือนพฤษภาคมนี้ ก็มีชาวเชียงใหม่ขอร่วมด้วย ๑ คน ชาวลำปางขอเบียดด้วย ๑ คน บางกอกเคี่ยนอีก ๒ คน กลายเป็น ๔ คนไปแล้ว จึงเหลืออีก ๒ ที่นั่งเท่านั้น เรานึกถึง เกมส์ที่ถามเด็กๆว่า “ใครอยากไปญี่ปุ่นบ้าง...ยกมือขึ้น” จังเลย เพราะเมื่อถามไปแล้วมีคนตอบสนองทันที

เขียนใน GotoKnow โดย TAFS
ใน สิ่งแวดล้อมและสุขภาพ

คำสำคัญ (Tags): #มิตรภาพ

หมายเลขบันทึก: 80353เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2007 07:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 17:32 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (14)

นางกฤษณา สำเร็จ

เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2007 08:08 น. ()

ดิฉัน...อยากไปญี่ปุ่น...ยกมือขึ้น ..แล้วค่ะ..ต้องทำไงคะ..พูดญี่ปุ่นหรือเปล่า..ฟรีไหมคะ...ต้องขอประทานอภัยอาจารย์ค่ะตอนนี้ดิฉันเข้าระบบไม่ได้..และkku.ac.th.ก็กำลังปรับปรุงเลยไปกันใหญ่ค่ะ...เลยมาแบบตัวอ้วนๆค่ะ

Niran

เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2007 08:15 น. ()

ดีใจจัง มีคนตอบสนองอีกแล้ว

ผมจะส่งรายละเอียดทั้งหมดให้อาจารย์ทางอีเมลนะครับ มันยาวพอสมควร เกรงชาวบล็อกทั้งหลายไม่ชอบ

นางกฤษณา สำเร็จ

เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2007 08:26 น. ()

ขอบคุณค่ะ

ดอกแก้ว

เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2007 08:57 น. ()

การสร้างเครือข่ายระหว่างประเทศในเอเชีย ก็เป็นเรื่องดี

ค่ะ.....ที่ เด็กรักป่า เราก็มีเครือข่าย ของอดีต อาสาสมัครของ Japan Youth Volunteer อยู่แถวโยโยกิ โตเกียว ใกล้ๆกับ National Assembly for Youth Development of Japan เราเคยจัดค่ายให้เด็กมัธยมญี่ปุ่นมาศึกษาชุมชนที่

สุรินทร์และเรียนรู้

ศิลปะและธรรมชาติที่เขาใหญ่ ประมาณ 7 ครั้งได้ แล้วก็หยุดไปตอนซาร์ /ไข้หวัดนกระบาด

ตอนนี้เราก็สัมพันธ์ กับ Asain Volunteer Action Network.... มีสมชิกเป็นเพื่อน เกาหลี ญี่ปุ่น สิงคโปร์ ศรีลักา บังคลาเทศ ....แต่กลุ่มนี้ ทำงานไม่มีงบประมาณ

ส ่วนมาก จัดค่ายที ก็จัดงานเลี้ยงกันแต่ละประเทศ

และลงขันกัน เวลาเดินทางมาทำกิจกรรมออกค่ายในประเทศใด ประเทศหนึ่ง

ประเทศที่ work ที่สุด เป็น เกาหลี...ส่ง อาสาสมัครมาอยู่เป็นปีๆที่ ลาว และจัดค่ายพัฒนาชนบทที่นั่น เวลาจัดค่าย ก็จะชวนพวกเรา ติดต่อ นักศึกษา คนหนุ่มสาว ไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันในค่าย

นี่ก็เพิ่งจัดเสร็จไป ปลาย ม.ค.

อาจจะมีสรุปกันอีกในเครือข่ายที่ ประเทศไทย กทม. น่าจะ กลาง มี .ค.

ยังไง จะมาเล่าให้ฟัง นะคะ

Niran

เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2007 09:42 น. ()

ขอบคุณครับคุณดอกแก้ว

มีความแตกต่างที่เหมือนกันจังนะ

แตกต่างแค่พื้นที่ จ.สุรินทร์

มีความเหมือน คือ เป็นกิจกรรมแนวเดียวกันนะ

แรงบันดาลใจของคนที่เริ่ม จะสร้างชุมชนเอเชียให้เป็นหนึ่งเนียะ

วันหนึ่งเขารับประทานอาหารที่สวิชเซอร์แลนด์(เมื่อ ๒๕ ปีมาแล้ว) เหลือบไปเห็นข้างฝาโรงอาหาร

เขาเขียนว่า เราจะสร้างยุโรปให้เป็นหนึ่ง เขาหัวเราะในวันนั้น แต่วันนี้เป็นอียูไปแล้ว

แล้วเอเชียเราที่รุ่มรวยทุกอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ด้านวัฒนธรรม

แต่คนเอเชียไม่สน ไม่เข้าใจ แถมดูถูกนิดๆ

เช่น หากถามใจคุณเองว่า ถ้าอาจารย์จบมาจากตะวันตก คุณจะเอียงไปทางชอบมากกว่าอาจารย์ที่จบมาจากฝั่งตะวันออกเป็นแน่แท้

คนไทยบางคน ท่องไปทั่วโลกมาแล้ว เว้นแต่เมืองลาว กัมพูชา พม่า เวียตนาม เป็นต้น

นี่แค่ชิมลางนะคุณดอกแก้ว

พึ่งประสบผลสำเร็จที่เขียนบล็อกได้ จึงตื่นเต้นน่าดู

ขอบคุณจริงๆนะ คงมีอะไรที่เราประสานกันได้นะครับ บอกเล่า เก้า สิบ กันไป

สาว แสงนภา

เขียนเมื่อ 24 กุมภาพันธ์ 2007 18:54 น. ()

ดีใจจังที่มีคนเสียสละเวลาเข้ามาเยี่มและให้กำลังใจถ้ายังมีกำลังใจให้แก่กันเชื่อว่ามิตรภาพที่เกิดขึ้นต้องเป็นเครือข่ายใหญ่แน่ๆเลย เรื่องไปญี่ปุ่น อยากไปแต่ไม่มั่นใจและยังไม่กล้าตอบคะ

paew

เขียนเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2007 11:47 น. ()

อยากไปค่ะ ต้องทำอย่างไรบ้างค่ะ....ดีจังเลยพอดีมีเพื่อนมาชวนๆว่า ให้ช่วยจัด trip แบบไป home stay เพื่อเรียนรู้วิถีชีวิต และวัฒนธรรมของญี่ปุ่นจริงๆ ไม่ใช่ไปแบบ ทัวร์